7/2/2012 ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟ ΦΑΛΗΡΟ
Το
πολεμικό πλοίο Αβέρωφ είναι το ιστορικότερο και ενδοξότερο πλοίο της νεότερης Ελλάδας. Παρά την ονομασία του ως θωρηκτού, στην πραγματικότητα είναι θωρακισμένο
καταδρομικό, κλάσης ΠΙΖΑ, το οποίο ναυπηγήθηκε στα ναυπηγεία του
Oρλάντο στο
Λιβόρνο της
Ιταλίας την περίοδο
1908 -
1911, και εντάχθηκε στο τότε
Ελληνικό Βασιλικό Ναυτικό.
Α΄ Βαλκανικός Πόλεμος
Το πλοίο πήρε μέρος στον
Α' Βαλκανικό Πόλεμο ως ναυαρχίδα του Στόλου, υπό τον Υποναύαρχο
Παύλο Κουντουριώτη. Κυβερνήτης του πλοίου ήταν ο Πλοίαρχος
Σοφοκλής Δούσμανης. Ο "Αβέρωφ" συμμετείχε στις επιχειρήσεις απελευθέρωσης των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου, και διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στις ναυμαχίες της
Έλλης (
3 Δεκεμβρίου 1912) και της
Λήμνου (
5 Ιανουαρίου 1913), ενάντια στον Οθωμανικό Στόλο, όταν, αξιοποιώντας την ανώτερη ταχύτητά του, και το μέγιστο του βεληνεκούς των πυροβόλων του, αποσπάστηκε από τον υπόλοιπο ελληνικό στόλο, και αναλαμβάνοντας αυτόνομη δράση έτρεψε τον εχθρικό στόλο σε φυγή καταδιώκοντάς τον. Η τακτική του Κουντουριώτη, έδωσε την νίκη και τον αδιαμφισβήτητο έλεγχο του Αιγαίου στην Ελλάδα, και μετέβαλε πλοίο και ναύαρχο σε ζωντανούς μύθους. Για τους Έλληνες ήταν ο "Τυχερός μπάρμπα-Γιώργος", ενώ για τους Τούρκους "Το Διαβολοβάπορο" (Σεϊτάν παπόρ).
Το
Βέλος ΙΙ (Αντιτορπιλικό) / D-16 Αντιτορπιλικό τύπου ‘FLETCHER’, ήταν πλοίο του
πολεμικού Ναυτικού το οποίο το
1973 κατά την διάρκεια εκπαιδευτικών ασκήσεων του ΝΑΤΟ αποστάτησε και ζήτησε άσυλο στην
Ιταλία και συγκεκριμένα στο
Φιουμιτσίνο της
Ιταλίας, ως αποτέλεσμα του
αποτυχημένου
Κινήματος του Ναυτικού. Κυβερνήτης του πλοίου ήταν ο
Νικόλαος Παππάς (γενν. 1930) ο οποίος μαζί με έξι αξιωματικούς και εικοσιπέντε υπαξιωματικούς ζήτησαν πολιτικό άσυλο και παρέμειναν εκεί ως πολιτικοί εξόριστοι. Η κίνηση αυτή επέφερε πλήγμα στην
Χούντα των Συνταγματαρχών. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι όταν εισέβαλαν οι
Τούρκοι στην
Κύπρο το αντιτορπιλικό Βέλος έσπευσε να βοηθήσει στην άμυνα του νησιού.
Τριήρης
Ομοίωμα αρχαίας Τριήρους (Ολυμπιάς) Η
Tριήρης ήταν ταχύτατο αρχαίο κωπήλατο
πολεμικό πλοίο, του οποίου ο τύπος εξελίχθηκε στον αρχαίο ελλαδικό χώρο (αρχικά στην
Κόρινθο, σύμφωνα με την παράδοση) από τη
διήρη, η οποία ήδη κυριαρχούσε στις ελληνικές αποικίες της Μ. Ασίας, στην Κύπρο και τη Φοινίκη. Χαρακτηρίστηκε, από τη γενικευμένη χρήση της, ως μεσογειακή τεχνολογία της εποχής με τρεις σειρές κωπηλατών (
ερετών), που στον ελληνικό χώρο κατανέμονταν σε ισάριθμα καταστρώματα (τρίκροτες τριήρεις), αλλά στη Φοινίκη, στην Καρχηδόνα και στην Ιταλία εμφανίστηκαν επίσης δίκροτες τριήρεις, δηλαδή με δυο καταστρώματα, αλλά 2 κωπηλάτες ανά κουπί στο πάνω, καθώς και μονόκροτες, δηλαδή με ένα κατάστρωμα, αλλά 3 κωπηλάτες ανά κουπί.