ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ
Φέτος το καλοκαίρι έκανα τις καλύτερες διακοπές της ζωής μου
και φυσικά οι διακοπές είναι συνδεδεμένες με τη θάλασσα! Για τις καλύτερες
διακοπές λοιπόν πήγα στη Λευκάδα, στο Πόρτο Κατσίκι.
Το Πόρτο Κατσίκι το καλοκαίρι μοιάζει με ένα ανθρώπινο
μελίσσι. Συγκεντρώνει πολλούς τουρίστες, αφού έχει βγει στις δέκα
καλύτερες παραλίες της Ευρώπης.
Η θέα είναι συγκλονιστική, γιατί το βουνό μπαίνει στην μια
άκρη της θάλασσας και σου δίνει την εντύπωση της σπηλιάς. Η παραλία βρίσκεται
στη Νοτιοδυτική πλευρά του νησιού. Είναι αμμώδης και τα νερά είναι βαθιά. Η
παραλία έγινε πιο γνωστή μετά το 1990 γιατ΄’ι δημιουργήθηκε οδικό δίκτυο.
Απέχει 45 χιλιόμετρα από τη χώρα και
μπορείς να κάνεις αυτή την απόσταση και με καΐκι . Τα νερά είναι γαλαζοπράσινα και πεντακάθαρα αλλά πολύ, πολύ παγωμένα.
Αυτό ήταν για μένα το καλύτερο καλοκαίρι γιατί πέρασα καλά
και διασκέδασα και ένιωσα ηρεμία και γαλήνη. Ελπίζω λοιπόν και το δικό σας
καλοκαίρι να ήταν τόσο ωραίο και τόσο
γαλήνιο.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ
ΜΙΑ ΟΜΟΡΦΗ ΠΑΡΑΛΙΑ
Η αγαπημένη μου παραλία βρίσκεται στη Λακωνία της Πελοποννήσου και ονομάζεται Άμπελος .
Είναι μια όμορφη παραλία στην οποία μπορείς να πας να χαλαρώσεις λίγο από όλο το άγχος που σε περιβάλει.
Η παραλία αυτή έχει μια
απέραντη χαλικιά που πηγαίνει
κατά μήκος της. Δεν έχει πολύ κόσμο τις περισσότερες φορές γεγονός που σου
επιτρέπει να τη ζήσεις και να τη χορτάσεις καλύτερα.
Γύρω από την παραλία υπάρχουν άγριοι θάμνοι και άλλα πολλά
φυτά που χαρίζουν ένα όμορφο άγριο τοπίο. Η μυρωδιά από το φασκόμηλο και την
ρίγανη σου σπάει τη μύτη με τη θαυμάσια μυρωδιά τους., ενώ μέσα στη γαλαζοπράσινη
θάλασσα μπορείς να δεις τους πιο όμορφους θησαυρούς και να αντικρίσεις
πολυάριθμες εκπλήξεις.
Η παραλία αυτή είναι η καλύτερη που έχω πάει ως τώρα και
ελπίζω να πηγαίνω κάθε χρόνο.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ
ΤΡΟΜΟΣ ΣΤΟ ΒΥΘΟ
Ήταν μια ηλιόλουστη μέρα και απολάμβανα το μπάνιο μου στη
θάλασσα, όταν …ξαφνικά ένιωσα ένα δυνατό χτύπημα στην πλάτη μου. Ευτυχώς ήταν ο
θείος μου, αλλά πίσω του μέσα στο βυθό διακρινόταν κάτι παράξενο. Δεν πίστευα
στα μάτια μου , ήταν ένα γιγάντιο χταπόδι που ερχόταν προς το μέρος μας.
Άρχισα να κολυμπάω όσο πιο γρήγορα μπορούσα για να
απομακρυνθώ. Έπειτα από αρκετή ώρα και πολύ κούραση , κατάλαβα ότι είχα
γλιτώσει, όμως ήμουν μόνη μου ο θείος μου δεν φαινόταν πουθενά. Αφού ηρέμησα
λίγο από το σοκ αυτό άρχισα να κολυμπάω προς τα εκεί που τον είχα δει για
τελευταία φορά .
Όταν ά στο σημείο που είχαμε βουτήξει διέκρινα το χταπόδι.
Και τότε είδα τον θείο μου να παλεύει με
το χταπόδι τυλιγμένο γύρω του. Τρόμαξα αλλά συνέχισα να κολυμπάω προς το μέρος
τους.
Το μόνο όπλο που είχα ήταν ένα ψαροντούφεκο. Όταν έφτασα
κοντά τους, πήρα το ψαροντούφεκο και άρχισα να το χτυπάω με αυτό. Το χταπόδι
άφησε τον θείο μου αλλά άρχισε να κυνηγά εμένα. Ο θείος μου τότε βρήκε την
ευκαιρία και κολύμπησε προς τη βάρκα μας. Δεν πέρασε πολύ ώρα και τον είδα νε
επιστρέφει προς το μέρος μου μαζί και με άλλους ανθρώπους , οι οποιοι έτρεξαν
προς βοήθειά μας.
Όταν έφτασαν δίπλα μου με βοήθησαν γιατί ήμουν πια πολύ
κουρασμένη
Τέλος όταν φτάσαμε στην επιφάνεια ο θείος μου , μου είπε πως ήμουν πολύ γενναία
και χάρηκα πολύ. Μόλις φτάσαμε στην βάρκα ανεβήκαμε πάνω της και γυρίσαμε πίσω
στην ακτή
Αυτή η περιπέτεια με τρόμαξε πάρα πολύ αλλά τώρα χαίρομαι
που τελείωσε.
ΧΑΡΑ
ΚΟΛΥΜΠΩΝΤΑΣ ΣΤΑ ΒΑΘΙΑ
Μια φορά που είχα
πάει στη θάλασσα μαζί με το θείο μου κι ενώ κολυμπούσα προς τα πίσω ξαφνικά ένιωσα ένα δυνατό χτύπημα, είχα πέσει
σε μια σπηλιά! Τότε αποφάσισα να αφήσω το θείο μου και να προσπαθήσω να την
εξερευνήσω . Καθώς έμπαινα μέσα σκοτείνιαζε ώσπου δεν έβλεπα τίποτα. Τότε άναψα
τον φακό μου και αντίκρισα μια αχνή σκιά που έμοιαζε με γυναίκας, τότε διαπίστωσα ότι μου τελείωνε το
οξυγόνο της φιάλης κατάδυσης και
λιποθύμησα . Όταν ξύπνησα φορούσα μόνο το μαγιό μου ενώ είχε εξαφανιστεί η
στολή κατάδυσης που είχα λίγο πριν φορέσει. Και όχι μόνο αυτό . αλλά από πάνω
μου ήταν μια γοργόνα…δεν πίστευα στα μάτια μου, ενώ κατά έναν παράξενο τρόπο
μπορούσα να αναπνέω μέσα στο νερό. Είχα λοιπόν ανακαλύψει μια γοργόνα.
Απ’ ότι κατάλαβα η
γοργόνα μου είχε δώσει ένα φύκι για να μπορώ να αναπνέω.
Η γοργόνα που ήταν πανέμορφη μου έδειξε όλο το βυθό, τα
κοχύλια, τα ψάρια, τα φύκια και όλους τους θαλάσσιους καρπούς.
Η ώρα είχε περάσει, έτσι μου γέμισε την φιάλη με οξυγόνο και
αρχίσαμε μαζί να ψάχνουμε το θείο μου.
Ο θείος μου στο μεταξύ είχε ψάξει όλο τον βυθό για να με
βρει, όταν λοιπόν τον είδα κολύμπησα γρήγορα προς σε αυτόν με χαρά για να του
δείξω την γοργόνα , η οποία όμως είχε εξαφανιστεί.
Έτσι τελικά ανεβήκαμε στη επιφάνεια και γυρίσαμε σπίτι αλλά
ακόμα και τώρα θυμάμαι την πανέμορφη γοργόνα που με έσωσε.
ΑΝΝΑ- ΜΑΡΙΑ
ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟ ΑΤΥΧΗΜΑ
Κάθομαι σε μια απόμερη και έρημη ακτή και σκέφτομαι όσα έγιναν και με έφεραν εδώ , ως ναυαγό.
Όλα ξεκίνησαν πριν από 10 ημέρες όταν αποφασίσαμε να
ταξιδέψουμε με την Ευαγγελία στη Σαντορίνη. Η Ευαγγελία μόλις είχε πάρει το δίπλωμα
του καπετάνιου και ήθελε να κάνουμε αυτό
το ταξίδι για να γιορτάσουμε την απόχτησή του. Θυμάμαι λοιπόν που έφτιαχνα τη
βαλίτσα μου βάζοντας μέσα όλα μου τα ρούχα που θα χρειαζόμουν για το ταξίδι.
Η ώρα που θα φεύγαμε πλησίαζε και ήμουν τόσο χαρούμενη ,
διότι δεν ήξερα ακόμη τι με περίμενε. Περίμενα τη φίλη μου με αγωνία , η οποία
μεγάλωσε γιατί άργησε στο ραντεβού της 20 λεπτά.
Μπήκαμε στο ιδιωτικό μας καράβι και ξεκινήσαμε. Στην αρχή το
ταξίδι ήταν ευχάριστο. Ήμουν ενθουσιασμένη και ανυπομονούσα να δω από κοντά το
ηφαίστειο της Σαντορίνης.
Ενώ βρισκόμασταν κοντά στη Σίφνο χτύπησε το τηλέφωνό μου.
Ήταν η Κατερίνα που πήρε να μας πει τα νέα: « Ο δήμαρχος παραιτήθηκε και τη
θέση του θα αναλάμβανε η Κυρία Ευαγγελία!!!. Η Κατερίνα ως αντιδήμαρχος έμαθε
πρώτη τα νέα και μας τηλεφώνησε. Όταν όμως είπα τα νέα στην Ευαγγελία πως είναι η νέα δήμαρχος της πόλης μας, αυτή
από τη χαρά της άρχισε να χοροπηδά και έτσι το σκάφος έμεινε ακυβέρνητο. Χωρίς
να το καταλάβουμε , χάσαμε τον έλεγχο και πέσαμε πάνω σε μια βραχονησίδα. Το
σκάφος άρχισε να γέρνει και έσα στον πανικό μας πέσαμε στη θάλασσα.
Μετά από πολλές ώρες που πάλευα με τα κύματα βρέθηκα σε αυτή
την ακτή. Λίγες ώρες μετά είδα και την Ευαγγελία να φτάνει εξαντλημένη. Ευτυχώς
που όταν ήμασταν μικρές, στο Δημοτικό,
πηγαίναμε κολυμβητήριο και μάθαμε καλό κολύμπι.
Όταν συνήλθαμε και καταλάβαμε ότι είμαστε ναυαγοί σε μια
έρημη βραχονησίδα του Αιγαίου πανικοβληθήκαμε. Ψάχναμε τρόπο να γλιτώσουμε.
Ευτυχώς λίγες μέρες μετά ένα σκάφος του λιμενικού μας ανακάλυψε και έτσι
τελείωσε η περιπέτειά μας. Ευτυχώς είχα ναυαγήσει με μια Δήμαρχο!!!
ΒΙΚΥ
Η ΝΑΥΑΓΟΣ
Γεια σας είμαι
ναυαγός σε ένα πολύ μικρό νησί του Αιγαίου Πελάγους. Δεν μπορώ να ξέρω που
ακριβώς αλλά είμαι ανάμεσα σε κάποια
μεγαλύτερα νησιά , το μόνο που ξέρω
είναι να σας περιγράψω όλη την ιστορία
για το πώς βρέθηκα να είμαι ναυαγός.
Όλα ξεκίνησαν όταν εγώ και η οικογένεια μου αποφασίσαμε να
πάμε διακοπές στη Φολέγανδρο. Μαζί με την αδερφή μου όταν το μάθαμε αρχίσαμε να
διαλέγουμε τα ρούχα που θα πάρουμε.
Μετά από λίγες μέρες
αρχίσαμε και βάζαμε τα ρούχα στις βαλίτσες. Όλοι ήμασταν πολύ ενθουσιασμένοι
που σε λίγες μέρες θα φεύγαμε για την Φολέγανδρο.
Λοιπόν αυτές οι μέρες της προετοιμασίας μας πέρασαν και βρεθήκαμε στο λιμάνι του Πειραιά και από
εκεί πήραμε το καράβι και ξεκινήσαμε το
ταξίδι μας προς τη Φολέγανδρο.
Στη διάρκεια της διαδρομής το καράβι σταμάτησε πολλές φορές
στα νησιά για να αφήσει κόσμο. Μέχρι που συνέβη το μοιραίο συμβάν. Το καράβι
μας χτύπησε σε έναν ύφαλο και έτσι άρχισε να βουλιάζει.
Εγώ και η οικογένειά μου πήραμε τα σωσίβιά μας κάτω από τα
καθίσματά μας και βγήκαμε στο κατάστρωμα. Μόλις το πλοίο βούλιαξε τελείως
αρχίσαμε να κολυμπάμε όσο πιο γρήγορα μπορούσαμε με σκοπό να φτάσουμε σε κάποιο
νησί. Τότε όμως ένα μεγάλο κύμα με παρέσυρε και με χώρισε από τα άλλα μέλη της
οικογένειάς μου.
Έτσι έγινα ναυαγός και βρίσκομαι τώρα σε αυτή την ακτή χωρίς
τους γονείς μου. Δεν ξέρω τι έχουν απογίνει και γι’ αυτό είμαι στεναχωρημένη . Ευτυχώς όμως ξέρω τι
έγινε με την αδερφή μου. Το κύμα την έβγαλε στην ίδια παραλία που βγήκα κι εγώ
. Βρίσκεται λιπόθυμη δίπλα μου και προσπαθώ να την συνεφέρω.
Γράφω αυτό το γράμμα για να το βάλω σε ένα μπουκάλι για να
έρθει κάποιος να μας σώσει. Ελπίζω να βρω και τους γονείς μου, για να πάψω να
είμαι στεναχωρημένη. Ελπίζω αυτό το γράμμα να πέσει στα χέρια κάποιου γιατί
διαφορετικά δεν ξέρω τι θα απογίνουμε. Μέσα στο μπουκάλι θα βάλω και τα ονόματα
των μελών της οικογένειάς μου μήπως και χρησιμέψουν σε όποιον φτάσει το
μπουκάλι μου.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ
