Λήξη σχολικής χρονιάς

 ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Την Τρίτη 14 Ιουνίου 2016  σας προσκαλούμε στο προαύλιο χώρο του σχολείου μας στις 19:30 μ.μ. 

Ελάτε να γιορτάσουμε,  να χαρούμε και να διασκεδάσουμε 

προσμένοντας το καλοκαίρι και να χαλαρώσουμε από το σχολικό φόρτο 

και τις σχολικές εργασίες των δασκάλων!!!

 

          

 

     ΚΑΛΟ      καλοκαίρι  !!!

Αφηγητής: ΧΑΡΙΣ Αγγιολίνα: ΆΝΝΑ Παιδί: ΜΑΡΙΤΙΝΑ Μαμά: ΧΑΡΑ Διονύσης: ΣΑΒΒΑΣ Καρέλης: ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ Γερασιμούλα:ΡΑΦΑΕΛΑ Φρόσω: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ

Η Κόμισσα της Κέρκυρας [1972]

Υπόθεση:

ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Ο επιχειρηματίας Σωτήρης Καρέλης συστήνεται στην σιόρα Αγγιολίνα ως φίλος του χαμένου από χρόνια στην Ιταλία αρραβωνιαστικού της Πίπη Καρέτα, με σκοπό να την καλοπιάσει και να του πουλήσει το αρχοντικό της για να το κάνει ξενοδοχείο...

Ενώ η Αγγιολίνα ποτίζει λουλούδια τα παιδιά παίζουν λαϊκά, και χορεύουν

ΑΓΓΙΟΛΙΝΑ: Τι κάνετε μωρέ  ξεμωραμένα ξέρετε ποιοι έχουν παίξει εδώ μέσα που παίζετε Ζαμπέτα ε;

ΠΑΙΔΙ: Δεν παίζαμε Ζαμπέτα. Το πιτσιρίκι χορεύαμε

ΑΓΓΙΟΛΙΝΑ: Εσύ , εσύ χόρευες πές μου (μαλώνει ένα ένα τα παιδιά)

ΠΑΙΔΙ: Ναι, χορεύαμε και μας άρεσε και πολύ

ΑΓΓΙΟΛΙΝΑ: Τι σας έκανε είπες;

ΠΑΙΔΙ: Μα, μας αρέσει σιόρα Αγγιολίνα, τι να κάνουμε;

ΑΓΓΙΟΛΙΝΑ:Θα σας πω εγώ τι να κάνετε , να τι τραγούδια ταιριάζει σε σας για ακούστε

ΠΑΙΔΙΑ:  Μαριτίνα, Σεφίκο,  Ιωάννα, Βασιλική,  Εύη, Γιάννης, Μπριλιάνα,

ΕΧΩ ΕΝΑ ΠΕΤΕΙΝΑΡΙ

Μόλις τελειώσει το τραγούδι χτυπά το κουδούνι , είναι η μαμά του Γιαννάκη

ΜΑΜΑ: Χαίρεται, περνούσα απέξω και είπα να ρωτήσω αν τελείωσε το μάθημα ο Γιαννάκης

      ΑΓΓΙΟΛΙΝΑ: Βρε καλώς την . Ναι τελείωσε, όλα τα παιδιά τελείωσαν

ΜΑΜΑ : Αλήθεια, δε μου λες σιόρα Αγγιολίνα μου; Ο Γιαννάκης έχει ταλέντο στο πιάνο;

ΑΓΓΙΟΛΙΝΑ : Όχι, στο πιάνο δεν έχει, αλλά στο βιολί έχει.

ΜΑΜΑ: Μα δε πρόκειται να παίξει βιολί.

ΑΓΓΙΟΛΙΝΑ: Και ποιός σου είπε ότι θα παίξει πιάνο;

ΜΑΜΑ: Μα δεν καταλαβαίνω, τι θες να μου πεις.

ΑΓΓΙΟΛΙΝΑ: Άκουσε να δεις κυρία Μαρία μου. Ούτε πιάνο θα παίξει ο Γιαννάκης, ούτε βιολί. Τάβλι όμως, θα παίξει οπωσδήποτε!

ΜΑΜΑ Τάβλι;

ΑΓΓΙΟΛΙΝΑ: Ναι μωρέ για αυτό σου λέω μην ξοδεύεις τα λεφτά σου άδικα. Το παιδί δεν παίρνει με τίποτα. Εγώ να πληρώνομαι θέλω αλλά σου λέω δεν είναι ο Γιαννάκης για πιάνο. Για τάβλι και τέτοια όμως είναι μια χαρά.

ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Εν τω μεταξύ ο Καρέλης πληροφορείται ότι μέσα στο σπίτι η Αγγιολίνα έχει τη φωτογραφία του αρραβωνιαστικού της  κι αποφασίζει να πάει να την βρει και να υποκριθεί πως τον ξέρει ώστε να την πείσει να του δώσει το σπίτι για να φτιάξει ξενοδοχείο.

Η Αγγιολίνα καθώς καθαρίζει ρίχνει κάτω τη φωτογραφία του αρραβωνιαστικού και πάνω στο τραπέζι μένει μόνο η φωτο του Καποδίστρια

Χτυπά κουδούνι  
ΚΑΡΕΛΗΣ ; Καρέλης, κυρία μου. Σωτήρης Καρέλης. Μπορώ να περάσω;
ΑΓΓΙΟΛΙΝΑ: Ορίστε, λέγετε.
ΚΑΡΕΛΗΣ: Εδώ;
ΑΓΓΙΟΛΙΝΑ: Ε, πού θες να πάμε; Στην Παλιοκαστρίτσα να μου τα πεις;
ΚΑΡΕΛΗΣ: Όχι, αλλά έλεγα μήπως μπορούσαμε να περάσουμε στο σαλόνι.
ΑΓΓΙΟΛΙΝΑ: Για δύο λόγια ακόμα να περάσουμε μέσα; Αμαρτία απ' το Θεό χρυσέ μου. Αμαρτία απ' το Θεό.

ΚΑΡΕΛΗΣ: Δεν σας καταλαβαίνω

ΑΓΓΙΟΛΙΝΑ:Ξέρεις τι έχω κάνει μέσα, καθαρίζω. Αν ήταν για 4 λόγια το κουβεντιάζουμε.

ΚΑΡΕΛΗΣ Να εγώ έρχομαι εκ μέρους ενός κοινού γνωστού μας

ΑΓΓΙΟΛΙΝΑ:Ποιου;

ΚΑΡΕΛΗΣ Του Σπύρου του Καρέτα, αλλά αφού ενοχλώ …

ΑΓΓΙΟΛΙΝΑ:Του Σπύρου! Τι κάθεσαι έξω πέρνα μέσα να μου τα πεις όλα!

ΚΑΡΕΛΗΣ Α, να τον τον βλέπω πάνω στο τραπέζι!

ΑΓΓΙΟΛΙΝΑ:Πού είναι (ψάχνει γύρω της) Ποιος αυτός είναι ο Σπυρέτος μου;

ΚΑΡΕΛΗΣ Ναι αυτός τον βλέπω καθαρά

Αφηγητής: ΧΑΡΙΣ Αγγιολίνα: ΆΝΝΑ Παιδί: ΜΑΡΙΤΙΝΑ Μαμά: ΧΑΡΑ Διονύσης: ΣΑΒΒΑΣ Καρέλης: ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ Γερασιμούλα:ΡΑΦΑΕΛΑ Φρόσω: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ

 

ΑΓΓΙΟΛΙΝΑ:Αυτός είναι ο κόντες Καποδιστριας βουρλισμένε

ΚΑΡΕΛΗΣ Α. μάλλον είμαι από τον ήλιο και δεν κατάλαβα

ΑΓΓΙΟΛΙΝΑ:Νατος (του φέρνει την φωτο)

ΚΑΡΕΛΗΣ Α, θα ναι παλιά γιατί τώρα έχει παχύνει

ΑΓΓΙΟΛΙΝΑ: Πάχυνε και του είπα του βουβαλόπαιδου να μην τρώει σάλτσες και παστιτσάδες. Πάμε λοιπόν να κάτσουμε να τα πούμε

Εν τω μεταξύ ένα συγκρότημα μουσικό ψάχνει να βρει μέρος να μείνει και ο μανατζερ τους προσπαθεί να την πείσει να νοικιάσει το ένα πάτωμα (μπαίνει ο Διονύσης με τον Γεράσιμο)

ΑΓΓΙΟΛΙΝΑ Βρε καλώς τον Διονύση

ΔΙΟΝΥΣΗΣ: Χαίρεται Αγγιολίνα μου. Μπορώ να σου πω δυο κουβέντες

ΑΓΓΙΟΛΙΝΑ : Αν είναι για τον ανιψιό σου τον Γιαννάκη μην του πάρετε πιάνο πάρτε του καλύτερα ένα μπουζούκι

ΔΙΟΝΥΣΗΣ: Όχι δεν πρόκειται για τον Γιαννάκη

ΑΓΓΙΟΛΙΝΑ : Αλλά για τι;
ΔΙΟΝΥΣΗΣ: Δε μου λες σιόρα Αγγιολίνα, το κάτω πάτωμα, γιατί το έχεις;
ΑΓΓΙΟΛΙΝΑ: Για να στηρίζω το επάνω, Χριστιανέ μου!

ΔΙΟΝΥΣΗΣ: Θέλω να πω τι το κάνεις

ΑΓΓΙΟΛΙΝΑ: ‘Ότι θέλω το κάνω , λογαριασμό θα σου δώσω.

ΔΙΟΝΥΣΗΣ: Γιατί δεν το νοικιάζεις λοιπόν σε ένα συγκρότημα;

ΑΓΓΙΟΛΙΝΑ:Τι λές ρε και αν είναι φάλτσοι;

ΔΙΟΝΥΣΗΣ: Αυτό μπορείς να το διαπιστώσεις και από μόνη σου αρκεί να τους ακούσεις.

ΓΕΡΑΣΙΜΟΥΛΑ : Έχεις τηλέφωνο, σιόρα Αγγιολίνα μου;
ΑΓΓΙΟΛΙΝΑ: Τι να το κάνω το τηλέφωνο. Η Κέρκυρα είναι μικρή και ό,τι θέλω, βγαίνω στο παράθυρο και βάζω τσι φωνές.
ΓΕΡΑΣΙΜΟΥΛΑ: Και για τα υπεραστικά;
ΑΓΓΙΟΛΙΝΑ: Α... Για τα υπεραστικά, πάω πάνω στη ταράτσα και φωνάζω.

ΓΕΡΑΣΙΜΟΥΛΑ: Σκέφτομαι να ρωτήσω για τα υπερατλαντικά αλλά φοβάμαι τι θα μου απαντήσεις

Μπαίνει στη σκηνή η Φρόσω

ΦΡΟΣΩ: Εδώ μου είστε όλοι μαζεμένοι; Τελικά σου είπε ο Καρέλης τον πραγματικό λόγο της επίσκεψής του;

ΑΓΓΙΟΛΙΝΑ: Τι μου λες , αυτός ήρθε να μου φέρει χαιρετίσματα από τον Σπύρο μου. Για λέγε όμως γιατί μάλλον κάτι άλλο τρέχει.
ΦΡΟΣΩ :Α, δεν μπορώ να σου το πω. Έχω ορκιστεί να φάω τα κοκκαλά μου αν το μαρτυρήσω.
ΑΓΓΙΟΛΙΝΑ: Δε μου λες, και να θες να φας τα κόκκαλά σου, όταν είσαι ζωντανή, πώς θα τα ρίξεις στην κατσαρόλα; Έχεις δει κανένα ζωντανό να τρώει τα κόκκαλά του;
ΦΡΟΣΩ: Δηλαδή;
ΑΓΓΙΟΛΙΝΑ: Τι, δηλαδη; Ο όρκος που έκανες, δε πιάνεται.
ΦΡΟΣΩ: Αλήθεια;
ΑΓΓΙΟΛΙΝΑ: Και βέβαια. Θες να σου ορκιστώ;
ΦΡΟΣΩ: Ναι!
ΑΓΓΙΟΛΙΝΑ: Να φάω τα κόκκαλά μου! Ορίστε. Να βάλεις τα κόκκαλά σου, να βάλω τα κόκκαλά μου, να τα βάλουμε σε μια κατσαρόλα, να βράσουνε, να βγάλουνε μπόλικο κονσομέ! Λέγε λοιπόν τι μου κρύβεις;

ΦΡΟΣΩ: Να ο Καρέλης δεν ήρθε από τον αρραβωνιαστικό σου αλλά ήρθε γιατί ήθελε να σε γνωρίσει και να σε πείσει να του πουλήσεις το σπίτι.

ΑΓΓΙΟΛΙΝΑ: Λες αλήθεια μωρή;  Ορκίζεσαι;
ΦΡΟΣΩ: Να φάω τα κόκκαλα μου.
ΑΓΓΙΟΛΙΝΑ: Πάλι τα κόκκαλά σου μωρή; Εσύ δεν έχεις αφήσει κότσι για κότσι. Φάε και κανένα μουσακά να αλλάξει το μενού!

Αφηγητής: Αφήνοντας τον ελληνικό κινηματογράφο και λίγο πριν σας χαιρετήσουμε θα θέλαμε να σας πούμε  ένα χιουμοριστικό ποιηματάκι κι ένα τραγούδι δείχνοντάς σας ταυτόχρονα και μερικές στιγμές από τη φετινή σχολική χρονιά μας που την αφιερώσαμε στο περιβάλλον και στα αδικημένα παιδιά του κόσμου: σας λέμε λοιπόν :Αχ να μπορούσαμε τον κόσμο να αλλάζαμε και σας ευχόμαστε καλό καλοκαίρι.

 

H Πέμπτη πάει πέρασε και την αφήνω πίσω

 Απ’ όλα όσα κάναμε να τι θα σας θυμίσω

ΙΩΑΝΝΑ

Στη γλώσσα μάθαμε πολλά  και δύσκολες  εκφράσεις , ρήματα και μετοχές αλλά και παθητικές συντάξεις

ΜΠΡΙΛΙΑΝΑ

.Μα και στα μαθηματικά φέτος τα είδα μαύρα ,

 κλάσματα και ποσοστά μπαστούνια όλα τα ‘ βρα

ΣΕΦΙΚΟ

Σηκώθηκα στον πίνακα, έγραψα στο τετράδιο,

μα όσο το μυαλό και αν ζόρισα πάλι το νιώθω άδειο

ΜΙΧΑΛΗΣ

Για το βυζάντιο κάναμε φέτος στην ιστορία,

μα με όλα όσα διάβασα με έπιασε απελπισία

ΣΤΑΥΡΟΣ

. Ηράκλειος ή  Ηράκλειτος,  Θεοδώρα ή η Ασπασία.

 Όλα στριφογυρίζουνε, σου φέρνουν αδιαθεσία

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

Είχαμε και τη φυσική, φέτος μαζί με τα άλλα  

Ηλεκτρισμός , θερμότητα , πάει χάθηκε η μπάλα

ΕΥΗ

Τη  γεωγραφία της χώρας μας έπρεπε να την μάθω.

Νομοί , ποτάμια και βουνά, τι μου μέλλε να πάθω;

ΘΕΟΔΩΡΑ

Τα Τεστ, τα διαγωνίσματα , οι τόσες εργασίες ,

 μόνο που τις συλλογίζομαι νιώθω λιποθυμίες

ΜΑΡΙΑ

Στα αγγλικά γνώρισα μια πρόοδο μεγάλη, τόσο που σοβαρά το σκέφτομαι να μην μιλήσω γλώσσα άλλη

ΒΑΣΙΛΙΚΗ

Όλα τα έμαθα καλά, όλα τα ξέρω εντάξει, μα με την γαλλική μου  προφορά  γελάει όλη η τάξη

ΚΛΑΟΥΝΤΙΟ

Από όλα όσα έκανα και θέλω να ξανακάνω, είναι οι φορές που παίζαμε μπάλα στο προαύλιο

ΤΖΙΜΗΣ

Οι δάσκαλοι μου φέρθηκαν με γενναιοδωρία , γι αυτό και συχνά με έβαζαν  εμένα τιμωρία   

ΓΙΑΝΝΗΣ

Μα όλα αυτά περάσανε κι εγώ νιώθω χαρά.

Τη σάκα μου αφήνω και φεύγω για νησιά

ΑΝΔΡΕΑΣ

Σας εύχομαι ολόψυχα καλό σας καλοκαίρι

και το Σεπτέμβρη αν οι γονείς  με πείσουνε  θα ‘ρθω στα ίδια μέρη

ΓΕΩΡΓΙΑ

Τα τραγούδια της γιορτής μας

ΤΟ ΠΕΤΕΙΝΑΡΙ (πατήστε πάνω) https://www.youtube.com/watch?v=2uFrhpJgWP0 Στο κοτέτσι έχουμε πάρει( ένα νέο πετεινάρι)2, που `χει όμορφες φτερούγες και μια φουντωτή ουρά, όλο έρχεται και πάει (και τις κότες μας τσιμπάει)2 και φωνάζει "κοκορίκο", δυνατά κάθε φορά. Κοκορίκο, κοκορίκο, πετεινέ μου, πιτσιρίκο, με το κόκκινο λειρί, κοκορίκο, κοκορίκο, για καυγά είσαι απίκο, πετεινέ μου, πιτσιρίκο, που μας κάνεις το βαρύ, κοκο - κόκο - κόκο - κοκορί. ……. Τώρα που `σαι στο κοτέτσι,( μη τσιμπάς τις κότες έτσι, )2 και μη βάζεις, κάθε τόσο, τη φωνή τη δυνατή, γιατί θα θυμώσουν τ’ άλλα, (τα κοκόρια τα μεγάλα,)2 και θα σου τσουρομαδήσουν την ουρά τη φουντωτή. Κοκορίκο, κοκορίκο, πετεινέ μου, πιτσιρίκο, με το κόκκινο λειρί, κοκορίκο, κοκορίκο, για καυγά είσαι απίκο, πετεινέ μου, πιτσιρίκο, που μας κάνεις το βαρύ, κοκο - κόκο - κόκο - κοκορί. TO PITSIRIKI (πατήστε πάνω) -----Ένα πιτσιρίκι είναι ξαπλωμένο μες στα χορταράκια παραπονεμένο.--- (Θέλει να φουμάρει ένα τσιγαράκι, μα δεν έχει φράγκο, είναι μπατιράκι.)2 Του `ρθε μια ιδέα, κάπου να τη στήσει όποιος κι αν περάσει τσιγάρο να ζητήσει. Μα κακή του τύχη λίγο παραπάνω στη γωνιά τον δρόμου τρακάρει πολιτσμάνο. Κάνει το κορόιδο, ζούλα τον κοιτάει και με κόλπο έξυπνο τόνε χαιρετάει. Δίχως να τα χάσει το πιτσιρικάκι, απ’ τον πολιτσμάνο ζητάει τσιγαράκι

Αν θαμπορούσα τον κόσμο να άλλαζα - 2007   (πατήστε πάνω)    
 
---Πρώτη φορά που την είδα στεκότανε,
τη νύχτα εκείνη που η Ρώμη καιγότανε,
χιλιάδες χρόνια, φωτιά και μηνύματα,
μα δεν ξεχνώ του κορμιού της τα κύματα.

Την είδα πάλι στις όχθες του Βόλγα,
που ένας στρατιώτης τη φώναξε Όλγα,
κάτι ψιθύρισε μέσα στο κρύο,
τότε μου `χε φανεί τόσο αστείο.

Αν θα μπορούσα τον κόσμο να άλλαζα,
θα ξαναέβαφα γαλάζια τη θάλασσα.
Κάτι αν μπορούσα στον κόσμο να άλλαζα,
θα ξαναέβαφα γαλάζια τη θάλασσα.

Στο Πάλος νύχτα τ’ όνομά της αφήνει,
γραμμένο κάπου στου Κολόμβου την πρύμνη,
τότε που οι Ισπανοί ξεκινούσαν,
και για μια άγνωστη μοίρα μεθούσαν.

Βρέθηκε κάποια στιγμή στη Γαλλία,
πρώτη του Μάη σε μια άδεια πλατεία,
σε λίγο οι φοιτητές θα ξεσπούσαν,
και μια αλλιώτικη ζωή θα ζητούσαν.

Αν θα μπορούσα τον κόσμο να άλλαζα,
θα ξαναέβαφα γαλάζια τη θάλασσα.
Κάτι αν μπορούσα στον κόσμο να άλλαζα,
θα ξαναέβαφα γαλάζια τη θάλασσα.------

Σήμερα έχει στα χέρια ένα αγόρι,
πάλι ξεκίνησαν οι Σταυροφόροι,
μα ποιος ακούει και ποιος ενδιαφέρεται,
για ένα κόσμο που βράζει και φλέγεται.

Αν θα μπορούσα τον κόσμο να άλλαζα,
θα ξαναέβαφα γαλάζια τη θάλασσα.
Κάτι αν μπορούσα στον κόσμο να άλλαζα,
θα ξαναέβαφα γαλάζια τη θάλασσα.