Η Γιορτή της 25ης Μαρτίου

⟿        Παρασκευή 23 Μαρτίου 2018               ➽

ΞΥΠΝΑ ΡΑΓΙΑ !

Βασισμένο στο θεατρικό έργο του Ιάκωβου Καμπανέλη

«Το Μεγάλο μας Τσίρκο»

 

1. ΕΝΑΡΞΙΣ

(Μπαίνουν ο Ρωμιός και το Ρωμιάκι. Είναι ντυμένοι σαν παλιάτσοι.)

   ΡΩΜΙΟΣ ΕΛΕΝΗ : Κυρίες και κύριοι καλησπέρα σας. Επειδή η παράστασή μας ανατρέχει σε πολλά γεγονότα και  εποχές,  η μικρή από δω και λόγου μου θα σας πληροφορούμε μέσες άκρες για το πού βρισκόμαστε και γιατί.      (Στο Ρωμιάκι:)    Έλα στο έργο μας.

  ΡΩΜΙΑΚΙ ΔΕΣΠΟΙΝΑ : Α, ναι, ναι, στο έργο μας, στο έργο μας. Το έργο μας κυρίες και κύριοι,  μόνον υπόθεση και πυροτεχνήματα δεν έχει. Κατά τα άλλα όμως έχει μουσική, χορό, τραγούδι, γιατί λέει είναι ένα έργο που αποφάσισε να το ρίξει όξω να ξεθυμάνει.

    ΡΩΜΙΟΣ : Θέλει να πει κυρίες και κύριοι ότι το έργο μας ήτο αδύνατο να τεθεί υπό περιορισμόν. Τι μας συμβαίνει όταν σκεφτόμαστε κάτι που δεν το χωράει ο νους μας ; Μας στρίβει !

    ΡΩΜΙΑΚΙ : Μάλιστα. Τι κάνουμε όταν θέλουμε να πούμε κάτι και η κουβέντα μας δεν το χωράει; Το στρίβουμε στο τραγούδι. Διότι το τραγούδι είναι μια κουβέντα που …τρελάθηκε.  

Κι όταν πάλι δεν μας φτάνει το τραγούδι, τι κάνουμε ; το στρίβουμε στο χορό.

Διότι ο χορός είναι ένα τραγούδι που  ξανατρελάθηκε.

ΡΩΜΙΟΣ : Πολλά λες !

ΡΩΜΙΑΚΙ : Καλώς !

ΡΩΜΙΟΣ : Κυρίες και κύριοι, νομίζω ότι μπορούμε να αρχίσουμε. Και θα αρχίσουμε με το πιο κατάλληλο τραγούδι.

Τραγούδι: Να ‘τανε το ‘21 .

Ρωμιός Ελένη Τ. Ρωμιάκι: Δέσποινα     Μεσολογγίτισσα : Αννα Ν

 

2.  ΤΟ ’21

ΡΩΜΙΟΣ : Ξέρεις ποια ιστορία θα πούμε σήμερα ;

ΡΩΜΙΑΚΙ : Όχι !

ΡΩΜΙΟΣ : Το εικοσιένα.

ΡΩΜΙΑΚΙ : Εύκολο πράγμα !

    ΡΩΜΙΟΣ :  (Εκνευρίζεται)   Βρε σαχλαμάρα  έτσι εύκολο το έχεις να μιλήσει κανείς για το ποιοι ήταν οι ελευθερωτές αυτού του τόπου και τι απογίνανε ;

ΡΩΜΙΑΚΙ :  (Στους θεατές)   Αυτή είναι εντελώς αστοιχείωτη.

(Στο Ρωμιό)   Άσε με βρε παιδάκι μου να τα πω εγώ που τα ξέρω. Λοιπόν κυρίες και κύριοι, εκείνα τα χρόνια η Ελλάδα ήταν πολύ- πολύ σκλαβωμένη και ήρθε ο εγγλέζικος στόλος, ήρθε ο γαλλικός στόλος, ήρθε ο ρώσικος στόλος και πολεμήσανε τους Τούρκους και κατασκοτωθήκανε οι άνθρωποι και έτσι μας βοηθήσανε και ελευθερωθήκαμε.

ΡΩΜΙΟΣ :  (Σαν να γρυλίζει)   Μάλιστα !

  ΡΩΜΙΑΚΙ : Κι από τότε όλοι αυτοί γίνανε προστάτες μας και σύμμαχοί μας και ήρθανε κι άλλοι ύστερα, και αυστριακοί και Ιερά Συμμαχία, κι έχουμε πάντα πρώτης τάξεως συμμάχους και δεν μπορεί να μας πειράξει κανένας !

ΡΩΜΙΟΣ :  (άγρια)   Σταμάτα !

ΡΩΜΙΑΚΙ : Γιατί καλέ ; Δεν έγινε έτσι ; Και τι δηλαδή έγινε το εικοσιένα ; Για πες μας εσύ που τα ξέρεις καλύτερα !

  ΡΩΜΙΟΣ : Πρώτ’ απ’ όλα πρέπει να πούμε τι έγινε πριν το εικοσιένα. Ποιοι αγωνιστήκανε για να γίνει το εικοσιένα. Ας αφήσουμε όμως το Θούριο του  Ρήγα του Βελεστινλή να τα πει μόνος του.

Τραγούδι: Ο Θούριος

3.         Ο ΣΗΚΩΜΟΣ

Μουσική επένδυση: https://www.youtube.com/watch?v=c2qZW0tOVdU

(στα μικρόφωνα Μεσολογγίτισες και ο Ποιητής και στο φόντο όλος ο χορός)

ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΤΙΣΑ  ΝΑΟΥΜ

Τρεις απλοί άνθρωποι, καταλαβαίνουν πως η λευτεριά δε χαρίζεται μα κατακτιέται. Παίρνουν την απόφαση να ετοιμάσουν το Σηκωμό και ιδρύουν στην Οδησσό το 1814 τη Φιλική Εταιρία. Στις 22 Φλεβάρη του 1821 ο Αλέξανδρος Υψηλάντης περνά στη Μολδοβλαχία. Η επανάσταση άρχισε !

Ένας – ένας:  και καθώς το ξαναλένε δυναμώνουν την φωνή

 ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ: Ελευθερία ή θάνατος !

ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ :Ελευθερία ή θάνατος !

ΜΕΡΚΟΥΡΗ :Ελευθερία ή θάνατος !

ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΤΙΣΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ

Κι ένας τρελόπαπας, ο Παπαφλέσσας, ξεσηκώνει το Μοριά και σε λίγο βροντάνε τα καριοφίλια της λευτεριάς στην Καλαμάτα, την Τρίπολη και τη Μάνη. Στην Αλαμάνα ξαναζούν οι Θερμοπύλες.

ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΤΙΣΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ

Ο Ανδρούτσος υψώνει κάστρο λευτεριάς, το πλίθινο χάνι της Γραβιάς. Εκατόν τριάντα δύο ανδρειωμένοι κλείνονται σ’ αυτό χορεύοντας και τραγουδώντας σαν να πήγαιναν σε γλέντι.

ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΤΙΣΑ ΑΜΠΝΤΟΥΛ

    Οι ραγιάδες, με ηγέτη το Γέρο του Μοριά, πολιορκούν την Τριπολιτσά. Ποιήματα και τραγούδια της εποχής  εκείνης μαρτυρούν τον ηρωισμό και  το θάρρος των Ελλήνων 

Μεσολογγίτισσες:    Αλεξάνδρα- Άννα Μ. – Ελένη Α. – Ναριάμ- Μαριάννα- Δήμητρα- Μελίσα- Άννα Ν.   Μεσολογγίτης : Ευάγγελος

ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΤΙΣΑ ΜΑΡΙΑΜ

Φύσα μαΐστρο δροσερέ κι αέρα του πελάγου

να πας τα χαιρετίσματα στου Δράμαλη τη μάνα.

Της Ρούμελης οι μπέηδες, του Δράμαλη οι αγάδες

στο Δερβενάκι κοίτονται στο χώμα ξαπλωμένοι.

Σ     τ    στρώμα ‘χουνε τη μαύρη γης, προσκέφαλο λιθάρια

και   γι’ απανωσκεπάσματα του φεγγαριού τη λάμψη.

ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΤΙΣΑ ΜΑΡΙΑΝΝΑ

Κι ένα πουλάκι πέρασε και το συχνορωτάνε.

Πουλί πώς πάει ο πόλεμος, το κλέφτικο ντουφέκι ;

-        Μπροστά πάει ο Νικηταράς, πίσω ο Κολοκοτρώνης,

και παραπίσω οι Έλληνες με τα σπαθιά στα χέρια.

ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΤΙΣΑ ΔΗΜΗΤΡΑ

Δεν υπήρξαν όμως μόνο νίκες αλλά και καταστροφές μεγάλες που δεν τις βάζει ο νους του ανθρώπου.        Την πολυάνθρωπη και κοσμοξάκουστη τότε Χίο, την τυλίγουν οι φλόγες, την πνίγει το αίμα. Κι ένας κατάξερος βράχος  τα Ψαρά καταμεσής στο Αιγαίο υψώνει σύμβολο ελευθερίας.

ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΤΙΣΑ ΜΕΛΙΣΑ

Στων Ψαρών την ολόμαυρη ράχη,

περπατώντας η δόξα μονάχη

μελετά τα λαμπρά παλικάρια,

και στην κόμη στεφάνη φορεί

γεναμένο από λίγα χορτάρια

που είχαν μείνει στην έρημη γη…

ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

Το Μεσολόγγι που «είχε για τείχος ένα φράχτη» και πολιορκήθηκε δυο φορές και άντεξε για ολόκληρους μήνες  ώσπου  οι Τούρκοι χρειάστηκαν και τη βοήθεια της Αιγύπτου για να το κατακτήσουν. Εκεί   γράφεται αθάνατο έπος ηρωισμού και λευτεριάς.

Μουσική : Μπάτμαν

 

ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΤΙΣΑ ΝΑΟΥΜ

«Αδελφάδες, ακούτε, αν έκαμε ποτέ τέτοιο σεισμό σαν και τώρα το Μεσολόγγι: ίσως νικάει, ίσως πέφτει».

ΠΟΙΗΤΗΣ (Σολωμός) ΓΙΩΡΓΟΣ

Ε, τότε ταραχτήκανε τα σωθικά μου, και έλεγα πως ήρθε ώρα να ξεψυχήσω. Και ευρέθηκα σε σκοτεινό τόπο και βροντερό, που χτυπιόταν σαν στάρι στο μύλο που αλέθει γρήγορα, σαν το  νερό που βράζει. Τότε κατάλαβα πως εκείνο ήτανε το Μεσολόγγι. Αλλά δεν έβλεπα μήτε το κάστρο, μήτε το στρατόπεδο, μήτε τη λίμνη, μήτε τη θάλασσα, μήτε τη γη που επατούσα, μήτε τον ουρανό.

Πολιορκημένους και πολιορκούμενους  και όλα τα έργα τους και όλα τα πάντα, τα κατασκέπαζε μαυρίλα και πίσσα γιομάτη λάμψη, βροντή, και αστροπελέκι.

Και ύψωσα τα χέρια μου και τα μάτια μου να κάμω δέηση. Και ιδού μες στην καπνίλα μία μεγάλη γυναίκα με φόρεμα μαύρο σαν του λαγού το αίμα. 

Και με φωνή που φαινόταν πως νικάει την ταραχή του πολέμου, άρχισε:

Τραγούδι: Το χάραμα επήρα: https://www.youtube.com/watch?v=1JowFd3mIJo

Το χάραμα επήρα

του Ήλιου το δρόμο

Κρεμώντας τη λύρα

τη δίκαιη στον ώμο

κι απ’ όπου χαράζει

ως όπου βυθά

Γιώργος : ΠΟΙΗΤΗΣ: τα μάτια μου δεν είδαν τόπο ενδοξότερο από τούτο το αλωνάκι

Ποιητής: Γιώργος

Μεσολογγίτισσα :

     Άννα Μ.- Αλεξάνδρα

παράμερα στέκει

ο άντρας και κλαίει

αργά το τουφέκι

σηκώνει και λέει:

Σε τούτο το χέρι

τι κάνεις εσύ

ο εχθρός μου το ξέρει

πως είσαι βαρύ

Της μάνας ω λαύρα

Τα τέκνα τριγύρω

Φθαρμένα και μαύρα

Σαν ίσκιους ονείρου

λαλεί το πουλάκι

στου πόνου τη γη

και βρίσκει σπυράκι

κι η μάνα φθονεί

ΠΟΙΗΤΗΣ ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ

Ο ποιητής της πολιορκίας του Μεσολογγίου, ο Διονύσιος Σολωμός μέσα από τους στίχους του ,δίνει το μεγαλείο της ψυχής και το θάρρος των αγωνιστών προγόνων μας. Λέγοντας: « Τα μάτια μου δεν είδαν τόπο ενδοξότερο από τούτο το αλωνάκι»

ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΤΙΣΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ

Ο Απρίλης με τον Έρωτα χορεύουν και γελούνε

κι όσ’ άνθια βγαίνουν και καρποί τόσ’ άρματα σε κλειούνε

Μάγεμα η φύση κι όνειρο στην ομορφιά και χάρη,

η μαύρη πέτρα ολόχρυση και το ξερό χορτάρι

ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΤΙΣΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ

Με χίλιες βρύσες χύνεται, με χίλιες γλώσσες κρένει,

όποιος πεθαίνει σήμερα χίλιες φορές πεθαίνει.

Ειν’ έτοιμα στην άσπονδη πλημμύρα των αρμάτων

Δρόμο να σχίσουν τα σπαθιά κι ελεύθεροι να μείνουν

Εκείθε  με τους αδερφούς, εδώθε με το Χάρο

ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΤΙΣΑ ΝΑΟΥΜ

Οι λαοί συγκλονίζονται από τον αγώνα των Ελλήνων. Εκείνοι όμως που τους κυβερνούν, έχουν πυξίδα τους το συμφέρον, οι Μεγάλες δυνάμεις της εποχής η Αγγλία, η Γαλλία, η Ρωσία, η Αυστρία, παίζουν με την χαροκαμένη Ελλάδα, αποφασίζουν για αυτήν με μόνη πυξίδα το δικό τους συμφέρον.

Μουσική: Καν-Καν

4.              ΜΕΓΑΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ Α΄

(Ακούγεται έντονη μουσική – Όφενμπαχ κατά προτίμηση ή κάτι αντίστοιχο – χειροκροτήματα ρυθμικά από τον υπόλοιπο θίασο. Εμφανίζονται η Αγγλία, η Γαλλία, η Ρωσσία και  η Αυστρία ντυμένες με ρούχα εποχής και  μια μεγάλη κορδέλα με το όνομά τους. Χορεύουν σε στυλ καν – καν και πετούν η  μια στην άλλη μια μεγάλη υδρόγειο σφαίρα, υποκλίνονται η μια στην άλλη, ανταλάσσουν φιλιά στον αέρα και κουνούν με νάζι και υπεροψία τις βεντάλιες τους. Οι μύτες ψηλά, τα φρύδια σηκωμένα, ύφος και προφορά κυριών της καλής τάξης.)

 

(μαζεύονται κατά ομάδες, συσκέπτονται)

ΓΑΛΛΙΑ ΚΑΤΕΡΙΝΑ : (μυστικά) Αν οι Άγγλοι επικρατήσουν  κι οι Γραικοί τους προτιμήσουν

τι θα γίνει ; το Μοριά θα μας τον φάνε και στην Αίγυπτο θα πάνε  και στην Παλαιστίνη.

ΑΓΓΛΙΑ ΒΑΣΙΛΙΚΗ : (μυστικά) Τι σκοπούς έχουν οι Ρώσοι κι έχουν σχέδια καταστρώσει στο υπόγειο ;

Ν’ αρμενίζουνε μια μέρα με τη ρωσική παντιέρα στη Μεσόγειο.

ΡΩΣΙΑ ΕΙΡΗΝΗ : Τα καθάρματα οι Εγγλέζοι μυριστήκαν πετιμέζι και γλυκάνισο,

θέλουν το Μοριά να φάνε δεν τους φτάνει που κρατάνε την Επτάνησο.

ΑΥΣΤΡΙΑ ΣΟΦΙΑ : (απειλητικά)Διατηρείτε στάτους κβο… άντε για να μη σας πω !

(τραγουδούν)

Μεσολογγίτισσα: Άννα Ν. Γαλλία : Κατερίνα Αγγλία: Βασιλική Ρωσία: Ειρήνη Αυστρία: Σοφία Ρωμιός:   Ελένη Τ. Ρωμιάκι: Δέσποινα

ΑΓΓΛΙΑ : Αγγλία

ΓΑΛΛΙΑ : Γαλλία

ΑΥΣΤΡΙΑ : Αυστρία

ΡΩΣΙΑ : Ρωσία

(τραγουδούν)

ΑΓΓΛΙΑ : Διπλωματίαααα

ΓΑΛΛΙΑ : Μηχανορραφίαααα

ΑΥΣΤΡΙΑ : Ραδιουργίαααα

ΡΩΣΙΑ : Πανουργίααααα

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ : Ιερά Συμμαχία

                  Και ...

                          Είμαστε τέσσερις δυνάμεις

ΑΓΓΛΙΑ:Πόσο μας απασχολεί

ΓΑΛΛΙΑ:Ν’ απομείνουν κοιμισμένοι

ΡΩΣΙΑ:Όσοι είναι σκλαβωμένοι

Τρα λα λα λα λα λα λα

ΑΥΣΤΡΙΑ : (πονηρά) Διαθέτουμε και βασιλιάδες ειδικούς για τους ραγιάδες !

(αποχωρούν οι μεγάλες Δυνάμεις και  όλος ο χορός, μπαίνει ο Ρωμιός και το Ρωμιάκι)

Ρωμιός: Πάνω από την Κρήτη, την Κάσο, τα Ψαρά, το Μεσολόγγι, τη Ρούμελη απλώνεται πια το σάβανο του τυράννου. Μα οι αγωνιστές συνεχίζουν να πολεμάνε ως το θάνατο και πέρα απ’ αυτόν γιατί ξέρουν ότι η λευτεριά κερδίζεται μόνο με θυσίες.

Τραγούδι : Τσάμικος

5.           ΕΡΧΟΜΟΣ ΤΟΥ ΟΘΩΝΑ

ΡΩΜΙΟΣ : Τα παλιά βάσανα της Ελλάδας περάσανε. Ήρθε ο Καποδίστριας !

ΡΩΜΙΑΚΙ : Ά ωραία!

ΡΩΜΙΟΣ : Πάει ο Καποδίστριας! Τώρα περιμένουμε τον Όθωνα.

ΡΩΜΙΑΚΙ : Ά, τον Όθωνα. Ο Όθωνας και η Αμαλία έ!

ΡΩΜΙΟΣ : Όχι, η Αμαλία θα έρθει αργότερα,  τώρα περιμένουμε τον Όθωνα.

ΡΩΜΙΑΚΙ : Έτσι μπράβο!  Να 'χουμε και μεις ένα δικό μας βασιλιά, να μην περιμένουμε όλο από τους ξένους βασιλιάδες, γιατί όποιος δεν έχει νύχια να ξυστεί...   Καλά δε λέω ;

ΡΩΜΙΟΣ : Σοφά. Μόνο που κι αυτόν οι ξένοι μας τον διαλέξανε .

ΡΩΜΙΑΚΙ : Έ άστους να διαλέγουν οι ξένοι. Ξέρουν αυτοί. Έχουνε πείρα οι άνθρωποι.

ΡΩΜΙΟΣ : Σωστό.  Ακούς τίποτα ;

ΡΩΜΙΑΚΙ : Κάτι ακούω, ναι, κάτι ακούω.

ΡΩΜΙΟΣ : Ώ ρε κόσμος που 'ρχεται για την υποδοχή, κοίτα κι είν' όλοι δακρυσμένοι από χαρά !

       Ρωμιάκι: Ναι τόση είναι η χαρά τους που μάλλον ετοιμάζονται να το ρίξουν στο τραγούδι, για κοίτα!

Ρωμιός Ελένη Τ Ρωμιάκι: Δέσποινα

 Τραγούδι: Στου Όθωνα τα χρόνια : https://www.youtube.com/watch?v=0H5S9qxrB-A

 

 

6.    ΟΙ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΙΑΝΟΙ

ΡΩΜΙΑΚΙ : Εσύ αλλιώς μου τα ‘χες πει.

ΡΩΜΙΟΣ : Αλλιώς ; Πώς αλλιώς ;

   ΡΩΜΙΑΚΙ : Δε μου πες να μη στενοχωριέμαι γιατί τώρα με τον ερχομό του Όθωνα θα παν όλα ωραία και καλά ; Ψέματα μου τα ‘λεγες ;

ΡΩΜΙΟΣ : Όχι βέβαια. Απλά σου έλεγα ό,τι πιστεύανε οι Έλληνες εκείνο τον καιρό.

ΡΩΜΙΑΚΙ : Στο παλάτι όμως χορεύουν ακόμα του καλού καιρού !

ΡΩΜΙΟΣ : Χορεύουν και θα χορεύουν ακόμα για χρόνια πολλά.

ΡΩΜΙΑΚΙ : Μα… καλά για να χορεύουν ήρθαν στην Ελλάδα ;

ΡΩΜΙΟΣ : Η Ελλάδα είναι ωραία αίθουσα χορού. Αλλά μη νομίζεις ότι δεν κάνουν τίποτα άλλο. Έννοια σου μαγειρεύουν διάφορα. Δεν είδες τους καπετάνιους τι φαρμακωμένοι που φύγανε ;

ΡΩΜΙΑΚΙ : Πώς δεν το είδα!  Μα γιατί τους πιάσανε έναν – έναν και ρωτούσανε «τι θέλει» ;

ΡΩΜΙΟΣ : Για να τους διαλύσουνε. Έτσι θα τους αφήσουνε, όλους μαζί ;

ΡΩΜΙΑΚΙ : Ναι, αλλά αυτοί πολεμήσανε, νικήσανε και μας ελευθέρωσαν.

   ΡΩΜΙΟΣ : Ε, ωραία, άμα πεθάνουνε, θα τους κάνουμε αγάλματα, ποιήματα, λόγους στεφάνια. Τώρα είναι ζωντανοί ακόμα…

ΡΩΜΙΑΚΙ : Κι επειδή είναι ζωντανοί πρέπει να τους πετάξουμε ;

ΡΩΜΙΟΣ : Βεβαίως διότι τώρα ο πόλεμος τελείωσε. Κάθε φορά που τελειώνει ένας πόλεμος, υπάρχουν κάποιοι που περισσεύουνε ! …Κι όπως είναι φυσικό, οι περισσευούμενοι εν καιρώ ειρήνης είναι οι χρειαζούμενοι εν καιρώ πολέμου.

ΡΩΜΙΑΚΙ : Ωραία, είναι σα να λες ότι ο Κολοκοτρώνης…

ΡΩΜΙΟΣ : Είναι φυλακή, καταδικασμένος σε θάνατο !

ΡΩΜΙΑΚΙ : Ο Κολοκοτρώνης !!!  Είναι σα να λες ότι ο Πλαπούτας…

ΡΩΜΙΟΣ : Κι αυτός καταδικασμένος σε θάνατο !

ΡΩΜΙΑΚΙ : Ο Πλαπούτας ! Κι ο Νικηταράς ;

ΡΩΜΙΟΣ : Στη φυλακή κι αυτός. Και το Μακρυγιάννη τον έχουνε στα μαύρα τα τεφτέρια.

ΡΩΜΙΑΚΙ : Καλά ντε μην αγριεύεις, μια αντιρρησούλα είχαμε, δε χάλασε ο κόσμος !

ΡΩΜΙΟΣ : Τι ξόανο μου φέρανε για βοηθό!

7.             3^η Σεπτεμβρίου

ΡΩΜΙΟΣ : Δε μου λες. Τι είναι η 3^η Σεπτεμβρίου ;

ΡΩΜΙΑΚΙ : Σιγά ! Οδός. Την οδός 3^η Σεπτεμβρίου δε ξέρουμε ;

ΡΩΜΙΟΣ : Ορίστε ! Γιατί τη λένε 3^η Σεπτεμβρίου ; Τι έγινε στις 3 του Σεπτέμβρη ;

ΡΩΜΙΑΚΙ : Γιορτάζει κανένας άγιος ;

ΡΩΜΙΟΣ : Όχι !

ΡΩΜΙΑΚΙ : Καμιά αγία ;

ΡΩΜΙΟΣ : Ούτε !

ΡΩΜΙΑΚΙ : Είναι θρησκευτική εορτή ;

     ΡΩΜΙΟΣ : Μωρέ άμα ήτανε θρησκευτική γιορτή θα την ήξερες κι απ' το σχολειό σου κι απ' τη μαμά σου.

ΡΩΜΙΑΚΙ : Είναι τίποτα σαν εθνική εορτή ;

ΡΩΜΙΟΣ : Όχι σαν ! Είναι η ημέρα που ο λαός ζήτησε από τον Όθωνα Σύνταγμα και νόμους

Τραγούδι: Φίλοι και αδέρφια: https://www.youtube.com/watch?v=bN664IHKbJg

 

8.             ΜΕΓΑΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ Β΄

(Στη σκηνή οι Μεγάλες Δυνάμεις συζητούν, ενώ πίσω τους ο Χορός κινείται με αργές κινήσεις, γράφει συνθήματα και πανό, ετοιμάζει την κινητοποίησή του διεκδικώντας «Σύνταγμα», «Ελευθερία», κλπ.)

ΑΓΓΛΙΑ : Να έχουν Σύνταγμα ή να μην έχουν ;

ΡΩΣΙΑ : Αφού δεν είχαν γιατί να έχουν ;

ΑΥΣΤΡΙΑ : Θα τους παρέσυραν αυτοί που έχουν ! (κοιτάζει απειλητικά προς τη Γαλλία)

ΑΓΓΛΙΑ : Να αρκεστούν εις αυτά που έχουν !

ΓΑΛΛΙΑ : Δεν είναι και ώριμοι για να το έχουν !

ΡΩΣΙΑ : Είναι κι ανώριμοι για να το έχουν.

ΓΑΛΛΙΑ : Για το καλό τους ας μην το έχουν.

ΑΓΓΛΙΑ : Δεν επιτρέπεται να το έχουν.

ΑΥΣΤΡΙΑ : Αποφασίζουμε να μην το έχουν.

	Γαλλία : Κατερίνα Αγγλία: Βασιλική Ρωσία: Ειρήνη Αυστρία: Σοφία Ρωμιός:   Ελένη Τ. Ρωμιάκι: Δέσποινα

 

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ : Να μην το έχουν !

ΑΓΓΛΙΑ : Αγγλία !

ΓΑΛΛΙΑ : Γαλλία !

ΑΥΣΤΡΙΑ : Αυστρία !

ΡΩΣΙΑ : Ρωσία !

ΑΓΓΛΙΑ : Κοσμοκρατία !

ΓΑΛΛΙΑ : Κεφαλαιοκρατία !

ΑΥΣΤΡΙΑ : Τρομοκρατία !

ΡΩΣΙΑ : Τσαροκρατία !

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ : Ιερά Συμμαχία !

Και ...       (τραγουδούν και χορεύουν)

Είμαστε τέσσερις δυνάμεις

Με καθήκοντα υψηλά

Η Ευρώπη να μην πάθει

από των μικρών τα λάθη

Τρα λα λα λα λα λα λα

 

ΦΙΛΟΙ ΚΑΙ ΑΔΕΡΦΙΑ  https://www.youtube.com/watch?v=bN664IHKbJg

ΑΓΓΛΙΑ : Και αν επιμένουν να το έχουν ;

ΓΑΛΛΙΑ : Και αν το έχουν χωρίς να το έχουν ;

ΑΥΣΤΡΙΑ : Τι εννοείτε έχουν - δεν έχουν ;

ΓΑΛΛΙΑ : Εάν νομίζουν ότι το έχουν και εις την ουσία δεν το έχουν !

ΑΓΓΛΙΑ : Αυτοί θα χαίρονται πως το έχουν και μεις θα ξέρουμε πως δεν το έχουν !

ΡΩΣΙΑ : Έτσι θα έχουν χωρίς να έχουν και δε θα έχουν ενώ θα έχουν.

ΑΥΣΤΡΙΑ :Αποφασίζουμε να έχουν.

ΓΑΛΛΙΑ : Εάν εμποδίσουμε να έχουν, υπάρχει κίνδυνος να έχουν.

ΡΩΣΙΑ : Ο μόνος τρόπος να μην έχουν, είναι να αφήσουμε να έχουν.

ΑΓΓΛΙΑ : Παράδειγμα όσα δεν έχουν. Είναι όσα αφήσαμε να έχουν. 

(αποχωρούν τραγουδώντας)

 

9.    ΤΟ ΑΓΑΛΜΑ

Μουσική : Όφενμπαχ

(Χορός και Μεγάλες Δυνάμεις αποχωρούν, ενώ στη σκηνή μένει ο Κολοκοτρώνης ακίνητος, με το χέρι τεντωμένο σε στάση που θυμίζει το άγαλμα στη Σταδίου. Ακούγεται δυνατή ροκ μουσική, ενώ μπροστά από το άγαλμα περνά το Ρωμιάκι με γουόκμαν χορεύοντας. Όταν αρχίζει ο διάλογος, η μουσική σιγά – σιγά σταματά.)

ΑΓΑΛΜΑ ΓΙΑΝΝΗΣ : Ε, εσύ !

(Το Ρωμιάκι ψάχνει να βρει ποιος μίλησε)

ΑΓΑΛΜΑ : Έει, εσένα μιλάω !

Άγαλμα: Γιάννης   Περαστικός 1: Μιχάλης Μ.   Ρωμιός 2 : Μιχαήλ Άγγελος

(Το Ρωμιάκι συνεχίζει να ψάχνει)

ΑΓΑΛΜΑ : Από δω γύρνα !

(Το Ρωμιάκι καταλαβαίνει ότι το άγαλμα μιλάει και παγώνει)

ΑΓΑΛΜΑ : Θα μου κάνεις μια χάρη ;

ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΣ 1: ΜΙΓΚΑΣ  : Αμ… αμ… η… ο…

ΑΓΑΛΜΑ : Κωφάλαλο είσαι βρε κακόμοιρο ;

ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΣ 1: Οϊ … αϊ… ημ…

ΑΓΑΛΜΑ : Τότε γιατί δεν αποκρίνεσαι ;

ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΣ: Μι…μι…λάς ;

ΑΓΑΛΜΑ : Εγώ μιλώ, εσύ τι έχεις και δε μιλάς ;

ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΣ 1: Μπο-μπο…μπορείς ;  Αφού εί…είσαι ά…ά…άγαλμα !!

ΑΓΑΛΜΑ : Τώρα μπορώ ! Άλλοτε δεν μπορούσα…

ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΣ 1: Μα…μα…μα…είσαι…  ο…  ο…

   ΑΓΑΛΜΑ : Δίκιο έχεις. Δε μοιάζω και πολύ έτσι που με καταντήσανε αλλά, αν με καλοπροσέξεις εγώ είμαι …ο γερο – Κολοκοτρώνης. Το λοιπόν θα μου κάνεις μια χάρη ;

ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΣ 1: Τι…τι..τι χάρη ;

ΑΓΑΛΜΑ : Θα μου ξύσεις λίγο την πλάτη ; Έχω μια φαγούρα που μ’ έχει αλαλιάσει !…

ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΣ 1: Την πλάτη ;

   ΑΓΑΛΜΑ : Ναι μπράβο ! Έτσι που μου ‘βαλε τα χέρια αυτός ο μαγκούφης ο γλύπτης, ούτε να ξυστώ δεν μπορώ…

                               (Το Ρωμιάκι πάει από πίσω για να του ξύσει την πλάτη)

ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΣ 1: Εδώ ;

ΑΓΑΛΜΑ : Ναι μπράβο….Αααααα…Ααααααα…Αααααααααααα. Την ευχή μου να έχεις.

ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΣ 1: Φτάνει ;

ΑΓΑΛΜΑ : Άντε ευχαριστώ κι άμα περνάς από δω να με θυμάσαι.

(Το Ρωμιάκι φεύγει έντρομο και πέφτει πάνω στο Ρωμιό που μπαίνει στη σκηνή φουριόζος)

ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΣ 1: Έλα γρήγορα (τον τραβάει)

ΡΩΜΙΟΣ ΛΟΥΔΑΡΟΣ : Τι τρέχει ;

ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΣ 1: Μιλάει…

ΡΩΜΙΟΣ 2 : Ποιος μιλάει ;

ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΣ 1: Δε με πιστεύεις ;

ΡΩΜΙΟΣ 2: Πού με πας ;

ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΣ 1: Ο…το…   (τον έχει φέρει κοντά στο άγαλμα)     …Μιλάει !…

ΡΩΜΙΟΣ 2: (Ευχαριστημένος)   Σοβαρά ;           (απλώνει το χέρι ψηλά και κάνει χειραψία με το άγαλμα) Τα σέβη μου στρατηγέ, τι μου κάνετε ;

ΑΓΑΛΜΑ : Καλώς τον. Εσύ τι μου κάνεις ;

ΡΩΜΙΟΣ 2: Ας τα λέμε καλά ! Τι νέα έχουμε ;

ΑΓΑΛΜΑ : Εγώ τι νέα να ‘χω! Κάθομαι εδώ και φιλοσοφώ.

ΡΩΜΙΟΣ 2: Είναι πολύ ωραία θέση εδώ. Είναι πέρασμα.

ΑΓΑΛΜΑ : Εκείνον τον Καραϊσκάκη τον κάνανε άγαλμα ;

ΡΩΜΙΟΣ 2: Νομίζω…

ΑΓΑΛΜΑ : Θα τον κάνανε δε μπορεί, όλους θα μας κάνουνε, δε θα τη γλιτώσει κανένας μας.

ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΣ 1: Αυτός μου είπε ότι σας δικάσανε για προδοσία, αλήθεια είναι ;

ΑΓΑΛΜΑ : Το κρύβουνε ;

ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΣ 1: Όχι, αλλά ως φαίνεται δεν το πολυλένε κιόλας !

    ΑΓΑΛΜΑ : Ρεζιλίκια ! Για σκέψου να δεις…Εμένα με 45 χρόνους στον πόλεμο με βγάνουν προδότη. Αλλά τέλος πάντων, ειρήνη είχαμε, εχθρούς είχα, εξουσία ήτανε. Το καταλαβαίνω. Αλλά το να μπορεί να δίνει χάρη στους γερόντους Πλαπούτα και Κολοκοτρώνη, ένα σχολιαρούδι που ‘ρθε ψες από τη Μπαυαρία με διαλογή των ξένων      (ειρωνικά)      «Όθων βασιλεύς των Ελλήνων», αυτό δεν το κατάπια ούτε πεθαμένος…  (γελάει)   Βρε τι γέλιο κάνω πεθαμένος άνθρωπος, ο Θεός να με συγχωρέσει !…

Άντε πηγαίνετε τώρα γιατί έχω να ετοιμαστώ για αύριο. Αύριο ; Τι θα γίνει αύριο ;…

    ΑΓΑΛΜΑ : Αύριο ξημερώνει πάλι 25 του Μάρτη…Θα ‘ρθουνε με στεφάνια και τούμπανα…Εγώ θα ‘μαι εκεί πάνω σαν άγαλμα…Και σαν έρθει η στιγμή να βγει μπροστά ο μαγκούφης που θα βγάλει το λόγο… «Στάσου»…θα του πω!… «Κάθε χρόνο το  λόγο τον εβγάνατε εσείς!…Φέτος θα τον βγάλουμε εμείς… 

(πάει μπροστά στη σκηνή και απευθύνεται κατευθείαν στο κοινό)

ΑΓΑΛΜΑ …Για ακούτε βρε τωρινοί Έλληνες ! Άμα σας φέρνουνε για παράδειγμα εμάς τους πεθαμένους, μάθετε να ξεχωρίζετε με ποια πονηριά σας το λένε… Κι άμα σας λένε για την ελευθεριά που πολεμήσαμε, να τη βλέπετε πρώτα αν έχει τέσσερα μάτια. Δυο μπροστά για να βλέπει τον κατακτητή και δυο πίσω για να βλέπει εκείνον που θέλει να φύγει ο κατακτητής, για να γίνει αφέντης αυτός. Προσέχετε Έλληνες !  Εμείς οι παλιοί, όσο ζούσαμε, πολλά επικραθήκαμε κι αδικηθήκαμε…Κι αν θέτε στ’ αλήθεια να τιμήσετε εμάς τους παλιούς, μη μας τηράτε πλέον. Κάμετε το δικό σας δρόμο, πάτε μπροστά και αγωνιστείτε ! Εμάς, το έργο μας και ο καιρός μας επέρασε και δε μοιάζει με το δικό σας. …Πού ‘σαι ορέ Καραϊσκάκη να τα πεις καλύτερα !… Εμείς επολεμήσαμε για να ‘χετε εσείς τα γράμματα και το ψωμί που δεν είχαμε και να μη χρειάζεστε θάματα για να ζήσετε μια ζωή ανθρωπινή…  Έι, Παπαφλέσσα, σήκω κι έλα βοήθα.  Αφήστε το δικό μας αγώνα και κοιτάτε το δικό σας. Εμείς τι άλλο να θέμε ;…Πού είσαι Καραΐσκο !…

Έμπα μπροστά γερό – Πλαπούτα…  Άει μπράβο ας τραγουδήσουμε όλοι για την περηφάνια των ηρώων του 1821…

 

Τραγούδι:  ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ ΟΛΟΙ   https://www.youtube.com/watch?v=I_9hMLqxLWc

Ποίημα: Θαυμάζω την Ελλάδα μας (Εβελίνα) 

Θαυμάζω την Ελλάδα μας

μ’ όλες τις ομορφιές της.
Μα πιο πολύ απ’ όλα της
τις θρυλικές μορφές της.

Θαυμάζω όλους τους ήρωες,
τα παλικάρια όλα,
που διώξανε τον τύραννο
από αυτή τη χώρα.

Θαυμάζω το Νικηταρά
τους Κολοκοτρωναίους
τον Οδυσσέα Ανδρούτσο μας
κι όλους τους Τζαβελλαίους.

Θαυμάζω τις Σουλιώτισσες,
το Ζάλογγο θαυμάζω!
Το Μεσολόγγι σκέπτομαι

κι αλήθεια ανατριχιάζω       

     

	Θαυμάζω τους νησιώτες μας τα παλικάρια εκείνα Μιαούλη, Κανάρη Κωνσταντή κι αυτή τη Μπουμπουλίνα. Του Διάκου την υπέροχη την αρετή θαυμάζω και με συγκίνηση βαθειά το λέω και το φωνάζω. Είμαι εγώ Ελληνόπουλο απ’ ένδοξους προγόνους φέρω βαριά κληρονομιά από χιλιάδες χρόνους. Έχω κι εγώ όπως αυτοί, αγάπη στην Πατρίδα λατρεία εις τη Λευτεριά και πίστη στη θρησκεία

10.                  ΕΠΙΝΙΚΙΑ

     ΡΩΜΙΑΚΙ  ΔΕΣΠΟΙΝΑ : Εκείνο λοιπόν τον καιρό, όπως σε κάθε δύσκολο καιρό, ήταν πολλοί εκείνοι που βγήκαν απ’ το πετσί τους. Άνθρωποι που δεν τους έπιανε το μάτι σου, παίρναν το βουνό μ’ ένα ντουφέκι στο χέρι. Με το τίποτα, ο Γιάννης, ο Τάσος, ο Μανόλης, η Λένω, η Δέσπω, πάσχιζαν για την ελευθερία και την ειρήνη. Για μια ελευθερία που πριν έρθει φαινότανε τόσο πλατιά. Και για μια ειρήνη, που ακόμα γι’ αυτήν αγωνιζόμαστε.

(μπαίνει ξανά ο Ρωμιός)

ΡΩΜΙΟΣ  ΕΛΕΝΗ : Σαν πολύ δεν ωρίμασες μέσα σε μια παράσταση ;

ΡΩΜΙΑΚΙ : Κυρίες και κύριοι, σε δυο λεπτά το έργο μας τελειώνει. Όμως δε θα σας αφήσουμε να φύγετε πικραμένοι, όχι γιατί σας κάνουμε τη χάρη αλλά γιατί έτσι γίνεται πάντα και στη ζωή. Πάει να πει,  στον τόπο μας, οι ρίζες της λευτεριάς είναι βαθιές.

   ΡΩΜΙΟΣ : Καταπιαστήκαμε με κάτι δύσκολο. Καλέσαμε την τρέλα για βοηθό αλλιώς δεν τα βγάζαμε πέρα. Τρέμαμε μ’ αυτό που αγγίζαμε, και τρέμουμε ακόμα.

Όμως αυτό που θέλαμε, ήταν να ‘ρθείτε στην παράστασή μας και να μη φύγετε αδιάφοροι. Κι αν σας κακοκαρδίσαμε ή αν σας κάναμε να γελάσετε με πράγματα που δεν έπρεπε, είναι γιατί διαλέξαμε το φαρδύ το δρόμο. Εκεί που η ζωή είναι χύμα.

Μουσική : ΤΥΜΠΑΝΑ

ΡΩΜΙΑΚΙ : Ο Δράκος της σκλαβιάς είναι εκεί και θα ‘ναι κι αύριο και μεθαύριο.

Ξερογλείφεται, τον βλέπετε ; Είδατε τι τράβηξε ο λαός μας , καραδοκεί για να μας φάει και περιμένει να μας φάει.

Όμως δεν θα τα καταφέρει.

(σιγά - σιγά και με πολύ αργό ρυθμό ακούγεται μπάσος ήχος τύμπανου)

Αν δεν με πιστεύετε, βάλτε το αυτί σας στο χώμα και ακούστε…

(ο ήχος δυναμώνει και ο ρυθμός γίνεται πιο γρήγορος)

Η γη μας χτυπάει με ογδόντα σφυγμούς…(ο ήχος δυναμώνει και ο ρυθμός γίνεται πιο γρήγορος)

Ωραίους σαν από παλιό τύμπανο… (ο ήχος δυναμώνει και ο ρυθμός γίνεται ακόμα πιο γρήγορος)

Κάτι γίνεται…                                    (ο ήχος δυναμώνει και ο ρυθμός γίνεται ακόμα πιο γρήγορος)

Κάτι γίνεται…                                    (ο ήχος δυναμώνει και ο ρυθμός γίνεται ακόμα πιο γρήγορος)

(Το τύμπανο σταματά απότομα και όλος ο θίασος μπαίνει στη σκηνή και τραγουδά)

ΦΙΛΟΙ ΚΑΙ ΑΔΕΡΦΙΑ https://www.youtube.com/watch?v=bN664IHKbJg

ΤΕΛΟΣ