Λήξη Σχολικής Χρονιάς - θεατρικό

Πέμπτη 13 Ιουνίου 2019 Λήξη σχολικής χρονιάς 

Το θεατρικό της τάξης μας: 

Μουσική εισαγωγής έργου: https://www.youtube.com/watch?v=Tl69QVGU0aM

Μουσική εισαγωγής σκηνών : https://www.youtube.com/watch?v=1xSHyH1loBU

ΣΚΗΝΗ 5  Ε1 ΤΑΞΗ

ΓΙΑΝΝΗΣ: - 1985... Τα χρόνια περνούν... Ο Βασίλης γλύτωσε το έμφραγμα και μαζί με τη Μαρίκα καμάρωσαν την κόρη τους τη Σάνι στο γάμο της με τον Πίτερ... Πέτρο τον λένε τώρα... κι έχει αναλάβει εδώ και πάρα πολλά χρόνια το κρεοπωλείο του πεθερού του... Ο Πέτρος κι η Ασημίνα έχουν και μια κόρη... Τη Ράνια... Ουρανία τη βαφτίσανε για να θυμούνται τα παιδιά των λουλουδιών, αλλά εκείνη το άλλαξε σε Ράνια... Καλό κορίτσι η Ράνια... Έξυπνο, φιλότιμο... αλλά ατίθασο... πολύ ατίθασο... 

( Η Ασημίνα μαγειρεύει. Ο Πέτρος διαβάζει εφημερίδα. Φοράει ρόμπα και παντόφλες κι η γυναίκα ποδιά )

ΑΣΗΜΙΝΑ : - Ουρανία! Ουρανία!!!

ΡΑΝΙΑ: - ( χωρίς να εμφανιστεί ) Τι θες;...

ΑΣΗΜΙΝΑ: - Έλα εδώ να σου πω τι θέλω...

ΡΑΝΙΑ: - Ωχ ρε μάνα... Τι θέλεις πάλι;... Και το έχουμε ξαναπεί! Δεν με λένε Ουρανία! Ράνια με λένε!

ΠΕΤΡΟΣ: - Εμείς Ουρανία σε βαφτίσαμε!

ΑΣΗΜΙΝΑ: - ( μουρμουρίζει ) Ναι γιατί τότε πετούσαμε στον ουρανό! Τρομάρα μας!

ΡΑΝΙΑ: - Ναι ναι... Την ξέρω την ιστορία! Παιδιά των λουλουδιών και τέτοια τρελά!

ΑΣΗΜΙΝΑ: - Ναι , ναι . Ενώ η δική σας γενιά είναι λογική! ( την κοιτάζει υποτιμητικά ) Πώς ντύθηκες πάλι έτσι κορίτσι μου;... Και τι αλυσοδέθηκες;... Αχ! Θα με πεθάνει αυτό το κορίτσι! ( στον άντρα της ) Εσύ φταις!

ΠΕΤΡΟΣ: - Γιατί; Τι έκανα εγώ;

ΑΣΗΜΙΝΑ: - Δεν της έσφιξες  τα λουριά όταν έπρεπε! Της είχες αδυναμία βλέπεις!... Πώς θα την παντρέψουμε μου λες;... Ποιος θα την πάρει έτσι που είναι;...

Αφήγηση: Γιάννης Ασημίνα : Αλεξάνδρα Ράνια: Ναυσικά Πέτρος : Οδυσσέας Τζώνυ: Δημήτρης

( Μπαίνει ένας νεαρός με δερμάτινα και αλυσίδες )

ΠΕΤΡΟΣ: - Ποιος είναι αυτός πάλι;...

ΡΑΝΙΑ: - Ο Τζώνυ ρε μπαμπά! Ο γιος της κυρά Μαρίας, της φουρνάρισσας...

ΠΕΤΡΟΣ: - Της κυρα Μαρίας;... Εσύ είσαι ο μικρός Γιαννάκης της κυρα Μαρίας;

ΤΖΩΝΥ: - Ναι, κύριε Πέτρο... Εγώ!

ΑΣΗΜΙΝΑ: - Χαρές που θα κάνει κι αυτή με τον κανακάρη της!!!

ΤΖΩΝΥ: Μα γιατί είμαι καλό παιδί!

ΡΑΝΙΑ: - Αμάν ρε μάνα! Κι όσο για το αν θα παντρευτώ... Εμείς με τον Τζώνυ τα έχουμε συμφωνήσει... Δεν θα βιαστούμε να παντρευτούμε! Κι αν και όταν έρθει εκείνη η ώρα θα κάνουμε κανέναν  πολιτικό γάμο ,  κανένα σύμφωνο συμβίωσης και έληξε το θέμα!..

ΠΕΤΡΟΣ: - Πάνω από το πτώμα μου! Ακούς;... Αν αυτός, ο Τζώνης, θέλει να σε πάρει θα το κάνει με παπά και με κουμπάρο! Παραδοσιακά! Πού 'σαι, Γιαννάκη... αύριο να έρθεις από το κρεοπωλείο να μιλήσουμε!

ΤΖΩΝΥ: Τι λέει μωρέ ο γέρος σου ξεκούτιανε!

ΡΑΝΙΑ: - Γιατί να μιλήσει μαζί σου;... Εμείς τα βρήκαμε τα συμφωνήσαμε, τι έχετε να πείτε εσείς;...

ΠΕΤΡΟΣ: - Πρώτα απ' όλα, να του μάθω τη δουλειά!... Απ' όσο ξέρω δεν έχει δουλειά! Έχεις;

ΤΖΩΝΥ:  Έχω , πώς δεν έχω είμαι μουσικός !

ΡΑΝΙΑ: - Και μάλιστα καλός  μουσικός!

ΑΣΗΜΙΝΑ: - ( ειρωνικά ) Τώρα, τα πιάσαμε τα λεφτά μας!

ΡΑΝΙΑ: - Αμάν πια με τα λεφτά! Όλο γι αυτά μιλάτε! Εμείς δεν είμαστε έτσι!...

ΠΕΤΡΟΣ: - Όχι, εσείς μόνο να τα τρώτε μπορείτε!... Βρε πώς θα ζήσετε χωρίς δουλειά και χωρίς λεφτά; Μου λες;

ΡΑΝΙΑ: - Από την τέχνη μας! Το cd που θα φτιάξουμε θα πουλήσει περισσότερο κι από τους scorpions!

ΠΕΤΡΟΣ: - Τι 'ν πάλι τούτοι;

ΤΖΩΝΥ: Ε, τώρα σίγουρα το τερματίσανε , μα να μην ξέρουν ούτε τους  scorpions, που τους βρήκες βρε Ράνια!

ΡΑΝΙΑ: - Αμάν ρε πατέρα! Τίποτα δεν ξέρεις πια; Ροκ συγκρότημα είναι! Κάτσε να σου βάλω να τους ακούσεις...

ΑΣΗΜΙΝΑ: - Όχι, δεν χρειάζεται! Έλα να κόψεις τη σαλάτα!

( Η κόρη βάζει το cd ) (Ακούνε τη μουσική και μπαίνουν στη σκηνή και άλλοι φίλοι των παιδιών)

ΤΡΑΓΟΥΔΙ: Rock you like a hurricane, Scorpions https://www.youtube.com/watch?v=CGfKi6kpdTQ                          1:23’

( Οι γονείς κλείνουν τα αυτιά. Η Ράνια κι ο Τζώνυ  και οι φίλοι χοροπηδάνε σαν τρελοί. Ο Τζώνυ παριστάνει πως παίζει ηλεκτρική κιθάρα )...

( Το τραγούδι τελειώνει. Βλέπουν τους γονείς με κλεισμένα αυτιά, κουνούν υποτιμητικά το κεφάλι )

ΡΑΝΙΑ: - Πάμε Τζώνυ!... Πάμε παιδιά, εδώ μέσα μυρίζει μούχλα, πάμε στο στέκι μας να ακούσουμε ροκιές

( Φεύγουν. Η μάνα μισανοίγει το ένα μάτι. Σκουντάει τον πατέρα )

ΑΣΗΜΙΝΑ: - Εντάξει... φύγανε... Αχ... άντε να φτιάξω μόνη μου και τη σαλάτα... Ήθελα να ' ξερα... Τι κακό κάναμε και το πληρώνουμε έτσι;

ΠΕΤΡΟΣ: - Ο πατέρας σου φταίει!... Θυμάσαι τότε που γυρίσαμε απ' την Αμερική; Καθώς τον έπαιρνε το ασθενοφόρο τον άκουσαν να λέει... «Απ' τα παιδιά σας να το βρείτε»... «Απ' τα παιδιά σας να το βρείτε»...

ΑΣΗΜΙΝΑ: - Και το βρήκαμε... Έλα πάμε να σου πάρω την πίεση μη μου πέσεις κάτω σαν τον κυρ Βασίλη, τον πατέρα μου...

( φεύγουν από την σκηνή )

Αφήγηση: Γιάννης Ασημίνα : Αλεξάνδρα Ράνια: Ναυσικά Πέτρος : Οδυσσέας Τζώνυ: Δημήτρης

ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΣΕ ΕΠΟΜΕΝΗ ΣΚΗΝΗ

https://www.youtube.com/watch?v=pGtPNZw0FxY

 ΚΑΡΑΜΕΛΑ - ΦΟΥΡΕΪΡΑ

ΣΚΗΝΗ 6   Ε1 ΤΑΞΗ

ΔΗΜΗΤΡΗΣ: - Τα χρόνια περνούν... Όλα όμως μοιάζουν ίδια... Η Ράνια κι ο Τζώνυ παντρεύτηκαν πριν πολλά χρόνια, και μάλιστα με παπά και κουμπάρο... Ο Τζώνυ ανέλαβε το κρεοπωλείο του πεθερού του κι η Ράνια τον βοηθάει... Έχουν και μια κόρη... Καλό κορίτσι... Έξυπνο, λογικό φιλότιμο... αλλά ατίθασο... πολύ ατίθασο... Κι όλη μέρα με ένα κινητό στο χέρι ή με το τάμπλετ... 

( Η κόρη κάθεται με τους φίλους της στο δωμάτιό της. Αυτή γράφει κάτι στο κινητό, ένας φίλος  της σερφάρει στο λάπτοπ, άλλος κρατάει ένα τάμπλετ, άλλος ακούει με ακουστικά μουσική ... Μπαίνει η μητέρα της, η Ράνια και ο πατέρας της )

ΠΑΤΕΡΑΣ: - Δεν μου λες;... Έτσι θα τη βγάλεις και σήμερα;... Όλη μέρα με το κινητό παλεύεις! Τι γράφεις και γράφεις πια;... Μου λες;... και όλοι αυτοί που κουβαλάς στο σπίτι τι είναι; Σπίτια δεν έχουν;

ΚΟΡΗ: - Άσε με ρε πατέρα ... Δεν βλέπεις;... Κόλλησα ιό!

ΠΑΤΕΡΑΣ: - Χριστέ μου! Είσαι άρρωστη;... Να φωνάξω το γιατρό!...

ΚΟΡΗ: - ( Μοιάζει να μην ακούει ) Το γκατζετάκι που κατέβασα θα φταίει... Ας κάνω ένα ριστάρτ να δούμε...

Αφηγητής: Δημήτρης Πατέρας: Γιάννης Κόρη: Αλίσια Φίλος1: Μπράιαν Φίλος3. Μιχάλης Φίλος4: Κουρνάζης Φίλος5: Ξωμερίτης Ράνια: Ναυσικά

ΠΑΤΕΡΑΣ: - Παναγιά μου! Παραμιλάει, γκατζετάκι, ριστάρτ , τι είναι όλα αυτά;! Το γιατρό!!!

ΚΟΡΗ: - Τι φωνάζεις ρε  πατέρα;... Και τι γιατρούς μου λες;...

ΠΑΤΕΡΑΣ: - Αφού είσαι άρρωστη! Κόλλησες ιό!

ΦΙΛΟΣ 1: - Μη φρικάρεις Κύριε Πέτρο... Δεν είναι άρρωστη! Το σμαρτφόουν κόλλησε ιό!

ΠΑΤΕΡΑΣ: - Το ποιο;...

ΦΙΛΟΣ 1: - Το σμαρτφοουν! Μάλλον το αντιβάιρους ήταν μάπα και έπαθε ζημιά.

ΠΑΤΕΡΑΣ: - Κι εσύ αγόρι  μου... τι κάνεις εκεί;...

ΦΙΛΟΣ 3 : - Σερφάρω...αλλά τζάμπα παλεύω γιατί  το γουάι φάι σέρνεται  εδώ μέσα, την γκαντεμιά μου!

ΠΑΤΕΡΑΣ: - Σερφάρεις ( ειρωνικά ) χωρίς σανίδα; Πρόσεχε τουλάχιστο να μην πέσεις και πνιγείς... Κι εσύ αγόρι  μου;...

ΦΙΛΟΣ 4: - Εγώ μετράω τους φίλους μου στο φέισμπουκ! Κάθε μέρα αποχτώ καμιά εκατοστή καινούριους. Είμαι και ο πρώτος να πούμε!

ΠΑΤΕΡΑΣ: - ( βλέπει τον άλλο με τα ακουστικά ) Κι αυτός;...

ΦΙΛΟΣ 5: - Χαλαρώνει... έπαιζε play station κανά τρίωρο και τώρα χαλαρώνει .  Μην πάθει και καμιά υπερκόπωση!

ΚΟΡΗ: - Έλα ρε πατέρα... Έπιασες τη συζήτηση... Πες τι θέλεις να τελειώνουμε!...                                             ( Πετάγεται η μάνα)

ΡΑΝΙΑ: - Είμαστε για να τελειώνουμε παιδάκι μου;... Εδώ δεν ξέρω από πού ν' αρχίσω... Έλα παιδάκι μου να με βοηθήσεις λίγο στην κουζίνα! Να μάθεις να φτιάχνεις και κανα φαγάκι!... Μεγάλωσες πια... πρέπει να μάθεις να μαγειρεύεις! Θα παντρευτείς μια μέρα, θα ανοίξεις σπίτι, να μην ξέρεις να μαγειρεύεις;

ΚΟΡΗ: Γιατί; Σπίτι θα ανοίξω, όχι ταβέρνα, εξάλλου ο σουβλατζής τι θα απογίνει! Κλέφτης θα γίνει; Κι έπειτα ποιος σου είπε πως θα παντρευτώ;...

ΡΑΝΙΑ: - ( την καλοπιάνει ) Βρε πουλάκι μου... Μια χαρά κοπέλα, γιατί να μην παντρευτείς μια μέρα;... Να κάνεις οικογένεια, παιδιά...

ΚΟΡΗ: - Σιγά μην κάνω και παιδιά!... Να τα φέρω σ' αυτό τον απαίσιο κόσμο!...Και να τα ζαλίζω μετά όπως με ζαλίζεις εσύ τώρα.

ΡΑΝΙΑ: - Γιατί απαίσιος ο κόσμος κορίτσι μου;... Τι έχει ο κόσμος μας παιδί μου;

ΚΟΡΗ : - Ε βέβαια... Πού να καταλάβεις;... Εσείς τον φτιάξατε έτσι χάλια... η γενιά σου! Πού να καταλάβεις;...

ΦΙΛΟΣ 1: - Πού να καταλάβει; Και οι δικοί μου τα ίδια μου λένε. Βρε μπας και υπάρχει καμιά σχολή γονέων και τους κάνουν εντατικά για να ζαλίζουν εμάς  μετά.

ΡΑΝΙΑ: - ( αγριοκοιτάζει τον  φίλο ) Τι λες παιδί μου;... Εμείς προσπαθήσαμε για το καλύτερο!... Προσπαθήσαμε να μη σου λείψει τίποτα! Τι παράπονο έχεις;...

ΚΟΡΗ: - Πού να σου εξηγώ ρε μάνα ... κι έχω και δουλειά... Κάτσε να σου βάλω ένα τραγουδάκι να στα πει...

ΦΙΛΟΣ 3 : Α μπράβο βάλε κάτι γιατί με την ηχορύπανση της μάνας σου βιδώθηκα.

ΤΡΑΓΟΥΔΙ: ΑΚΟΥ ΜΑΝΑ, ACTIVE MEMBER https://www.youtube.com/watch?v=0lmo3eQVdGw

Αφηγητής: Δημήτρης Πατέρας: Γιάννης Κόρη: Αλίσια Φίλος1: Μπράιαν Φίλος3. Μιχάλης Φίλος4: Κουρνάζης Φίλος5: Ξωμερίτης Ράνια: Ναυσικά

( όσο ακούγεται το τραγούδι τα παιδιά  κουνάνε το κεφάλι και τα χέρια τους με το ρυθμό )

ΦΙΛΟΣ 4: - Γιο!...

ΦΙΛΟΣ 5: - Γιο Γιο!

ΡΑΝΙΑ: - Παναγίτσα μου! Το χάνω το παιδί μου!... Τι τραγούδι είναι παιδί μου αυτό;...

ΚΟΡΗ: - Αυτό μάνα, είναι η πραγματικότητα σε στίχους!...

ΦΙΛΟΣ 4: - Γιο!!! Μάνα της Ράνιας

ΦΙΛΟΣ 3: - Γιο!! Γιο!! Μάνα, γιο!

ΚΟΡΗ: - Αλλά πού να καταλάβετε εσείς οι μεγάλοι... Ελάτε ρε! Πάμε να φύγουμε, γιατί σε λίγο θα μας ρίξει αγιασμό!... Έτσι κάνει πάντα μετά τον εξάψαλμο!

( Φεύγουν. Η μάνα κρατάει το κεφάλι της και φεύγοντας μονολογεί )

ΡΑΝΙΑ: - ...και τον άκουσε ο Γιάννης τον πατέρα μου... Καθώς του έπαιρνε η μάνα μου την πίεση, της είπε... «Απ' τα παιδιά της να το βρει»... «Απ' τα παιδιά της να το βρει»...

Και το βρήκα! Απ’ ότι φαίνεται ναι, κυρίες και κύριοι ....ναι το βρήκα!

Γιάννης

Λοιπόν;... Πώς σας φάνηκε το θεατρικό μας;... Είμαστε σίγουροι πως οι περισσότεροι ανακαλύψατε σ' αυτό τη δική σας ιστορία... Γιατί τον πόλεμο των γενεών τον ζήσατε σαν παιδιά και τον ζείτε τώρα σαν γονείς;...

Όπως είδατε, δεν υπάρχει κανένα χάσμα... Απλά οι «πρωταγωνιστές» αλλάζουν καθώς μεγαλώνουν ρόλους... Από επαναστάτες γίνονται συντηρητικοί κι από ονειροπόλοι ρεαλιστές...

Κουρνάζης

Όσο είμαστε νέοι αμφισβητούμε τους μεγαλύτερους, όταν μεγαλώσουμε υποτιμούμε τους νέους...

Κι αυτό συνεχίζεται αιώνια, όσο υπάρχουν άνθρωποι κι όσο υπάρχει χρόνος...

Μπράιαν

Ευτυχώς, θα πούμε εμείς... γιατί πώς θα ήταν ο κόσμος αν δεν έβαζαν οι νέοι το όνειρο κι οι παλιοί την εμπειρία;...

Η ιστορία έχει δείξει πως οι κοινωνίες επιβιώνουν χάρη σ' αυτή τη συνύπαρξη...

Την επόμενη λοιπόν φορά που τα παιδιά σας θα σας αμφισβητήσουν, μη θυμώσετε... Σκεφτείτε το λίγο παραπάνω, βγάλτε το στοιχείο της υπερβολής, και θα δείτε την εξέλιξη του κόσμου μας μπροστά σας!

Οδυσσέας

 

Κι εσείς οι νεότεροι, την επόμενη φορά που θα κατηγορήσετε τους γονείς σας για τον άδικο κόσμο που έφτιαξαν με τα λάθη τους, σκεφτείτε πως αντί να τους κρίνετε, καλύτερα να τους ακούσετε, γιατί έτσι, ίσως εσείς κάνετε κάτι καλύτερο...

Γιάννης

Έτσι κι αλλιώς, δεν υπάρχει προς το παρόν άλλος δρόμος από το να κατανοήσουμε οι μεγαλύτεροι τους μικρούς και οι μικρότεροι τους μεγάλους... και όλοι μαζί να ευχηθούμε για έναν καλύτερο κόσμο.

 ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ-
                       ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΤΟΝ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ