Το αγαπημένο μου ζωάκι

4^ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΝΙΚΑΙΑΣ

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΩΝ        ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΟΝΕΩΝ & ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ

Ο Σύλλογός Διδασκόντων και ο Σύλλογος Γονέων & Κηδεμόνων του σχολείου μας συμμετέχοντας στην πρωτοβουλία του Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Νίκαιας και εκφράζοντας την αλληλεγγύη του στους πρόσφυγες που βιώνουν το δράμα του πολέμου και του ξεριζωμού από τις πατρίδες τους, θα συλλέξει είδη πρώτης ανάγκης, τα οποία θα μεταφερθούν στους χώρους υποδοχής προσφύγων.                                                  

Τα είδη θα συγκεντρώνονται στο σχολείο μας μέχρι την Παρασκευή 20 Νοέμβρη 2015

ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΠΟΙΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΜΑΣ

ΔΙΔΑΣΚΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΝΑΔΕΙΚΝΥΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ!

 
 ΓΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ  πατήστε ΕΔΩ 


 Θέμα: Περιγράφω το αγαπημένο μου ζωάκι

Σκοπός : Η χρήση επιθέτων , η παραγωγή λόγου και η παρουσίαση συναισθημάτων

Έχω ένα σκυλάκι που ονομάζεται Χάνα. Την Χάνα μου την απέκτησα πριν από 5 χρόνια. Την απόκτησα χάρις στην αδερφή μου που επέμενε στους γονείς μας να πάρουμε ένα σκυλάκι. Τελικά τους έπεισε και μια μέρα εγώ μαζί με την μαμά μου τυχαία βρήκαμε ένα φορτηγό που χάριζε σκυλιά. Θα διαλέγαμε ή ένα γέρικο σκυλί ή την Χάνα που ήταν μωρό, τελικά πήραμε την Χάνα,

Η Χάνα είναι μαύρη και καφέ, έχει μεσαίο ύψος, ωραία ματάκια  και κανονικά δόντια. Επίσης έχει πολύ ωραίες πατούσες μόνο που τώρα τον χειμώνα οι πατούσες της είναι κρύες.

Περνάω με την Χάνα μου τέλεια, της αγόρασα παιχνίδια και παίζουμε πολύ ωραία μαζί. Συνήθως της πετάω κάτι και μου το φέρνει, τρέχει σαν άλογο και με κάνει να γελώ.

Νιώθω χαρά για τη Χάνα, πάρα πολύ χαρά και πιστεύω πως είμαι τυχερή που την έχω .

‘Ένα  άσχημο περιστατικό που έζησα με την Χάνα  και που το νιώθω σαν μαχαίρι στην καρδιά μου ήταν όταν παλιότερα η Χάνα είχε ανέβει στον καναπέ και ο πατέρας μου τη βάρεσε. Κάθε φορά που το σκέφτομαι νιώθω μεγάλη λύπη!

ΓΕΩΡΓΙΑ

Έχω μια χελώνα που τη βάφτισα Τούρμπο. Τον τούρμπο μου τον χάρισε ο νονός μου στα γενέθλιά μου. Το σώμα του είναι πράσινο με λίγο μαύρο έχει ένα μικρό πράσινο καβούκι με στίγματα πάνω του. Από το καβούκι ξεπροβάλει ένα μικρό κεφάλι με δυο μεγάλα, πανέξυπνα ματάκια.

Τον Τούρμπο τον ταΐζω κάθε μέρα φύλλα μαρουλιού και παίζω μαζί του το απόγευμα, μόλις γυρίζω από το σχολείο. Τον βρίσκω στον κήπο μου και πάω και παίζουμε διάφορα παιχνίδια.

Ο Τούρμπο είναι ήσυχο ζώο που δεν ενοχλεί κανέναν και θα στεναχωρηθώ αν τον χάσω.

Μια μέρα οι γονείς μου με τιμώρησαν για μια αταξία που έκανα και ήμουν στενοχωρημένος, τότε ήρθε ο Τούρμπο και με παρηγορούσε, ήταν σαν να μου έλεγε ότι σε λίγο όλα θα γίνουν μια χαρά, κι έτσι έγινε.

Χωρίς αυτό θα ήμουν , πιστευω ακόμη στενοχωρημένος. Ο Τούρμπο είναι το ζωάκι μου και πολύ τον αγαπάω!

ΣΑΒΒΑΣ – ΡΑΦΑΗΛ

Έχω ένα σκυλάκι που το όνομά του είναι Goofy .

Πριν από 10 μήνες περίπου πήγαμε σε μια φιλοζωική οργάνωση και τον πήραμε.

Είναι ολόασπρος με λίγο μπεζ στην πλάτη του. Τα ποδαράκια του είναι κοντά και χοντρά. Τα ματάκια του είναι μαύρα και ζωηρά. Η μυτούλα του είναι μαύρη και υγρή, ενώ τα αυτιά του όταν τρέχει του γυρνάνε πίσω και μοιάζει με λουκάνικο.

Μαζί του περνάω πάρα πολύ ωραία, του βάζω τροφή και νερό, τον πηγαίνω βόλτα και παίζουμε κυνηγητό και κρυφτό. Κάποιες φορές τον κοιμίζω στο κρεβάτι μου και κάνουμε σκανταλιές.

Νιώθω  αγάπη για το σκυλάκι μου και όταν είμαι στο σχολείο θέλω να πάω σπίτι και να παίξω μαζί του.

Μια μέρα στο εξοχικό μου, πηγαίναμε όλοι τον σκύλο βόλτα. Ξαφνικά ένα μεγάλο άγριο σκυλί τον αρπάζει από τον λαιμό. Εγώ έβαλα τα κλάματα και τρόμαξα. Τον πήγαμε στο σπίτι και του βάλαμε φάρμακο στον λαιμό. Δεν ήθελα να του συμβεί κανένα κακό, ούτε τότε , ούτε ποτέ. Τον αγαπώ τον  Goofy!

ΜΑΡΙΤΙΝΑ

 Το αγαπημένο μου ζωάκι είναι το καναρίνι. Έχω δύο καναρινάκια, τα ονόματά τους είναι Τάκης και Αθηνά.

Πριν από 2 χρόνια είχα πάει με τον μπαμπά μου να αγοράσω  δύο καναρίνια για την γιορτή μου.

Τα καναρίνια μου είναι κίτρινα με μικρά φτερά και μεγάλη ουρά. Έχουν μικρά μαύρα μάτια , μεγάλα νύχια, μικρό σώμα με μικρό ράμφος και πολλά πούπουλα.

‘Όταν τα πήραμε στο σπίτι τα βάλαμε στα κλουβιά τους και άρχισα να παίζω μαζί τους. Όταν κοιμάμαι το πρωί με ξυπνάνε με το όμορφο κελάηδημα  τους. Όταν γυρνάω από το σχολείο αρχίζω να παίζω με τα καναρίνια και μετά κάνω τα μαθήματά μου.

Νιώθω ότι είναι τα καλύτερα καναρίνια και δεν ήθελα να πάθουν κάτι.

Μια μέρα όμως που έκανα τα μαθήματά μου η Αθηνά αρρώστησε και μετά από 15 ημέρες ψόφησε κι έμεινε ο Τάκης μόνος του. Τώρα εύχομαι να είναι αυτός καλά και να μην πάθει τίποτα!

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ

Δημοτικό θέατρο Πειραιά

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΠΕΙΡΑΙΑ

" Μια μέρα στο θέατρο!"

3 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2015

Έξω από το Δημοτικό θέατρο

Το Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά είναι ένα νεοκλασικό κτήριο που χτίστηκε σε σχέδια του αρχιτέκτονα Ιωάννη Λαζαρίμου κι εγκαινιάστηκε στις 9 Απριλίου του 1895  και βρίσκεται στο κεντρικότερο σημείο της πόλης του Πειραιά

Στην είσοδο μια πρώτη γνωριμία με τους ξεναγούς

Θεατρικές παρουσίες

Σημειώνεται ότι η πολύχρονη προσφορά του Δημοτικού Θεάτρου δεν αναλώθηκε μόνο σε θεατρικές παραστάσεις επαγγελματικών θιάσων ελληνικών και ξένων με την κατά καιρούς παρουσία τους αλλά και στη γενικότερα πνευματική και καλλιτεχνική κίνηση του Πειραιά. Από τους σημαντικότερους που δίδαξαν το ταλέντο τους τη σκηνή του ήταν ο σκηνοθέτης Δημήτρης Ροντήρης, ο Γκίκας Μπινιάρης, ο Στέφανος Νικολαΐδης, ο Μιχάλης Κουνελάκης, καθώς και οι σπουδαίοι ηθοποιοί Αιμίλιος Βεάκης, Γιάννης Πρινέας, Ζάχος Θάνος, Αδαμάντιος Λεμός, Απόστολος Αυδής, Μίμης Φωτόπουλος, Βασίλης Διαμαντόπουλος, Μίμης Τραϊφόρος, Δημήτρης Παπαμιχαήλ, Ανδρέας Μπάρκουλης κ.α.

Το 1927 έγιναν οι πρώτες επισκευές μετά από μεγάλες φθορές που είχε υποστεί όταν σ΄ αυτό είχε επιτραπεί με κυβερνητική τότε εντολή η εγκατάσταση οικογενειών προσφύγων από την Τουρκία.

Το 1952 επί δημαρχίας Γ. Ανδριανόπουλου το Δημοτικό Θέατρο απέκτησε σύγχρονες φωτιστικές και μηχανικές εγκαταστάσεις.

ΡΩΜΑΙΟΣ ΚΑΙ ΙΟΥΛΙΕΤΑ (Βασιλική)

Περιγραφή

Μορφολογικά, το Δημοτικό Θέατρο εκπροσωπεί την αμιγή κλασικιστική παράδοση και είναι επηρεασμένο από τη γερμανική σχολή που εκπροσωπούσε ο Ερνέστος Τσίλλερ. Το κτίριο του θεάτρου είναι ορθογώνιου σχήματος,

Λίγο πριν τη μικρή θεατρική παράσταση

Στο εσωτερικό, η πεταλόσχημη αίθουσα κοινού, με πλατεία, θεωρεία και εξώστες σε τέσσερα επίπεδα, έχει χωρητικότητα περίπου 1.300 θέσεων. Την αίθουσα φώτιζε τεράστιος πολυέλαιος (σώζεται και σήμερα) που λειτουργούσε με γκάζι.. Η σκηνή του θεάτρου διασώζεται σχεδόν αλώβητη: θεωρείται ένα από τα ελάχιστα ανάλογα σωζόμενα δείγματα της εποχής μπαρόκ στην Ευρώπη. Γύρω από το πέταλο της αίθουσας βρίσκεται το διώροφο φουαγιέ, στο οποίο αρχικά δίνονταν χοροεσπερίδες φιλανθρωπικών συλλόγων και διάφορες εκθέσεις σπουδαίων ζωγράφων. Επίσης, το θέατρο φιλοξένησε για μεγάλο χρονικό διάστημα τη Δημοτική Βιβλιοθήκη και τη Δημοτική Πινακοθήκη του Πειραιά.

 

Τις τελευταίες δεκαετίες, έχουν γίνει αρκετές προσπάθειες αναστήλωσης. Το 1980, ανακηρύχθηκε με υπουργική απόφαση, προστατευόμενο μνημείο ως «έργο τέχνης». Υπέστη ζημιές από τους σεισμούς του 1981 και του 1999

Ήταν μια όμορφη , απολαυστική και συνάμα ενημερωτική επίσκεψη ενός χώρου που κοσμεί την πόλη μας και που αξίζει τον κόπο να τον ξαναεπισκεφτούμε.

....και μια μικρή γεύση από την παρέλαση της 

Τετάρτης 28 Οκτωβρίου 2015