" Μια καλή μου πράξη"

Παραγωγή Γραπτού Λόγου

Θέμα: «Μια καλή μου πράξη»

1. Πότε έκανες την πράξη;
2. Πού έγινε η πράξη; Ποια ήταν; Να την περιγράψεις.
3. Ποια ήταν τα πρόσωπα που πήραν μέρος σε αυτή;
4. Γράψε τις σκηνές όλες από την αρχή μέχρι το τέλος με τη σειρά που συνέβηκαν.
5. Ποια ήταν τα αποτελέσματα της πράξης σου;
6. Πώς είδαν την πράξη οι γονείς σου, οι δάσκαλοι, οι συμμαθητές σου, οι άλλοι άνθρωποι.
7. Τι αισθάνθηκες εσύ για την πράξη σου αυτή;

Δυο Σκυλάκια ένα γατάκι κι ένα χαμένο πορτοφόλι

Πέρυσι το καλοκαίρι βρέθηκα στο χωριό μου, δίπλα από το σπίτι μου υπήρχε ένα σκυλάκι δεμένο με λουριά που έδειχνε πολύ λυπημένο. Μόλις το είδα στενοχωρήθηκα , πήγα στον παππού μου και του είπα αυτό που είδα. Ο παππούς μου τότε με πήρε  και μαζί πήγαμε προς το δεμένο σκυλάκι. Τον βοήθησα και αφού καταφέραμε να το λύσουμε το πήγαμε στον κτηνίατρο.

Στο ιατρείο μείναμε για περίπου  μιάμιση ώρα, ο γιατρός του έκανε τα εμβόλια που έπρεπε, του έβγαλε ακτινογραφία και του έκανε εξετάσεις αίματος. Αφού τελειώσαμε από εκεί , φύγαμε για το σπίτι παίρνοντας μαζί μας και το σκυλάκι . Μόλις φτάσαμε το έβαλα για να κοιμηθεί.

Όσο το σκυλάκι κοιμόνταν στο σπίτι μαζί με τον παππού μου πήγαμε στο μαγαζί με τα ζώα όπου του πήραμε φαγητό για σκύλους, κουβαδάκι για να πίνει νερό, παιχνίδια  και λουράκι για να το πηγαίνουμε βόλτα.

Όταν το είπαμε στους συγγενείς μας , μας είπανε « μπράβο σας κάνατε μια καλή πράξη»

Την επομένη μέρα κιόλας πήρα το σκυλάκι μου και πήγα μαζί του βόλτα. Όσο περνώ μαζί του διαπιστώνω πόσο καλά έκανα και βοήθησα αυτό το μικρό ζωάκι.

Η αδερφή μου είναι και αυτή πολύ χαρούμενη με το σκυλάκι μας και δική της ιδέα ήταν να το ονομάσουμε Γκούφι, γιατί είναι πολύ ψηλό σκυλί με φουντωτό τρίχωμα.

Το σκυλάκι μου έμεινε στο χωρίο μαζί με τον παππού μου κάθε φορά όμως που πηγαίνω στο χωριό κάθεται όλη την ημέρα μαζί μου, με την αδερφή μου και την ξαδέρφη μας.

ΑΛΙΣΙΑ

Το περσινό καλοκαίρι που είχαμε πάει στο εξοχικό μας αποφασίσαμε με την ξαδέρφη μου να πάμε μια  βόλτα με τα ποδήλατά μας. Καθώς όμως κάναμε την βόλτα μας βρήκαμε ένα αδέσποτο αλλά και χτυπημένο κουταβάκι και επειδή το λυπηθήκαμε  συμφωνήσαμε να το πάμε στον κτηνίατρο. Για να το μεταφέρουμε το έβαλα στο καλαθάκι του ποδηλάτου μου, μόλις ξεκινήσαμε αυτό ήταν τόσο ταλαιπωρημένο που το πήρε ο ύπνος.

Όταν το εξέτασε ο κτηνίατρος μας είπε ότι ευτυχώς δεν ήταν σοβαρά τα χτυπήματα που είχε, του έκανε μερικά εμβόλια και μας είπε να κλείσουμε ένα ραντεβού για να του κάνει μετά από μερικές ημέρες ένα check up.

Μόλις φύγαμε από το κτηνιατρείο πήγαμε στο pet shop για να του ψωνίσουμε κρεβατάκι, τροφή, λουρί και μερικά παιχνίδια.

Όταν επιστρέψαμε στο σπίτι οι γονείς έμειναν έκπληκτοι , μα όταν τους εξηγήσαμε τι κάναμε συγκινήθηκαν και μας είπαν Μπράβο! Για την καλή μας πράξη.

Όταν το είπα στους συμμαθητές μου δε με πίστεψαν, αργότερα όμως όταν ο δάσκαλός μας, μας έβαλε να γράψουμε μια έκθεση που είχε για θέμα « Τι έκανα στις διακοπές», του άρεσε πολύ η έκθεσή μου και πιστεύω πως και οι συμμαθητές μου, με πίστεψαν για αυτά που τους είχα περιγράψει.

Το κουταβάκι το ονομάσαμε Καραμελίτσα γιατί το τρίχωμά του μύριζε σαν καραμέλα  και ήταν πάρα πολύ ήρεμο.

Η πράξη μου αυτή με συγκίνησε και με έκανε χαρούμενη που έσωσα ένα μικρό αδέσποτο ζωάκι.

ΝΑΥΣΙΚΑ

Το καλοκαίρι του 2011 πήγα με την οικογένειά μου στο εξοχικό μου στην Κινέτα . Εκεί κάποια στιγμή βρήκα ένα γατάκι. Ήταν τόσο μικρό που ήταν σαν χνουδωτή μπαλίτσα. Πήγα κατευθείαν στους γονείς μου τους το είπα και πήγαμε σε έναν κτηνιατρείο για να του πάρουμε τα απαραίτητα, ώστε να το φροντίσουμε. Του φτιάξαμε ένα   μπιμπερό για  γάλα και μετά το βάλαμε σε ένα κουτί με μια πετσέτα και δίπλα του λίγο νεράκι. Στη συνέχεια βάλαμε το «σπιτάκι» του κάπου ζεστά.

Το αγαπούσα τόσο που μακάρι  να μπορούσα να το κρατήσω , αλλά έπρεπε να το αφήσω γιατί διαπιστώσαμε πως το αναζητούσε η μητέρα του κι έτσι κι έγινε.

Την επομένη ημέρα το κουτί του ήταν άδειο και εγώ ένιωθα χαρούμενος γιατί ήξερα πως το γατάκι είναι ασφαλές με την μαμά του , αλλά και λυπημένος γιατί ήθελα να το κρατήσω  αφού ήταν τόσο γλυκούλι.

Οι φίλοι μου και οι συγγενείς μου ήταν πολύ χαρούμενοι για την καλή μου πράξη να φροντίσω δηλαδή το γατάκι αλλά κι εγώ ένιωθα χαρά για την καλή μου πράξη.

ΓΙΑΝΝΗΣ

Ο Πέτρος είχε μια μεγάλη εταιρεία που πουλούσε φυτοφάρμακα. Μια μέρα όμως όπως επέστρεφε από τη δουλειά , του έπεσε το πορτοφόλι του από το μπουφάν. Εγώ έτυχε να τρώω σ ένα ταβερνάκι, μόλις τελείωσα το φαγητό μου πλήρωσα και έφυγα, καθώς όμως περπατούσα για να πάω στο σπίτι μου πήρε το μάτι μου το πορτοφόλι του Πέτρου. Το άνοιξα  και είδα πως είχε πολλά χρήματα. Σκέφτηκα να κρατήσω τα λεφτά γιατί ήμουν άνεργος και τα λεφτά αυτή θα ήταν για μένα ότι καλύτερο. Όμως είδα πως στο πορτοφόλι υπήρχε και μια ταυτότητα που έλεγε Πέτρος Ράμογλου. Από το όνομα θυμήθηκα την εταιρεία με τα φυτοφάρμακα. Αποφάσισα λοιπόν να ψάξω να τον βρω. Μόλις βρήκα το σπίτι του , χτύπησα την πόρτα, αλλά την ώρα εκείνη στο σπίτι ήταν μόνο η υπηρέτρια και έκατσα να τον περιμένω . Μόλις ο κύριος Ράμογλου επέστρεψε με ρώτησε ποιος είμαι και τι θέλω. Του απάντησα πως με λένε Τιμολέων και του είπα πως είμαι αυτός που βρήκε το πορτοφόλι του, ο Πέτρος έκπληκτος μου είπε μπράβο , είσαι πολύ τίμιος άνθρωπος.

Κάθισα λίγο μαζί του μιλήσαμε και γνωριστήκαμε, τότε ο κύριος Πέτρος μου πρότεινε να με πάρει στη δουλειά του κι εγώ πολύ ευχαριστημένος του είπα αμέσως ΝΑΙ!

Μετά από λίγους μήνες κι ενώ δούλευα στη νέα μου δουλειά  σκέφτηκα πως άμα είχα πάρει τα λεφτά δε θα είχα αυτή την τέλεια δουλειά.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ