Φτιάχνουμε το δικό μας παραμύθι για μια πόλη άσχημη που τελικά ομόρφυνε.
« Κάποτε υπήρχε ένας Δήμος που λεγόταν ΠΕΡΑ ΒΡΕΧΕΙ .
Κανένας πολίτης δεν ενδιαφερόταν για τίποτα ούτε για την καθαριότητα της γειτονιάς, ούτε για τις ακαθαρσίες που πετάνε στο νερό και το μολύνουν , ούτε για τη μόλυνση της ατμόσφαιρας
Ούτε για τη φασαρία που προκαλούν στη γειτονιάς , όπου βάζουν τα ραδιόφωνα τέρμα και μας τρελαίνουν όλους, ούτε για τα παράνομα παρκαρισμένα αυτοκίνητα στα πεζοδρόμια, που έχουν σαν αποτέλεσμα να μην μπορούν να παίξουν τα παιδιά πουθενά.
Όλοι έλεγαν ότι δεν τους νοιάζει τίποτα παρά μόνο να ξαπλώσουν στο κρεβάτι τους και να βλέπουν τηλεόραση. Όλοι έλεγαν ότι φταίνε οι άλλοι, ή ότι φταίει ο Δήμαρχος ή ακόμα κάποιοι έλεγαν ότι φταίει το κράτος.
Και όλοι συμφωνούσαν μ’ αυτούς και κανείς δεν δεχόταν ότι όλοι ήταν υπεύθυνοι για την κατάντια τους.
Ξαφνικά μια μέρα κοιτάξανε έξω και είδαν από τα παράθυρά τους τη γη ξερή δίχως λουλούδια και το περιβάλλον γεμάτο σκουπίδια.. Στη άκρη του δήμου τους υπήρχε μια παραλία αλλά τώρα έμοιαζε με χωματερή γεμάτη βρομιές και σκουπίδια. Δίπλα από το δήμο κατέβαινε ένα ποτάμι το οποίο έφτανε στη θάλασσα, αλλά το ποτάμι είχε πια μαύρο νερό και από το ποτάμι ερχόταν μια απαίσια μυρωδιά. Όταν το πλησίασαν είδαν ότι από τη βρομιά τα ψάρια του ποταμού είχαν πεθάνει.
Κανείς όμως δεν έκανε τίποτα παρά μόνο γύρισαν όλοι σπίτια τους και συνέχισαν να κάνουν ότι έκαναν όλες τις άλλες μέρες.
Τα παιδιά όμως συνεννοήθηκαν μεταξύ τους , κατάλαβαν ότι κάτι έπρεπε να κάνουν. Έκαναν μια διαδήλωση κρατώντας πανό πάνω στο οποίο έγραφαν « θέλουμε μια καθαρή γειτονιά» Στη διαδήλωση έβλεπες παιδιά όλων των ηλικιών νήπια, παιδιά δημοτικού αλλά και μεγαλύτερα.
Οι μεγάλοι άκουσαν τα παιδιά και βγήκαν από τα σπίτια τους και μαζί με τα παιδιά πήγαν στο Δημαρχείο, όπου διαδήλωσαν για μια πόλη καθαρή, δίχως σκουπίδια.
Ύστερα από αυτό όλοι κατάλαβαν ότι δεν μπορούσαν να ζήσουν άλλο έτσι. Αποφάσισαν να ενδιαφέρονται. Δούλεψαν και έφτιαξαν μια ωραία πόλη που την ονόμασαν ΟΜΟΡΦΟΥΠΟΛΗ. Έτσι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα»
« Κάποτε υπήρχε ένας Δήμος που λεγόταν ΠΕΡΑ ΒΡΕΧΕΙ .
Κανένας πολίτης δεν ενδιαφερόταν για τίποτα ούτε για την καθαριότητα της γειτονιάς, ούτε για τις ακαθαρσίες που πετάνε στο νερό και το μολύνουν , ούτε για τη μόλυνση της ατμόσφαιρας
Ούτε για τη φασαρία που προκαλούν στη γειτονιάς , όπου βάζουν τα ραδιόφωνα τέρμα και μας τρελαίνουν όλους, ούτε για τα παράνομα παρκαρισμένα αυτοκίνητα στα πεζοδρόμια, που έχουν σαν αποτέλεσμα να μην μπορούν να παίξουν τα παιδιά πουθενά.
Όλοι έλεγαν ότι δεν τους νοιάζει τίποτα παρά μόνο να ξαπλώσουν στο κρεβάτι τους και να βλέπουν τηλεόραση. Όλοι έλεγαν ότι φταίνε οι άλλοι, ή ότι φταίει ο Δήμαρχος ή ακόμα κάποιοι έλεγαν ότι φταίει το κράτος.
Και όλοι συμφωνούσαν μ’ αυτούς και κανείς δεν δεχόταν ότι όλοι ήταν υπεύθυνοι για την κατάντια τους.
Ξαφνικά μια μέρα κοιτάξανε έξω και είδαν από τα παράθυρά τους τη γη ξερή δίχως λουλούδια και το περιβάλλον γεμάτο σκουπίδια.. Στη άκρη του δήμου τους υπήρχε μια παραλία αλλά τώρα έμοιαζε με χωματερή γεμάτη βρομιές και σκουπίδια. Δίπλα από το δήμο κατέβαινε ένα ποτάμι το οποίο έφτανε στη θάλασσα, αλλά το ποτάμι είχε πια μαύρο νερό και από το ποτάμι ερχόταν μια απαίσια μυρωδιά. Όταν το πλησίασαν είδαν ότι από τη βρομιά τα ψάρια του ποταμού είχαν πεθάνει.
Κανείς όμως δεν έκανε τίποτα παρά μόνο γύρισαν όλοι σπίτια τους και συνέχισαν να κάνουν ότι έκαναν όλες τις άλλες μέρες.
Τα παιδιά όμως συνεννοήθηκαν μεταξύ τους , κατάλαβαν ότι κάτι έπρεπε να κάνουν. Έκαναν μια διαδήλωση κρατώντας πανό πάνω στο οποίο έγραφαν « θέλουμε μια καθαρή γειτονιά» Στη διαδήλωση έβλεπες παιδιά όλων των ηλικιών νήπια, παιδιά δημοτικού αλλά και μεγαλύτερα.
Οι μεγάλοι άκουσαν τα παιδιά και βγήκαν από τα σπίτια τους και μαζί με τα παιδιά πήγαν στο Δημαρχείο, όπου διαδήλωσαν για μια πόλη καθαρή, δίχως σκουπίδια.
Ύστερα από αυτό όλοι κατάλαβαν ότι δεν μπορούσαν να ζήσουν άλλο έτσι. Αποφάσισαν να ενδιαφέρονται. Δούλεψαν και έφτιαξαν μια ωραία πόλη που την ονόμασαν ΟΜΟΡΦΟΥΠΟΛΗ. Έτσι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου