οικογενειακές ιστορίες

ΤΣΙΚΝΟΠΕΜΠΤΗ ΜΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

« Την Τσικνοπέμπτη πήγαμε στο κτήμα που έχει ο παππούς μου στα Μέγαρα. Είχαμε πάει με τονπαππού μου με την γιαγιά μου , την νονά μου τα  ξαδέρφια μου και τη μαμά μου.

Το κτήμα του παππού είναι 4 στρέμματα, από τα οποία τα 3 είναι γεμάτα ελιές και αμπέλια. Έχει μια τεράστια αυλή και το σπίτι αν και είναι παλιό, εμένα μου αρέσει πολύ. Είναι διώροφο και πάντα μου άρεσε να στέκομαι στο τρίτο σκαλί και να με κερνά ο παππούς σοκολάτες. Στην αυλή λοιπόν του σπιτιού υπήρχε ένα τραπέζι , με πολλές καρέκλες ώστε να χωράμε όλοι όταν μαζευόμαστε στις γιορτές και η ψησταριά στην οποία έψηνε ο παππούς.

Αυτή την Τσικνοπέμπτη υπήρχε μια τρομερή αναστάτωση. Η γιαγιά με την νονά και την μαμά μου μαγείρευαν , ενώ εγώ με την αδερφή μου στρώναμε το τραπέζι. Ο ξάδερφός μου , ο μεγάλος έπαιζε με το τάμπλετ μου και ο μικρός… Ο μικρός δεν ξέραμε που είναι, αλλά κανένας δεν είχε καταλάβει ότι κάποιος έλειπε. Ο παππούς ενώ έψηνε τον πλησίασε μια κότα , διότι τους είχε ανοίξει την πόρτα του κοτετσιού ώστε να περπατήσουν. Όταν τελείωσαν όλοι και καθίσαμε να φάμε , μια καρέκλα ήταν άδεια. Τότε συνειδητοποίησε η νονά μου πρώτη ότι ο Δημητράκης δεν ήταν στο τραπέζι, έτσι αρχίσαμε να τον ψάχνουμε όλοι μαζί.

Η αδερφή μου και εγώ πήγαμε στα χωράφια να ψάξοπυμε μήπως έπεσε πουθενά. Ο παππούς μου και η γιαγιά κάτσανε στην αυλή και τον φώναζαν, ενώ η νονά και η μαμά μου κοίταξαν όλο το σπίτι. Τότε ο μεγάλος ξαδερφός μου πήγε στο κοτέτσι για να πάιξει με τις κότες. Ξαφνικά βλέπει τον αδερφό του να κοιμάται πάνω σε κάτι ….αυγά. Φώναξε τον παππού και τη γιαγιά για να τον ξυπνήσουν. Εμείς  γυρίσαμε στην αυλή ενώ η νονά με την μαμά αφού έψαξαν όλο το σπίτι κατέβηκαν και αυτές στην αυλή.

Τότε είδαμε τον παπποού να κρατά αγκαλιά τον Δημητράκη και να τον πηγαίνει στο σπίτι. Τον ξυπνήσαμε και η νονά μου τον έκανε μπάνιο για να καθαρίσει από τις μυρωδιές του κοτετσιού. Μετά φύγαμε για την Αθήνα έχοντας περάσει σίγουρα μια ξεχωριστή Τσικνοπέμπτη.

Το πιο σημαντικό σε μια οικογένεια είναι να είναι όλοι καλά μεταξύ τους, να συζητάνε και να βοηθάνε ο ένας τον άλλον» 

ΒΙΚΥ

« Μια περίεργη ιστορία με την οικογένεια»

Ο αδερφός μου συχνά θέλει να τρέχει και λέει συνέχεια : « Να κάνουμε αγώνα; Να κάνουμε αγώνα;» Και πολύ συχνά πέφτει κάτω…αλλά αυτή τη φορά δεν έπεσε αυτός!!!

Όλα ξεκίνησαν ένα απόγευμα, λίγες μέρες πριν από τα φετινά Χριστούγεννα. Ήμασταν στο δρόμο και πηγαίναμε στον παππού και στη γιαγιά. Όλα πήγαιναν καλά, αλλά η τύχη άλλαξε!

Ο αδερφός μου λέει στον μπαμπά: « Κάνουμε αγώνα;»

Για κακή του τύχη  ο μπαμπάς  εκείνη την ημέρα είχε φορέσει κάτι παπούτσια τα οποία αποδείχτηκαν ότι γλιστρούσαν. Ο Μπαμπάς λοιπόν απάντησε στον αδερφό μου : «Θα σε κάνω σκόνη!»

Άρχισαν λοιπόν να τρέχουν , μα όταν ο μπαμπάς επιχείρησε να σταματήσει γλίστρησε και έφαγε μια μεγάλη σαβούρα στη μέση του δρόμου. Ο ίδιος  στην αρχή δεν πονούσε, αλλά όταν φτάσαμε στον προορισμό μας άρχισε να πονά φοβερά και δεν μπορούσε να κουνήσει το χέρι του . Ευτυχώς η γιαγιά του έδωσε μια αλοιφή και σιγά σιγά ο πόνος υποχώρησε.

Εγώ βλέποντας την όλη κατάσταση  φοβήθηκα πολύ, το ίδιο και η μαμά αλλά και ο αδελφός μου , όμως …. Το πιο σημαντικό σε μια οικογένεια είναι να είναι όλοι καλά μεταξύ τους, να συζητάνε και να βοηθάνε ο ένας τον άλλον»

ΑΝΝΑ- ΜΑΡΙΑ

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΓΙΟΡΤΗ

Πέρσι στη γιορτή μου αποφασίσαμε να κάνουμε ένα οικογενειακό τραπέζι. ήρθαν  οι νονοί μου οι θείοι μου και οι παππούδες μου. Μαζί με αυτούς ήρθε και το μικρό μου ξαδερφάκι, μαζί με τα άλλα μου ξαδέρφια.

Η νονά μου μου έφερε ένα μεγάλο δώρο, αλλά μου είπε ότι είναι έκπληξη και να μην το ανοίξω .

Εμείς λοιπόν τα παιδιά αφήσαμε τους μεγάλους και πήγαμε στο δωμάτιό μου και εκεί αποφασίσαμε να παίξουμε κρυφτό. Κρυφτήκαμε όλοι σε τόσος καλές κρυψώνες που αυτός που τα φυλούσε μας βρήκε μετά από πολύ ώρα. Όταν λοιπόν μαζευτήκαμε στο τέλος του παιχνιδιού διαπιστώσαμε ότι κάποιος έλειπε. Ήταν το μικρό μου ξαδερφάκι που κάπου είχε κρυφτεί.

Αφού δεν το βρίσκαμε το είπαμε σε όλη την οικογένεια και αρχίσαμε όλοι να ψάχνουμε να το βρούμε. Ψάχναμε παντού ακόμα και στις ντουλάπες και στις βιβλιοθήκες , αλλά τίποτα.  Βγήκαμε ακόμα και στην αυλή και ψάχναμε, αλλά πουθενά ο μικρός. Αφού ξαναμπήκαμε στο σπίτι πήγαμε να πλυθούμε και ξαφνικά ακούμε έναν θόρυβο από το δωμάτιο. Ήταν το στερεοφωνικό το οποίο έπεσε και έγινε κομμάτια. Το έριξε κάτω ο μικρός ξάδερφος ο οποίος είχε μπει πίσω από το κασετόφωνο για να κρυφτεί και στην προσπάθειά του να βγει το παράσυρε και το έριξε κάτω. Στη συνέχεια έβαλε τα κλάματα βλέποντας τη ζημιά που έκανε.

Η θεία μου όμως μου είπε ότι η έκπληξη το δώρο που μου είχε πάρει ήταν ένα καινούριο κασετόφωνο .

Το πιο σημαντικό λοιπόν  σε μια οικογένεια είναι να είναι όλοι καλά μεταξύ τους, να συζητάνε και να βοηθάνε ο ένας τον άλλον»

ΑΝΝΑ