Κείμενα περιγραφής με τη φαντασία των παιδιών της τάξης μας.
« Μια μεγάλη μου επιθυμία»
Αγαπημένε μου παππού
σήμερα το απόγευμα καθώς περνούσα μαζί με την μαμά μου από την βιτρίνα ενός
μαγαζιού είδα ένα πολύ ωραίο ποδήλατο. Στράφηκα λοιπόν στη μαμά μου και την
ρώτησα αν μπορεί να μου το αγοράσει. Η μαμά μου απάντησε « ΟΧΙ» και εγώ
στενοχωρήθηκα πολύ. Κυρίως στενοχωρήθηκα γιατί έτσι είχα
φανταστεί τοποδήλατο μου. Ήταν ροζ με κίτρινο με διάσπαρτα σχέδια πάνω
του. Ήταν μεγάλο και φαινόταν υπέροχο. Σκέφτηκα πως αν το αγόραζα θα του
πρόσθετα φωτάκια και πολλά άλλα αξεσουάρ. Λυπήθηκα επίσης επειδή
το ίδιο ποδήλατο το είχε πάρει και η κολλητή μου και ζήλευα που εγώ δεν είχα
κάτι τέτοιο. Σκεφτόμουν πόσο ωραίο θα ήταν να κάνουμε βόλτες μαζί με τη φίλη
μου με τα νέα μας ποδήλατα! Τώρα νιώθω απογοητευμένη
και πιστεύω πως δεν πρόκειται να αποκτήσω ένα τέτοιο ποδήλατο......εκτός αν μου το αγοράσεις εσύ καλέ μου παππού!!!
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ
Μ.
« Ένα απίθανο ταξίδι»
Αυτό το Σάββατο – που μας πέρασε- αποφασίσαμε με τους γονείς
μου να πάμε στο Τολό. Θα πηγαίναμε για δύο ημέρες με σκοπό να ξεχαστούμε λίγο
από τους ρυθμούς της Αθήνας
Είχαμε λοιπόν ετοιμαστεί και μπήκαμε στο αυτοκίνητο στις
9:00 το πρωί. Όλα στην αρχή πήγαιναν καλά ώσπου ο πατέρας μου είδε να ανάβει ένα
κόκκινο λαμπάκι στο ταμπλό του αυτοκινήτου μας. Το λαμπάκι αυτό προειδοποιούσε για
βλάβη στα λάστιχα του αυτοκινήτου. Δεν πέρασε λίγη ώρα και η μητέρα μου μας
ενημέρωσε ότι κατάλαβε μια περίεργη μυρωδιά.
Σταματήσαμε το αμάξι σε ένα βενζινάδικο για να προσθέσουμε
αέρα στα λάστιχα. Ελπίζοντας ότι το πρόβλημα μας θα λυθεί. Βάλαμε λοιπόν αέρα
και ξεκινήσαμε . Δεν πέρασαν λίγα λεπτά και το λαμπάκι το είδαμε να ξανανάβει,
τότε ο πατέρας μου μας ανακοίνωσε ότι δυστυχώς θα έπρεπε να επιστρέψουμε πίσω
στην Αθήνα, ώστε το αυτοκίνητο να το ελέγξουν οι ειδικοί της TOYOTA και να μας πουν τι πρέπει να γίνει .
Στην επιστροφή σταματήσαμε σε άλλα τρία βενζινάδικα για να
προσθέτουμε αέρα στα λάστιχα. Εγώ στενοχωρήθηκα με αυτό που συνέβη στο
αυτοκίνητό μας , αλλά και γιατί έχασα μια πολλά υποσχόμενη εκδρομή. Ο πατέρας
μου όμως με παρηγόρησε ότι θα περάσουμε πολύ καλά και χωρίς να πάμε στο Τολό.
ΟΔΥΣΣΕΑΣ Χ.
« Στο βυθό της θάλασσας»
·
( ας ακούσουμε την ιστορία που είπε ο φίλος μας
ο Χταπόδης στα άλλα θαλάσσια ζωάκια)
« Παιδιά ακούστε τι έγινε σήμερα το πρωί. Δε θα το πιστέψετε ! Μόλις
ξύπνησα τέντωσα τα πόδια μου για να ξεμουδιάσουν από τον βραδινό ύπνο. Ξαφνικά
βλέπω μια σκιά και στη συνέχεια άρχισα
να τα βλέπω διπλά. Πριν όμως ανησυχήσω κατάλαβα πως δύο πλάσματα σχεδόν ίδια
ήταν πίσω μου. Τα περιεργάστηκα προσεχτικά και είδα ότι φορούσαν κάτι περίεργα λαστιχένια τζάμια , ενώ ο ένας
από αυτούς κρατούσε κάτι το οποίο έμοιαζε να είναι απειλητικό – κάτι μέσα μου
με προειδοποιούσε ότι δεν το κρατούσε για καλό.
Μετά θυμήθηκα ότι αυτό το είχα ξαναδεί και παλιότερα, ήταν ένα
ψαροντούφεκο. Γρήγορα άρχισα να κολυμπώ προς το ναυάγιο με σκοπό να κρυφτώ και
να γλιτώσω. Τα πλάσματα όμως με ακολούθησαν . Για καλή μου τύχη μέσα στο
βυθισμένο ναυάγιο τα πλάσματα είδαν το σεντούκι με τον θησαυρό, οπότε έστρεψαν
την προσοχή τους στο σεντούκι και εμένα με ξέχασαν και με άφησαν στην ηρεμία
μου»
ΓΙΑΝΝΗΣ
Α.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου