ΣΧΕΔΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ στην ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ
Η ζωή των ανθρώπων σε διάφορα περιβάλλοντα

Η ζωή στην έρημο

Παρουσίαση της Εργασίας από τον Γιάννη Τσ.

Παρουσίαση της Εργασίας από την Χριστίνα Λ.

Παρουσίαση της εργασίας από τον Αισχύλο Δ.

Η ζωή στις πολικές περιοχές

Παρουσίαση της εργασίας από την Έλενα Κ.

IGLOO

Έρευνα της μαθήτριας Θωμαϊς Μ.

Το ιγκλού είναι μια κατοικία κατασκευασμένη από ορθογώνια κομμάτια πάγου που τοποθετούνται σε κυκλική διάταξη σχηματίζοντας ένα κυκλικό σπίτι. Ιγκλού μπορείς να συναντήσεις στους πόλους όπου οι θερμοκρασίες είναι χαμηλές, κυρίως από τους Ινουίτ (Εσκιμώους). Το χιόνι που χρησιμοποιείται στην κατασκευή λόγω των αεροθαλάμων που διαθέτει είναι μονωτικό υλικό. Αν η εξωτερική θερμοκρασία είναι -45

°C, η θερμοκρασία μέσα στο ιγκλού μπορεί να κυμαίνεται από -7°C μέχρι +16°C, όταν θερμαίνεται μόνο από το ανθρώπινο σώμα.[1] Για να μεταδοθεί θερμότητα στο εσωτερικά του ιγκλού οι Εσκιμώοι καίνε λίπος φάλαινας.

Στη γλώσσα των Εσκιμόων (Inuit) η λέξη Igloo σημαίνει σπίτι. Συγκεκριμένα, πρόκειται για μία κατασκευή – καταφύγιο, χτισμένο από χιόνι, που αποτελεί τον παραδοσιακό τρόπος δόμησης της φυλής των Εσκιμόων.

Η λέξη Igloo δεν προσδιορίζει το υλικό από το οποίο είναι κατασκευασμένο το σπίτι, αλλά την έννοια του σπιτιού. Γι’ αυτό και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να προσδιορίσει την αρχιτεκτονική φόρμα ενός οικοδομήματος, είτε αυτό είναι φτιαγμένο από χιόνι, είτε από ξύλο, είτε ακόμη και από συμβατικά υλικά δόμησης.

Αυτές τις κατασκευές τις συναντάμε συνήθως στον Καναδά, στην Αρκτική και σε περιοχές της Γροιλανδίας.

Άλλοι Εσκιμώοι πάλι συνήθιζαν να χρησιμοποιούν το χιόνι για να θερμομονώνουν τα σπίτια τους, τα οποία κατασκεύαζαν από μπανέλα και τομάρια ζώων. Ο λόγος γι’ αυτή τους την επιλογή, ήταν το γεγονός ότι ο αέρας έμενε παγιδευμένος μέσα στο Igloo, στην ουσία το μεταμόρφωνε σε έναν τέλειο μονωτήρα θερμότητας.

Απτή απόδειξη… η θερμοκρασία, η οποία ενώ έξω από το Igloo μπορεί να έπεφτε μέχρι και 45 βαθμούς υπό το μηδέν, στο εσωτερικό, από τη θερμότητα που διοχέτευε το ανθρώπινο σώμα, ήταν από −7 °C μέχρι και 16 °C . Για να μεταδοθεί θερμότητα στο εσωτερικά του ιγκλού οι Εσκιμώοι καίνε λίπος φάλαινας.

ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΙ ΤΥΠΟΙ IGLOO

Υπάρχουν τρεις παραδοσιακοί τύποι Igloo. Αυτοί απαντώνται σε διαφορετικά μεγέθη, και χρησιμοποιούνται για διαφορετικούς σκοπούς.

Τα μικρότερα Igloo προορίζονταν για προσωρινά καταφύγια, για ένα – το πολύ – δύο βράδια. Αυτά τα κατασκεύαζαν οι Εσκιμώοι όταν εξορμούσαν για κυνήγι, όπου και προτιμούσαν την διανυκτέρευση σε ανοικτές περιοχές.

Το δεύτερο είδος είναι μία κατασκευή ημί- προσωρινής διαμονής, αποτελούμενη από ένα δωμάτιο, στην οποία στεγάζεται άνετα μία οικογένεια. Δεν ήταν λίγες οι φορές όπου τέτοιου μεγέθους Igloo χτίζονταν αρκετά κοντά το ένα στο άλλο, σχηματίζοντας ολόκληρα χωριά Εσκιμόων.

Το μεγαλύτερο είδος Igloo είναι διπλό. Το ένα κομμάτι του αποτελεί την μόνιμη κατοικία της οικογένειας, και το άλλο είναι δωμάτιο εξαιρετικών περιπτώσεων (πρόκειται για μία προσωρινή κατασκευή). Σ’ αυτό το Igloo μπορούν να διαμορφωθούν μέχρι και πέντε ανεξάρτητοι χώροι (δωμάτια), και να στεγαστούν ως και 20 άτομα.

Υπάρχει ακόμη ένας τύπος μεγάλου Igloo, ο οποίος αποτελείται από περισσότερα των δύο, μικρότερα, ενωμένα το ένα με το άλλο, με μικρά τούνελ. Αυτή η φόρμα βοηθούσε στη θωράκιση της ενότητας μιας κοινότητας Εσκιμόων, αλλά και στη διατήρηση των παραδοσιακών τους χορών και εθίμων γενικότερα.

Αναφορικά τα χιονότουβλα που χρησιμοποιούσαν οι Εσκιμώοι ως δομικά υλικά, έπρεπε να έχουν αρκετή αντοχή, προκειμένου να κόβονται χωρίς να διαλύονται, και να τοποθετούνται στο σωστό σημείο. Έτσι, για να υπάρχει η απαιτούμενη αντοχή, επέλεγαν να χρησιμοποιούν πάγο στον οποίο είχε φυσήξει άνεμος και τον είχε κάνει πιο συμπαγή.

Κάποιες φορές κατασκεύαζαν και ένα τούνελ που οδηγούσε στην είσοδο του καταφυγίου, προκειμένου να εμποδίσουν με το άνοιγμα της πόρτας, την είσοδο του ανέμου και την έξοδο της εσωτερικής θερμότητας.

Σ’ αυτά τα άνετα και ζεστά χιονόσπιτα, η πόρτα ήταν ένα κομμάτι από δέρμα ζώου (θερμομονωτικό), και τα κρεβάτια ανυψωμένο επίπεδο χιονιού καλυμμένο με στρώμα κλαδιών και καριμπού.

Η ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΤΟΥ IGLOO

Αρχιτεκτονικά το Igloo μπορεί να χαρακτηριστεί μοναδικό, γιατί στην ουσία είναι μία θολωτή δόμηση που ανεγείρεται με ανεξάρτητα και λεία τούβλα, τα οποία ακουμπούν το ένα πάνω στο άλλο, και το όλο οικοδόμημα μπορεί να αντέξει το βάρος ενός ανθρώπου όρθιου στην οροφή!

Στα παραδοσιακά Igloo των Εσκιμόων η ζέστη από την πετρό-λαμπα λιώνει το εσωτερικό τόσο αργά, ώστε από το λιώσιμο αυτό να δημιουργείται ένα στρώμα πάγου που συμβάλλει αποφασιστικά στην αντοχή της όλης κατασκευής.

Επειδή, τώρα, ο θερμότερος αέρας ανεβαίνει προς τα πάνω, ενώ ο ψυχρότερος ως πιο βαρύς, πάει προς τα κάτω, η είσοδος του Igloo παγιδεύει μ’ αυτό τον τρόπο τον ψυχρό αέρα, κι έτσι το κρεβάτι παραμείνει στέρεο οποιαδήποτε θερμοκρασία κι αν αποκτά το εσωτερικό του από το ανθρώπινο σώμα, από μια λάμπα, ή ακόμη κι από μια εστία θέρμανσης!

ΠΟΛΙΚΑ ΖΩΑ

Στις πολικές περιοχές λίγα είναι τα ζώα που μπορούν να

προσαρμοστούν στις δύσκολες κλιματολογικές συνθήκες.

Συγκεκριμένα η βλάστηση που επικρατεί είναι της τούνδρας και λίγο νοτιότερα,

στα όρια της εύκρατης και πολικής, της τάιγκα ενώ ζουν κυρίως τάρανδοι,

πολικές αρκούδες, αλεπούδες, λαγοί και μερικά αποδημητικά πουλιά.

Στην Ανταρκτική επίσης έχουμε πολλούς πιγκουίνους, φάλαινες και φώκιες.

Στην πολική ζώνη, συναντάμε τη φυτική διάπλαση της τούνδρας ( μόνο το

καλοκαίρι - στη βόρεια πολική ζώνη ) που λόγω της χαμηλής θερμοκρασίας

επικρατεί μόνο η ανθεκτική στο κρύο βλάστηση δηλαδήβρύα και λειχήνες.Τα ζώα που μπορούν να ζήσουν σε αυτή τη βλάστηση είναι ο τάρανδος, ο λύκος, η πολική αλεπού και αρκούδα, ο λαγός κλπ