Τρίτη 4 Φεβρουαρίου 2020
Επίσκεψη στη Βουλή των Ελλήνων και στον Εθνικό Κήπο
Λίγα μόλις μέτρα από το μετρό του Συντάγματος και δίπλα ακριβώς από τη Βουλή των Ελλήνων βρίσκεται ο εθνικός κήπος.
Πριν μετονομαστεί σε Εθνικός, το 1924, ο κήπος ονομάζονταν βασιλικός ή και
κήπος της Αμαλίας στην οποία οφείλει τη σπάνια ύπαρξή του. Το ενδιαφέρον της Βασίλισσας Αμαλίας, συζύγου του βασιλιά Όθωνα, για τον Κήπο ήταν τέτοιο που λέγεται ότι περνούσε τουλάχιστον τρεις ώρες την ημέρα ασχολούμενη προσωπικά με την φροντίδα του.
Επίσης φύτεψε η ίδια τις χαρακτηριστικές Ουασινγκτόνιες , ύψους 25μ. περίπου, που συναντά κανείς κατά την είσοδό του στον Κήπο, από την πύλη της λεωφόρου Βασιλίσσης Αμαλίας.
Μια βόλτα στα ενδότερα του Κήπου, σε κάνει να ξεφεύγεις από το πολύβουο κέντρο και τα άγχη της ημέρας. Τα παγκάκια του προσφέρονται για ανάγνωση βιβλίων υπό τη σκιά ευκαλύπτων, αλλά και για γνωριμίες και άγουρους έρωτες.
Πολλοί είναι επίσης οι Αθηναίοι που προτιμούν τον Εθνικό Κήπο για να αθληθούν, καθώς κάθε τόσο θα παρατηρήσεις ανθρώπους που έχουν πάει για τζόκινγκ στο κατάφυτο στολίδι της Αθήνας.
Στον Κήπο ζουν 7.000 δένδρα, 40.000 θάμνοι και άλλα φυτά, που ανήκουν σε 519 είδη και ποικιλίες. Από αυτά, τα 102 είναι ελληνικά με τις κουτσουπιές, της πικροδάφνες και τις χαρουπιές να ξεχωρίζουν, ενώ άλλα προέρχονται από διάφορες χώρες του κόσμου όπως οι Καζουαρίνες της Αυστραλίας ή οι κινέζικοι Αείλανθοι.
Στα φυτά που είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με την ιστορία του Κήπου, ανήκουν οι αιωνόβιες Αρίες, τα Οριζοντιόκλαδα και Ορθόκλαδα Κυπαρίσσια και οι Κανάριοι Φοίνικες.
Η Βουλή των Ελλήνων
Η ιστορία του Κτηρίου
Το επιβλητικό κτήριο της Βουλής των Ελλήνων έχει μακρά ιστορία που συνδέεται άμεσα με την ιστορία του σύγχρονου ελληνικού κράτους. Αρχικά Ανάκτορα του Όθωνα και του Γεωργίου, μετατράπηκε έναν αιώνα μετά την κατασκευή του σε Κτήριο της Βουλής και της Γερουσίας. Σήμερα είναι η Βουλή των Ελλήνων, ένα διαχρονικό σύμβολο που αποτελεί μέρος της συλλογικής μνήμης. Το ίδιο το Κτήριο στο πέρασμα των χρόνων άλλαξε, προσαρμόστηκε, εκσυγχρονίστηκε.
Από το 1836 έως το 1862
Ως τοποθεσία ανέγερσης των Ανακτόρων του Όθωνα επιλέχθηκε ο λόφος της Μπουμπουνίστρας. Θέση κομβική, σημείο κεντρικό της νέας πρωτεύουσας, ασφαλές και δροσερό, να αντικρίζει την Ακρόπολη και τις παρυφές της Αθήνας.
Στις 6 Φεβρουαρίου 1836 τέθηκε ο θεμέλιος λίθος στο υψηλότερο ανατολικό άκρο της πόλης. Τον επόμενο μήνα στην οικοδομή δούλευαν 520 άτομα. Στρατός και τεχνίτες, Γερμανοί αρχιτέκτονες, Γερμανοί, Έλληνες και Ιταλοί μάστορες συνεργάστηκαν στην κατασκευή.
Ακριβώς δίπλα στο κτήριο των Ανακτόρων διαμορφώθηκε, με την προσωπική φροντίδα της Αμαλίας, ο Βασιλικός Κήπος, ο οποίος κάλυπτε την έκταση που έχει μέχρι και σήμερα. Η φύτευση του κήπου ανατέθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1840 στο Γάλλο κηποτέχνη Φρανσουά Λουί Μπαρώ (François Louis Bareaud), ο οποίος σχεδίασε το εσωτερικό δίκτυο των οδών και καθόρισε τη μορφή και τη θέση των διακοσμητικών στοιχείων, των κτισμάτων, των υδάτινων εκτάσεων και των περίφρακτων χώρων του.
Από το 1862 έως το 1922
Μετά την έξωση του Όθωνα το 1862, τα Ανάκτορα κατοικήθηκαν από το νέο βασιλιά Γεώργιο Α’, ο οποίος έφτασε στην Αθήνα στις 17 Οκτωβρίου 1863. Ευθύς αμέσως μετά το γάμο του με την Όλγα το 1867, στο κτήριο πραγματοποιήθηκαν νέες προσθήκες και μετατροπές. Σημαντικότερη ήταν η τροποποίηση του κλιμακοστασίου της ανατολικής πτέρυγας και η δημιουργία του ορθόδοξου παρεκκλησίου του Αγίου Γεωργίου, στο δεύτερο όροφο. Επιπλέον, η διαβίωση στα Ανάκτορα μίας πολυμελούς οικογένειας και η φιλοξενία πολυπληθών επισήμων οδήγησε σε μετατροπές χώρων και σε αλλαγές χρήσης τους. Βασική, όμως, αιτία για αλλαγές και επεμβάσεις στην αρχική κατασκευή υπήρξαν οι δύο μεγάλες πυρκαγιές των Ανακτόρων
Μετά τη δολοφονία του Γεωργίου του Α΄, βασιλιάς ορκίστηκε ο διάδοχος Κωνσταντίνος και βασιλικό Ανάκτορο ορίστηκε η έως τότε κατοικία του, το Μέγαρο της Ηρώδου Αττικού (σημερινό Προεδρικό Μέγαρο). Στα Παλαιά, πλέον, Ανάκτορα παρέμειναν –κατά διαστήματα- μέλη της βασιλικής οικογένειας και η βασιλομήτωρ Όλγα έως το 1922, οπότε εγκατέλειψε οριστικά την Ελλάδα.
Από τα Παλαιά Ανάκτορα στο Κτήριο της Βουλής των Ελλήνων
Το Νοέμβριο του 1929 η Κυβέρνηση Ελευθερίου Βενιζέλου, ύστερα από πολλές συζητήσεις στη Βουλή, αποφάσισε τη στέγασή της, μαζί με τη Γερουσία, στο κτήριο των Παλαιών Ανακτόρων. Οι εργασίες για τη μετατροπή του κτηρίου σε Μέγαρο Βουλής και Γερουσίας σε σχέδια του αρχιτέκτονα Ανδρέα Κριεζή, αποτέλεσαν τη ριζικότερη επέμβαση σε αυτό μετά την αρχική κατασκευή του: με τις στατικές επεμβάσεις στο φέροντα οργανισμό των περιμετρικών πτερύγων, την κατεδάφιση της κεντρικής πτέρυγας και την κατασκευή νέας για τη στέγαση των Αιθουσών συνεδριάσεων της Βουλής και της Γερουσίας.
Εξωτερικά, η σημαντική αλλαγή που συντελέστηκε, χωρίς, όμως, να αλλοιώνει τη μορφή και την αισθητική του, ήταν η νέα είσοδος στη βορινή πλευρά, όπου κατασκευάσθηκε ένα πρόπυλο με έξι δωρικούς κίονες με στοιχεία δανεισμένα από τα δύο άλλα πρόπυλα που κοσμούν την δυτική και την ανατολική όψη.
Από το 1935 έως σήμερα, στο Κτήριο στεγάζεται η Βουλή των Ελλήνων.
Σήμερα το σχολείο μας επισκέφτηκε το Δημαρχείο της πόλης μας. Η επίσκεψη ήταν ιδιαίτερα κατατοπιστική και η υποδοχή καθώς και η ξενάγηση στο χώρο ήταν καταπληκτική.
Στη διάρκεια της επίσκεψής μας, έγινε σύντομη αναφορά στην ιστορία της πόλης μας καθώς και στους προηγούμενους δημάρχους της.
Στο τέλος της επίσκεψης επισκεφτήκαμε το ισόγειο και συγκεκριμένα το Δημοτολόγιο όπου με έκπληξη τα παιδιά είδαν το καθένα ξεχωριστά ότι ήταν καταγεγραμμένο στους καταλόγους του δημοτολογίου και του στρατιωτικού μητρώου (τα αγόρια).
