Νίκαια ..η πόλη μας

Η Νίκαια ή Κοκκινιά είναι προάστιο νοτιοανατολικά του Πειραιά με πληθυσμό 93,086. Βρίσκεται περίπου 8 χλμ από το κέντρο της Αθήνας και περίπου 4 χλμ από το κέντρο του Πειραιά και αποτελεί το συνδετικό κρίκο μεταξύ Αθήνας και Πειραιά. Η Νίκαια ανήκει στις προσφυγικές εκείνες πόλεις που δημιουργήθηκαν μετά την μεγάλη εθνική καταστροφή του 1922. Έγινε η νέα πατρίδα των ξεριζωμένων προσφύγων της Μικράς Ασίας, που έφεραν μαζί τους μια πολιτιστική κληρονομιά 3.000 χιλιάδων χρόνων . Ο δήμος κατοικήθηκε από πρόσφυγες που κατάγονταν από διάφορα μέρη της Μικράς Ασίας και του Πόντου (Σμύρνη, Μαγνησία, Βιθυνία, Μούγλα, Τραπεζούντα κλπ) και μέχρι σήμερα διακατέχεται έντονα από το Μικρασιατικό στοιχείο.
Εναρκτήρια ημερομηνία για τη δημιουργία της Νίκαιας είναι η 18η Ιουνίου 1923, ημέρα δηλαδή που τοποθετήθηκε ο θεμέλιος λίθος της και ξεκίνησε η δημιουργία του προσφυγικού συνοικισμού που έφερε το όνομα Νέα Κοκκινιά. Η κυβέρνηση Πλαστήρα παίρνει την απόφαση να εγκαταστήσει όπως - όπως τους πρόσφυγες. Απαλλοτριώνει, λοιπόν, ένα μεγάλο μέρος της περιοχής της Κοκκινάδας για να χτίσει την Κοκκινιά. Η περιοχή αυτή εκτείνεται από το λόφο του Βώκου, διέρχεται μέσα απ’ το μικρό - μεγάλο Καραβά και φθάνει μέχρι την Παλιά Κοκκινιά. Ανεβαίνει πάνω από την οδό Λαοδικείας και κλείνει εκεί που είναι η περιοχή Χαλκηδόνας. Στη συνέχεια απαλλοτριώθηκαν κι άλλες περιοχές όπως η περιοχή όπου στήθηκαν το 1927 οι Γερμανικές Παράγκες και λίγα οικόπεδα που παραχώρησε το κράτος στο Κουτσουκάρι, το σημερινό Κορυδαλλό.
Τον Ιανουάριο του 1934 ο συνοικισμός της Νέας Κοκκινιάς, που ανήκε διοικητικά στο δήμο Πειραιά, αναγνωρίζεται ως ανεξάρτητος Δήμος Νέας Κοκκινιάς, με πρώτο δήμαρχο τον Στυλιανό Κοραή, ενώ το 1940 μετονομάζεται σε Νίκαια από την ιστορική Νίκαια Βιθυνίας. Μετονομάστηκε σε Νίκαια τον Σεπτέμβριο του 1940 με το 271 Προεδρικό Διάταγμα. Μέχρι τότε ο δήμος λεγόταν Κοκκινιά. Για να αλλάξει το όνομα όμως έγινε πανελλήνιος διαγωνισμός με χρηματικά έπαθλα από τον τότε δήμαρχο Μήλιο. Στο διαγωνισμό αυτό συμμετείχαν 415 πολίτες από όλη την Ελλάδα, ακόμα και ομογενείς που έστειλαν την πρότασή τους. Μερικά από τα ονόματα που προτάθηκαν ήταν τα Τροία, Φρυγία, Βασιλειάς, Φοινίκη, Ανατολή, Τραπεζούντα κ.α.. Τελικά υπερίσχυσε το Νίκαια το οποίο είχαν προτείνει 56 άτομα. Το 1944, ήταν η τελευταία χρονιά της κατοχής στην Ελλάδα και σημαδεύτηκε από γεγονότα φρίκης, όπως σφαγές αμάχων, ολοκαυτώματα χωριών αλλά και μπλόκα και εκτελέσεις στην Αθήνα και άλλες μεγάλες πόλεις. 17 Αυγούστου 1944 - Το πιο αιματηρό από τα μπλόκα των κατακτητών και των ντόπιων συνεργατών τους. Η Κοκκινιά γνώρισε την βαρβαρότητα του κατακτητή με το μπλόκο της κοκκινιάς στην πλατεία της Οσίας Ξένης
Η Νίκαια σήμερα
Ο σημερινός επισκέπτης της Νίκαιας μπορεί να επισκεφτεί διάφορα μέρη που αναδεικνύουν την πρόσφατη της ιστορία: τα προσφυγικά τετράγωνα και το ανακαινισμένο Λουτρό της πόλης (Χαμάμ) δίνουν μια εικόνα για το πως ζούσαν οι πρώτοι πρόσφυγες που την κατοίκησαν μετά το 1922. Άλλα μέρη που μπορεί κανείς να επισκεφτεί είναι η «Μάντρα» και το Μουσείο για το «Μπλόκο της Κοκκινιάς», το συγκρότημα της Άρσης Βαρών, το Κατράκειο Θέατρο και ο Δημοτικός Κήπος με το Κηποθέατρο ή ο καταπράσινος λόφος της Δεξαμενής. Η