ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΟΥ ΧΘΕΣ

Παιχνίδια του χθες …έως σήμερα

ΜΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΟΥ ΧΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ

Τα παιχνίδια έχουν αλλάξει πολύ κατά καιρούς, αλλά ο σκοπός τους είναι ο ίδιος. Αυτός ο σκοπός είναι η ψυχαγωγία των παιδιών.

Στο παρελθόν τα παιδιά ήταν υπερβολικά δραστήρια. Λίγα παιχνίδια ήταν κοινά με τα σημερινά, όπως το κρυφτό, το σχοινάκι και όποιο άλλο παιχνίδι ήταν δυνατόν να παιχτεί έξω. Τα αγόρια ήταν πολύ πιο δραστήρια  και ζωηρά από τα κορίτσια.   
Π.χ. Μαζί με τους φίλους τους ένωναν καλάμια, τα έκαναν μυτερά κι έβαζαν στόχο ένα από τα αγόρια της παρέας, φυσικά σε αρκετή απόσταση από τα παιδιά που θα πετούσαν τα καλάμια.

Δυο ακόμα παιχνίδια ήταν οι μπίλιες και το σκαρφάλωμα. Το σκαρφάλωμα ήταν, όπως και τα καλάμια, επικίνδυνο, αφού έπαιρναν φόρα και σκαρφάλωναν από τα εξογκώματα του τοίχου στις ταράτσες. Ευτυχώς, αν κάποιος έπεφτε, πάθαινε μόνο μερικές γρατσουνιές, γιατί έπεφτε πάνω σε θάμνους. Ένα ακόμα παιχνίδι, που όμως δεν παιζόταν και τόσο πολύ, ήταν το πιάσιμο διάφορων ζώων που ζουν σε ποτάμια, όπως οι γυρίνοι, τα βατράχια και άλλα τέτοια. Τα κορίτσια , αντίθετα, έφτιαχναν με τις φίλες τους κούκλες από πανιά.

Σήμερα τα παιδιά μεγαλώνοντας ξεκινούν να παίζουν κρυφτό, μπάλα, κόκαλο ξεκόκαλο και καταλήγουν να παίζουν με τις ώρες παιχνίδια στον υπολογιστή, με πιο δημοφιλή το Lineage ,το Wow, το friv . Ευτυχώς, υπάρχουν και μερικά παιδιά που προτιμούν την παρέα από τον υπολογιστή.  

 Με δυο λόγια σήμερα οι νέοι αφιερώνουν ένα μεγάλο μέρος του ελεύθερου χρόνου τους στην τεχνολογία, ενώ παλιότερα τα παιχνίδια ήταν πιο ευρηματικά, απαιτούσαν περισσότερη σωματική προσπάθεια και παίζονταν έξω στο ύπαιθρο, στην φύση, σε αντίθεση με σήμερα που είναι πιο παθητικά και παίζονται σε κλειστούς χώρους.

Πιό κάτω ακολουθούν ερωτήσεις και απαντήσεις , καθώς και έρευνα που τα παιδιά έκαναν γύρω από τα παιχνίδια

Α. Τι σημαίνει για μένα το παιχνίδι

Το παιχνίδι για μας είναι : χαρά, ευτυχία, διασκέδαση, γέλιο

Όταν παίζουμε νιώθουμε ενθουσιασμό και νομίζουμε ότι αγαπάμε όλο τον κόσμο. Μέσα από το παιχνίδι νιώθουμε τη δύναμη της ομαδικής προσπάθειας και τα καλά της ομαδικότητας δηλαδή κάνουμε φίλους μαθαίνουμε καινούρια πράγματα και αποκτούμε νέες δεξιότητες καθώς μιμούμαστε τους συμπαίκτες ή τους αντιπάλους μας.

Ακόμη το παιχνίδι είναι χαλάρωση και ξεκούραση από τους μονότονους και κουραστικούς ρυθμούς του διαβάσματος

Β. Γράφω παιχνίδια  αγαπημένα μου που παίζω

Τα αγαπημένα μας παιχνίδια αλφαβητικά  είναι:

Αγαλματάκια, βόλεϊ, επιτραπέζια, ζωγραφική, κούκλες, κουτσό, κρυφτό, κυνηγητό, κλέφτες και αστυνόμοι, μαντήλι, μπάσκετ, μονόπολη , μπόουλινγκ, ποδόσφαιρο, πόλο, παιχνίδια στον υπολογιστή, , play station 3, σκοτεινό δωμάτιο, σκοινάκι, τυφλόμυγα ,  τένις, X box

Γ. Γράφω για παιχνίδια που έχω ακούσει από τους γονείς μου ή τους παππούδες μου

Τα παιχνίδια που έχω ακούσει ότι έπαιζαν παλιά είναι:

" κολοκυθιά, καπάκια,  καραβάνα, κυνηγητό, κλέφτες και αστυνόμοι , , κότσια , μακριά γαϊδούρα, , μπιζ,  πεντόβολα, ποδόσφαιρο ,  τυφλόμυγα.  Twister race"

 ·  «Βασιλιά βασιλιά»  ·  «Βόλοι»  ·  «Τα μήλα»  ·  «Το κρυφτό»  ·  «Αμπάριζα» ·  «Λεξοπαιχνιδίσματα» (.) ·  «Επαναλαμβανόμενη λέξη» (.) ·  «Μάντεψε τη λέξη» () ·  «Πυργόλεξο» ( ·  « Η Κρεμάλα» () ·  «Το μαντίλι» () ·  «Το κουτσό» ( ·  «Οι Χώρες» (

Δ. Επιλέγω ένα από αυτά τα παιχνίδια   και γράφω γιατί το επέλεξα.

Χρυσούλα- Μαρίνα : Εμένα μου αρέσει το κουτσό και το θεωρώ ωραίο παιχνίδι επειδή θα πρέπει να είσαι πολύ επιδέξιος και γιατί προϋποθέτει πολύ σωματική κίνηση..

Αντόνιο: Εμένα μου αρέσει το κυνηγητό γιατί τρελαίνομαι να τρέχω

Βίκυ- Ευαγγελία: Επιλέγουμε από αυτά τα παιχνίδια το κυνηγητό γιατί παίζεται μέχρι και σήμερα και γιατί είναι πολύ εύκολο αλλά και αγαπημένο παιχνίδι σε όλα τα παιδιά.

Άννα –Μαρία; Επιλέγω το Twister race  γιατί αυτό το παιχνίδι το έπαιζαν και οι γονείς μου στη δεκαετία του ‘60

Γιώτα – Σοφία- Άννα : Εμείς διαλέγουμε τα πεντόβολα , γιατί παίζεται με πέτρες που τις πετάς και τις πιάνεις  και δείχνει να έχει ιδιαίτερη πλάκα και δεν είναι καθόλου κουραστικό

Κατερίνα – Ειρήνη: Επιλέγουμε το Βασιλιά γιατί παίζεται με πολλά παιδιά και επειδή ήταν παιχνίδι το οποίο έπαιζαν και οι γονείς αλλά και οι παππούδες μας. Μας έχουν λοιπόν μιλήσει για αυτό το παιχνίδι και είναι πολύ διασκεδαστικό.

Χαρά: Διαλέγω το μπιζ γιατί έχει μυστήριο , αγωνία , προσμονή και είναι πολύ διασκεδαστικό, αν και είναι λίγο άγριο.

ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΑΠΟ ΑΛΛΕΣ ΧΩΡΕΣ

Ο τρίτος περισσεύει

Χώρα προέλευσης: Ρωσία

Παίρνουν μέρος: 1 2 ως 20 παίκτες

Ηλικία: από 7 χρονών

Τα παιδιά ανά ζευγάρια στέκονται γύρω από τον κύκλο. Δυο παιδιά είναι εκτός κύκλου και το ένα κυνηγάει το άλλο.

Ο κυνηγός μπορεί να κόψει τον κύκλο και να μπει μέσα για περάσει από την άλλη πλευρά. Το θήραμα τρέχει πάντα

κυκλικά, πίσω από τα ζευγάρια. Για να προστατευτεί πρέπει να μπει μπροστά από κάποιο ζευγάρι, οπότε ο πίσω του

ζευγαριού πρέπει να τρέξει για να μην τον πιάσει ο κυνηγός και κάνει κι αυτός το ίδιο. Αν ο κυνηγός πιάσει κάποιο

παιδί, τότε εκείνος γίνεται κυνηγός και συνεχίζεται έτσι το παιχνίδι.

Το φανάρι

Χώρα προέλευσης: Ρωσία

Παίρνουν μέρος: πολλοί παίκτες

Ένα παιδί στέκεται στο κέντρο και τα άλλα πίσω του και λέει ένα χρώμα, π.χ. «μαύρο». Όποιος έχει

μαύρο πάνω του, περνάει. Όποιος δεν έχει, τρέχει για να μην το πιάσουν. Αν το πιάσουν τότε πάει αυτό

στο κέντρο και το παιχνίδι συνεχίζεται.

Χίτο

Χώρα προέλευσης: Βραζιλία

παίρνουν μέρας: από 2 παίχτες και πάνω

Ηλικία: από 1 0 χρονών

Υλικά: ένα κυλινδρικό ξύλο, μήκους περίπου 5- 1 0 εκατοστών και διαμέτρου

3 εκατοστών, πολλά κέρματα (ή μεταλλικές ροδέλες), στρογγυλό κεραμίδι,

κιμωλία (ραβδάκι)

Τόπος: εξωτερικός χώρος

Το παιχνίδι χίτο παίζεται πολύ σε χώρες της Λατινικής Αμερικής. Για να κατασκευάσουμε μόνοι τον ένα

«χίτο»,κόβουμε ένα κυλινδρικό ξύλο με διάμετρο τρία εκατοστά και μήκος πέντε ως δέκα εκατοστά. Για την

κατασκευή του πρέπει να προσέξουμε ώστε οι δύο άκρες του «χίτο» να κοπούν κάθετα, έτσι που να μπορεί το ξύλο

να στέκεται στο έδαφος. Εκτός απ‛ αυτό χρειαζόμαστε ένα στρογγυλό κεραμίδι, με πάχος περίπου μισό εκατοστό και

διάμετρο οκτώ ως δέκα εκατοστά. Φυσικά μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε μια ανάλογη πέτρα. Σημαντικό είναι μόνο η

πέτρα, που ρίχνουμε να έχει βάρος και σωστό σχήμα. Τώρα, για ν: αρχίσουμε το παιχνίδι, χρειαζόμαστε μόνο μια

χούφτα μικρά κέρματα η μεταλλικές ροδέλες. Μετά χαράζουμε έναν κύκλο στο έδαφος,βάζουμε στο κέντρο το ξύλο

και πάνω του μερικά κέρματα, το ένα πάνω στο άλλο. Ορίζουμε έπειτα ένα σημείο, από το οποίο προσπαθούμε ο τον

μετά τον άλλο, με την πέτρα που ρίχνουμε, να βγάλουμε το «χίτο» έξω από τον κύκλο. Σ‛ αυτήν τον την προσπάθεια

τον πρέπει η πέτρα και όσο το δυνατόν περισσότερα κέρματα να μείνουν μέσα στον κύκλο. Όποιος το καταφέρει

παίρνει τα τρία κέρματα, τα οποία βρίσκονται πιο κοντά στην πέτρα που έριξε. Έπειτα συνεχίζει ο παίκτης που έχει

σειρά.

Τόπα πάφκα (Μπάλα και πέτρες)

(Τζαμί)

Χώρα προέλευσης: Αλβανία, Ελλάδα

παίρνουν μέρας: από 1 0 παίχτες και πάνω

Υλικά: μία μπάλα και κεραμίδια ή πλατιές πέτρες

Τόπος: εξωτερικός χώρος

Παίζουν το λιγότερο με 10 παίκτες οι οποίοι χωρίζονται σε δύο ομάδες.

Βάζουμε τα κεραμίδια μέσα σε ένα μικρό κύκλο το ένα πάνω στο άλλο και από το σημείο εκείνο μετράμε 7 βήματα και

κάνουμε μία γραμμή σε εκείνο το σημείο. Η μία ομάδα στέκεται πίσω από τη γραμμή και η άλλη πίσω από τα

κεραμίδια. Η ομάδα που είναι πίσω από την γραμμή παίρνει τη μπάλα και προσπαθεί να σημαδέψει και να ρίξει τα

κεραμίδια.

Κάθε παίκτης έχει 3 ευκαιρίες να ρίξει τη μπάλα, σε περίπτωση που κανείς δεν πετύχει να ρίξει κάτω τα κεραμίδια

αλλάζουν ρόλους. Σε περίπτωση που κάποιος ρίξει τα κεραμίδια η ομάδα του τρέχει προς όλες τις κατευθύνσεις και

προσπαθεί να βάλει τα κεραμίδια το ένα πάνω στο άλλο όπως ήταν πριν. Η άλλη ομάδα προσπαθεί να χτυπήσει με τη

μπάλα τους αντιπάλους της έτσι ώστε να τους βγάλει από το παιχνίδι.

Όποιος έχει τη μπάλα πρέπει να είναι ακίνητος. Την ώρα εκείνη μπορεί να ακινητοποιήσει έναν αντίπαλο ή να δώσει

πάσα σένα συμπαίκτη του. Το παιχνίδι συνεχίζεται κατά αυτόν τον τρόπο μέχρις ώτου ή η μία ομάδα να στήσει τα

κεραμίδια και να πει «τόπα πάφκα»ή «τζαμί».

Κατασκευές από απλά υλικά

Ε. Περιγράφω το παιχνίδι

Όνομα  Ερευνητών :  Ειρήνη και Βιόλα

Όνομα παιχνιδιού	Κολοκυθιά
Είδος του παιχνιδιού ( ομαδικό – ατομικό)	Ομαδικό
Η ιστορία του παιχνιδιού	Παλιό πανελλήνιο παιχνίδι
Περιοχή στην οποία παιζόταν	Η Κολοκυθιά  παίζονταν με διάφορες παραλλαγές σε διάφορες περιοχές
Χώρος για να παιχτεί	Εσωτερικός χώρος
Παίχτες ( ηλικίες, φύλο, αριθμός παιδιών)	Αγόρια κορίτσια από 10 ετών , αλλά και μεγάλοι
Υλικά, εξαρτήματα (Π.χ. μπάλα, μπαστούνια..)
Κανόνες	Υπάρχει κάποιος αρχηγός που κάνει τη μάνα Τα παιδιά θα πρέπει να είναι ειλικρινή και να δέχονται τα λάθη τους Αυτός που χάνει θα πρέπει να δώσει κάποιο ενέχυρο Ο χαμένος θα πρέπει να κάνει, να μιμηθεί ότι αποφασίσει η ομάδα.
Περιγραφή του τρόπου παιξίματος	Οι παίκτες από 5 έως 10 κάθονται γύρω – γύρω και βγάζουν έναν αρχηγό. Καθένας από του παίκτες παίρνει από έναν αριθμό που του αρέσει , που δεν πρέπει όμως να είναι μεγαλύτερος από όσα είναι στο σύνολο τα παιδιά. Κάθε παίχτης θα πρέπει να θυμάται καλά τον αριθμό του, γιατί από αυτό θα εξαρτηθεί αν θα νικήσει ή θα χάσει. Πρώτος μιλά ο αρχηγός και λέει «Έχω μια κολοκυθιά και κάνει π.χ. 3 κολοκύθια! Μόλις αναφέρει τον αριθμό , εκείνος που έχει τον αριθμό 3, πρέπει να σηκωθεί και να πει: «Και γιατί να κάνει 3;» «Και πόσα θες να κάνει;» Ρωτά ο αρχηγός «Να κάνει π.χ. 5» Μόλις ακούσει τον αριθμό του εκείνος που έχει το 5, πρέπει να σηκωθεί και να πει: « Και γιατί να κάνει 5;» και το παιχνίδι συνεχίζεται με αυτόν τον τρόπο. Αν κανείς ακούσει τον αριθμό του και δεν σηκωθεί, ή σηκωθεί ακούγοντας τον αριθμό που έχει άλλος ή πει ανύπαρκτο αριθμό, τότε χάνει και πρέπει να δώσει ένα ενέχυρο. Αυτό το ενέχυρο μπορεί να είναι κάτι ατομικό του, π.χ. το μαντίλι του, την γόμα του κλπ.. Όλα αυτά τα βάζει ο αρχηγός κάτω από ένα κομμάτι ύφασμα. Όταν τελειώσει το παιχνίδι , ο αρχηγός βάζει το χέρι του κάτω από το μαντίλι, τραβάει ένα , ένα τα ενέχυρα και φωνάζει: « Και αυτός εδώ τι πρέπει να κάνει;» Οι άλλοι , όλοι μαζί, φωνάζουν . « π.χ. να λαλήσει σαν πετεινός, ή να γκαρίξει σαν γαϊδούρι, ή να περπατήσει στα τέσσερα, ή ότι άλλο σοφιστούν» Την τιμωρία αυτή , πρέπει ο τιμωρημένος να τη δεχτεί με κέφι και να κάνει τους άλλους να γελάσουν. Υπάρχουν πολλές παραλλαγές του παιχνιδιού.
Κίνδυνοι, επικινδυνότητα
Αστέρια αξιολόγησης (Κριτική των άλλων ομάδων)	13

Όνομα Ερευνητή: Ευαγγελία

Όνομα παιχνιδιού	Κουτσό
Είδος του παιχνιδιού ( ομαδικό – ατομικό)	Ομαδικό
Η ιστορία του παιχνιδιού
Περιοχή στην οποία παιζόταν	Σε όλη την Ελλάδα
Χώρος για να παιχτεί	Σε ανοιχτούς χώρους , σε γειτονιές και χωματόδρομους
Παίχτες ( ηλικίες, φύλο, αριθμός παιδιών)	Συνήθως παιζόταν από πέντε με έξι  κορίτσια , ηλικίας 6 έως 11 ετών
Υλικά, εξαρτήματα (Π.χ. μπάλα, μπαστούνια..)	1 πέτρα πλατιά Σχηματίζανε στο χωματόδρομο γραμμές με ένα ξύλο ή με κιμωλία στο τσιμέντο
Κανόνες	1.       Πρέπει να πηδάς με το ένα πόδι 2.       Δεν πρέπει να πατάς στις γραμμές 3.       Αν η πέτρα έπεφτε έξω από τις γραμμές έπρεπε να την ξαναπετάξεις 4.       Κέρδιζε όποιος έκανε τους περισσότερους ρούμπους.
Περιγραφή του τρόπου παιξίματος	Παίρνανε την πλατιά πέτρα και την πετάγανε, μετά πηδάγανε με το ένα πόδι δίχως να πατήσουν στη γραμμή μέχρι να φτάσουν στην πέτρα.. Αφού φτάσουν στην πέτρα την παίρνουν και την ξαναπετάνε και έτσι συνεχίζεται το παιχνίδι. Όποιος πατήσει την γραμμή βγαίνει από το παιχνίδι. Κερδίζει όποιος κάνει τις περισσότερες διαδρομές ( Ρούμπους)
Κίνδυνοι, επικινδυνότητα	Το κουτσό δεν έχει καμιά επικινδυνότητα.

Όνομα Ερευνητών: Γιώργος και Άννα

Όνομα παιχνιδιού	Πεντόβολα
Είδος του παιχνιδιού ( ομαδικό – ατομικό)	Ομαδικό
Η ιστορία του παιχνιδιού	Πολύ Παλιό παιχνίδι
Περιοχή στην οποία παιζόταν	Σε όλη την Ελλάδα
Χώρος για να παιχτεί	Εσωτερικός και εξωτερικός.
Παίχτες ( ηλικίες, φύλο, αριθμός παιδιών)	Παιδιά άνω των 8 ετών αγόρια και κορίτσια.
Υλικά, εξαρτήματα (Π.χ. μπάλα, μπαστούνια..)	Μικρές , στρογγυλές πέτρες
Κανόνες	Τοποθετούμε τις πέτρες σε σειρά Σε κάθε προσπάθεια δεν θα πρέπει να μου πέσουν οι πέτρες που κρατώ Πιάνω τις πέτρες μόνο με το ένα χέρι. Θα πρέπει να είμαστε ειλικρινείς και να παραδεχόμαστε όταν χάνουμε.
Κίνδυνοι, επικινδυνότητα	Ο μόνος κίνδυνος είναι να σου πέσει η πέτρα στο κεφάλι, επειδή όμως οι πέτρες είναι μικρές και πέφτουν από μικρό ύψος ο κίνδυνος είναι ελάχιστος.
Αστέρια αξιολόγησης (Κριτική των άλλων ομάδων)	15

Όνομα Ερευνητή: Παναγιώτα

Όνομα παιχνιδιού	Επτάπετρο
Είδος του παιχνιδιού ( ομαδικό – ατομικό)	Ομαδικό
Η ιστορία του παιχνιδιού	Ξεκίνησε από τα παλιά χρόνια όταν τα παιδιά ανακάλυπταν παιχνίδια με υλικά της φύσης
Περιοχή στην οποία παιζόταν	Κέρκυρα ( αλλά και παραλλαγές και σε άλλα μέρη)
Χώρος για να παιχτεί	Ανοιχτός χώρος
Παίχτες ( ηλικίες, φύλο, αριθμός παιδιών)	Αγόρια και κορίτσια , ηλικίας 7-15 ετών ( ίσος αριθμός παιδιών σε κάθε ομάδα)
Υλικά, εξαρτήματα (Π.χ. μπάλα, μπαστούνια..)	7 κεραμίδια-πέτρες  , μπάλα
Κανόνες	1.       Η ομάδα που ρίχνει την μπάλα πρέπει να στέκεται πίσω από  τη γραμμή 2.       Αν η ομάδα δεν πετύχει να στήσει το επτάπετρο τότε χάνει και παίζει η άλλη ομάδα 3.       Όταν η ομάδα που κυνηγά σε χτυπήσει πρέπει να βγεις από το παιχνίδι
Περιγραφή του τρόπου παιξίματος	Χωριζόμαστε σε δύο ομάδες. Βάζουμε τα 7 πλατιά κεραμίδια σε ένα μικρό κύκλο το ένα πάνω στο άλλο, Από εκείνο το σημείο μετράμε 7 βήματα και χαράζουμε μια γραμμή. Η  μια ομάδα στέκεται πίσω από την γραμμή και η άλλη πίσω από τα κεραμίδια. Η ομάδα που στέκεται πίσω από την γραμμή παίρνει την μπάλα και προσπαθεί με κάθε παίχτη ξεχωριστά να ρίξει τα κεραμίδια. Σε περίπτωση που κανείς δεν το πετύχει αυτό οι ομάδες αλλάζουν ρόλους. Αν κάποιος ρίξει τα κεραμίδια, η ομάδα , απλώνεται γύρω από αυτά προσπαθώντας να βάλει πάλι το ένα πάνω στο άλλο. Η άλλη ομάδα προσπαθεί να τους χτυπήσει με την μπάλα, για να τους βγάλει από το παιχνίδι και να τους εμποδίσει να στήσουν τα κεραμίδια. Μόλις καταφέρουν να στήσουν τα κεραμίδια φωνάζουν «τζάμι» …και το παιχνίδι τελειώνει με νικήτρια την ομάδα που τα έστησε.
Κίνδυνοι, επικινδυνότητα	Μικρή επικινδυνότητα
Αστέρια αξιολόγησης (Κριτική των άλλων ομάδων)
Όνομα Ερευνητή : Χαραλαμπία
Όνομα παιχνιδιού		Το             κλωτσοσκούφι
Είδος του παιχνιδιού ( ομαδικό – ατομικό)		Ομαδικό παιχνίδι με πανάκι (σκουφί)
Η ιστορία του παιχνιδιού		Κατάγεται από το Λειβήσιο της Μικράς Ασίας
Περιοχή στην οποία παιζόταν		Στην Ήπειρο
Χώρος για να παιχτεί		Σε ανοιχτό χώρο
Παίχτες ( ηλικίες, φύλο, αριθμός παιδιών)		Αγόρια και κορίτσια από 8 ετών και πάνω , μεγάλος αριθμός παιδιών
Υλικά, εξαρτήματα (Π.χ. μπάλα, μπαστούνια..)		Πανάκι- σκουφί και κιμωλία ή ξυλάκι για να χαράξουμε τον κύκλο.
Κανόνες		1.       Τα φυλάει αυτός που βγαίνει με λάχνισμα 2.       Αυτός φυλάει μέσα στον κύκλο το σκουφί 3.       Ο φύλακας απαγορεύεται να βγαίνει έξω από τον κύκλο. 4.       Όποιον ακουμπήσει στην πλάτη τα φυλάει εκείνος. 5.       Το παιχνίδι τελειώνει όταν βγάλουν το σκούφο από τον κύκλο.
Περιγραφή του τρόπου παιξίματος		Φτιάχνουμε έναν κύκλο όπου στο κέντρο του θα μπει το σκουφί. Βγάζουμε αυτόν που θα τα φυλάει με λάχνισμα πετώντας τον σκούφο κάτω από τα πόδια μας. Τα φυλάει αυτός που θα πετάξει λιγότερο μακριά τον σκούφο. Μετά αρχίζει το παιχνίδι, με τον φύλακα  να φυλάει τον σκούφο μέσα στον κύκλο. Αν πιάσει κάποιον στην πλάτη το παιχνίδι αρχίζει από την αρχή με φύλακα εκείνον που πιάστηκε. Το παιχνίδι τελειώνει όταν οι παίχτες τραβήξουν έξω από τον κύκλο το σκουφί
Κίνδυνοι, επικινδυνότητα		Κίνδυνοι από πέσιμο και καβγάδες από το αν κάποιοι παραδεχτούν ότι τους έπιασε ο φύλακας.
Αστέρια αξιολόγησης (Κριτική των άλλων ομάδων)		14
Όνομα Ερευνητή: Βίκυ
Όνομα παιχνιδιού		ΜΠΙΖ
Είδος του παιχνιδιού ( ομαδικό – ατομικό)		Ομαδικό
Η ιστορία του παιχνιδιού		Το παιχνίδι αυτό στην αρχαιότητα ονομαζόταν «ΚΟΛΛΑΒΙΖΕΙΝ»
Περιοχή στην οποία παιζόταν		Σε όλη την Ελλάδα
Χώρος για να παιχτεί		Παντού ( σπίτι, αυλή κλπ.)
Παίχτες ( ηλικίες, φύλο, αριθμός παιδιών)		Κυρίως παιζόταν από αγόρια , τουλάχιστο 3 παιδιά, όλες οι ηλικίες
Υλικά, εξαρτήματα (Π.χ. μπάλα, μπαστούνια..)
Κανόνες		Το παιδί που τα «φυλάει» δεν πρέπει να βλέπει
Περιγραφή του τρόπου παιξίματος		Τα παιδιά τα βγάζουν  για να δουν ποιος θα κάνει τη «μάνα» Το παιδί που τα φυλάει βάζει το ένα χέρι του σαν παροπίδα στο μάτι του και περνάει το άλλο χέρι πάνω από το στήθος του και το βγάζει κάτω από τη μασχάλη του, με τη παλάμη προς τα πάνω. Τα άλλα παιδιά χτυπούν την παλάμη του και  φωνάζουν «ΜΠΙΖΖΖΖΖ» κουνώντας το δεξί τους δείκτη σαν έντομο που πετάει. Το παιδί που τα φυλάει πρέπει να μαντέψει ποιος τον χτύπησε. Αν δεν  τα καταφέρει να μαντέψει σωστά τα φυλάει  ξανά το ίδιο
Κίνδυνοι, επικινδυνότητα		Κανένας
Αστέρια αξιολόγησης (Κριτική των άλλων ομάδων)		14
Όνομα Ερευνητή: Κατερίνα
Όνομα παιχνιδιού		Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ
Είδος του παιχνιδιού ( ομαδικό – ατομικό)		Ομαδικό
Η ιστορία του παιχνιδιού		Το παιχνίδι ξεκίνησε όταν ήρθε ο βασιλιάς στην Ελλάδα. Το παιχνίδι ήταν κοροϊδευτικό γιατί ο βασιλιάς  δεν εργαζόταν και έπαιρνε λεφτά από τον λαό.
Περιοχή στην οποία παιζόταν		Παντού την Ελλάδα
Χώρος για να παιχτεί		Αυλή και άλλοι ανοιχτοί χώροι
Παίχτες ( ηλικίες, φύλο, αριθμός παιδιών)		Πάνω από 3 παιδιά. Δεν έχει σημασία το φύλο ή η ηλικία .
Υλικά, εξαρτήματα (Π.χ. μπάλα, μπαστούνια..)
Κανόνες		Κατά τη διάρκεια της παντομίμας τα παιδιά δεν πρέπει να μιλήσουν καθόλου
Περιγραφή του τρόπου παιξίματος		Ένα παιδί γίνεται βασιλιάς . τα υπόλοιπα διαλέγουν ένα επάγγελμα και τον πλησιάζουν κάνοντας τον εξής διάλογο: «βασιλιά, βασιλιά με τα 12 σπαθιά τι δουλειά;»  Αυτός απαντά: « Τεμπελιά και τα ρέστα παγωτά» Τα παιδιά στη συνέχεια του λένε : « Είπε η γιαγιά να μας κάνεις μια δουλειά» «Τι δουλειά;» Τα παιδιά στη συνέχεια με παντομίμα προσπαθούν να του εξηγήσουν. Μόλις το καταλάβει τους το λέει και μετά τους κυνηγάει. Όποιον πιάσει γίνεται αυτός βασιλιάς και το παιχνίδι συνεχίζεται.
Κίνδυνοι, επικινδυνότητα		Είναι ακίνδυνο παιχνίδι ακόμα και για μικρά παιδιά.
Αστέρια αξιολόγησης (Κριτική των άλλων ομάδων)		11

Όνομα Ερευνητή: Γιώργος Μπ.

Όνομα παιχνιδιού	ΠΕΡΝΑ ΠΕΡΝΑ Η ΜΕΛΙΣΣΑ
Είδος του παιχνιδιού ( ομαδικό – ατομικό)	Ομαδικό
Η ιστορία του παιχνιδιού	Είναι από τα πιο παλιά παιχνίδια
Περιοχή στην οποία παιζόταν	Παντού στην Ελλάδα
Χώρος για να παιχτεί	Πλατείες
Παίχτες ( ηλικίες, φύλο, αριθμός παιδιών)	Αγόρια και κορίτσια 4 – 8 ετών
Υλικά, εξαρτήματα (Π.χ. μπάλα, μπαστούνια..)
Κανόνες	Δεν πρέπει τα παιδιά να κρυφακούν ή να επηρεάζονται από το σε ποια ομάδα έχει πάει ο φίλος τους
Περιγραφή του τρόπου παιξίματος	Υπήρχαν 2 μάνες που διάλεγαν από ένα όνομα , ένα λουλούδι ή μια ιδιότητα που τους άρεσε. Ύστερα έλεγαν το τραγούδι : «περνά, περνά η μέλισσα με τα μελισόπουλα και με τα παιδόπουλα» Τα παιδιά περνούσαν ανάμεσα από τις δυο μάνες και όταν αυτές σταματούσαν κάποιο παιδί το ρωτούσαν μυστικά  να διαλέξει ανάμεσα στα δυο ονόματα τα οποία από πριν είχαν αυτές αποφασίσει. Το παιδί διάλεγε  το ένα όνομα και ανάλογα με το τι διάλεξε περνά πίσω από την μάνα που ήταν δικό της το όνομα. Το παιχνίδι συνεχίζεται μέχρι όλα τα παιδιά να μπουν πίσω από τις μάνες. Στη συνέχεια οι δυο μάνες κρατιούνται από τα χέρια με όλα τα μελισόπουλα πίσω τους και αρχίζουν να τραβά η μια ομάδα την  άλλη ως διελκυστίνδα . Νικήτρια ομάδα είναι αυτή που καταφέρνει να τραβήξει τη χαμένη ομάδα.
Κίνδυνοι, επικινδυνότητα	Μικρή επικινδυνότητα από την διελκυστίνδα .
Αστέρια αξιολόγησης (Κριτική των άλλων ομάδων)	12

Όνομα Ερευνητή: Χρυσούλα

Όνομα παιχνιδιού	ΜΑΝΤΙΛΙ
Είδος του παιχνιδιού ( ομαδικό – ατομικό)	ομαδικό
Η ιστορία του παιχνιδιού	Αρκετά παλιό παιχνίδι
Περιοχή στην οποία παιζόταν	Παντού στην Ελλάδα
Χώρος για να παιχτεί	Εξωτερικός χώρος
Παίχτες ( ηλικίες, φύλο, αριθμός παιδιών)	Παίζεται από αρκετά  αγόρια και κορίτσια
Υλικά, εξαρτήματα (Π.χ. μπάλα, μπαστούνια..)	Ένα μαντίλι
Κανόνες	Όπου και αν σε ακουμπήσει ο αντίπαλος που κυνηγά νικά και παίρνει τον πόντο
Περιγραφή του τρόπου παιξίματος	Μοιραζόμαστε σε δύο ομάδες και ορίζουμε νούμερα ανά ζευγάρια. Δηλαδή το νούμερο 1 το έχουν και οι δύο αντίπαλες ομάδες. Βάζουμε το μαντίλι στο μέσο από τις δυο ομάδες οι οποίες είναι παραταγμένες αντικριστά . Στη συνέχεια λέμε ένα νούμερο και βγαίνουν τα δυο αντίπαλα παιδιά που έχουν αυτό το νούμερο. Τα δυο παιδιά πλησιάζουν το μαντίλι με σκοπό να το πάρει το ένα και να καταφέρει τρέχοντας να φτάσει μέχρι τους συμπαίχτες του. Αν το αρπάξει ο αντίπαλος το κυνηγά , αν το ακουμπήσει πριν φτάσει στην ομάδα του παίρνει τον πόντο, διαφορετικά ο πόντος δίνεται στην αντίπαλη ομάδα.
Κίνδυνοι, επικινδυνότητα	Μικρός κίνδυνος από πεσίματα.
Αστέρια αξιολόγησης (Κριτική των άλλων ομάδων)	12

Όνομα Ερευνητή: Άννα - Μαρία

Όνομα παιχνιδιού	TWISTER RASE
Είδος του παιχνιδιού ( ομαδικό – ατομικό)	Ομαδικό παιχνίδι
Η ιστορία του παιχνιδιού
Περιοχή στην οποία παιζόταν
Χώρος για να παιχτεί	Εσωτερικός χώρος
Παίχτες ( ηλικίες, φύλο, αριθμός παιδιών)	Παίζεται από 2 άτομα και πάνω . Ηλικίες 5- 55 ετών. Και για τα δύο φύλα
Υλικά, εξαρτήματα (Π.χ. μπάλα, μπαστούνια..)	Άσπρο πανί, νερομπογιές, ρολόι χρωμάτων
Κανόνες	1.       Ποτέ δεν πρέπει να ακουμπήσεις τον αποκάτω 2.       Πάντα ακουμπάς τα χρώματα που έδειξε το ρολόι
Περιγραφή του τρόπου παιξίματος	Ένα παιδί δίνει φόρα στο δείκτη του ρολογιού. Ο δείκτης σταματάει σε ένα χρώμα. Πχ. Κόκκινο. Το παιδί που γύρισε το δείκτη προστάζει ένα παιδί να ακουμπήσει με το δεξί ή αριστερό χέρι ή πόδι  το κόκκινο χρώμα που βρίσκεται πάνω στο πεσμένο στο πάτωμα πανί. Στη συνέχεια ξαναγυρίζει το δείκτη και λέει στο ίδιο παιδί να ακουμπήσει στο χρώμα το οποίο σταμάτησε ο δείκτης. Σκοπός είναι το παιδί και με τα τέσσερα άκρα να ακουμπήσει πάνω στα χρώματα του πανιού. Μετά έρχεται η σειρά άλλου παιδιού να ακουμπήσει με τα άκρα του το πανί. Έτσι τα παιδιά που συμμετέχουν στο παιχνίδι φτιάχνουν ένα πύργο, χωρίς όμως να ακουμπούν το ένα το άλλο. Το παιχνίδι σταματά , όταν τα παιδιά ακουμπήσουν μεταξύ τους , ή όταν ο πύργος διαλυθεί, ή αν τα παιδιά δεν μπορούν να εκτελέσουν τις εντολές  αυτού που γυρνά τον δείκτη.
Κίνδυνοι, επικινδυνότητα	Ο μόνος κίνδυνος είναι ότι ο πύργος μπορεί να πέσει και τα παιδιά να πλακωθούν.
Αστέρια αξιολόγησης (Κριτική των άλλων ομάδων)

Όνομα Ερευνητή:  Μαρίνα

Όνομα παιχνιδιού	ΤΣΙΓΚΑΚΙ
Είδος του παιχνιδιού ( ομαδικό – ατομικό)	Ομαδικό
Η ιστορία του παιχνιδιού	Είναι ένα παιχνίδι που παιζόταν στα ρείθρα των πεζοδρομίων, τότε που δεν υπήρχαν καθόλου αυτοκίνητα και τα καπάκια των αναψυκτικών ήταν τσίγκινα και όχι πλαστικά.
Περιοχή στην οποία παιζόταν	Παντού σε όλη την Ελλάδα
Χώρος για να παιχτεί	Οπουδήποτε υπήρχε ρείθρο
Παίχτες ( ηλικίες, φύλο, αριθμός παιδιών)	Όλες οι ηλικίες, αγόρια και κορίτσια
Υλικά, εξαρτήματα (Π.χ. μπάλα, μπαστούνια..)	Τσίγκινα καπάκια από αναψυκτικά
Κανόνες	1.       Συγκεκριμένος αριθμός χτυπημάτων 2.       Να μη βγει τα τσιγκάκι από τη διαδρομή 3.       Όποιος φτάνει στο τέλος της διαδρομής ήταν ο νικητής
Περιγραφή του τρόπου παιξίματος	Κάθε παίχτης με τη σειρά του χτυπούσε πχ. 3 φορές το τσιγκάκι του, το οποίο έπρεπε να παραμείνει πάνω στο ρείθρο. ¨όταν το τσιγκάκι έπεφτε από το ρείθρο ο παίχτης άρχιζε ξανά από την αρχή. Ο κάθε παίχτης είχε το δικαίωμα να τσουγκρίσει το αντίπαλο τσιγκάκι και να το βγάλει έξω από τη διαδρομή, όμως αν στη προσπάθειά του να βγάλει τον αντίπαλο έπεφτε από το ρείθρο το τσιγκάκι του ξανά  ‘άρχιζε και αυτός από την αρχή. Κέρδιζε όποιος έφτανε πρώτος στο τέλος της διαδρομής.
Κίνδυνοι, επικινδυνότητα	Κίνδυνος να γδάρεις το δάχτυλο από το τσιγκάκι.
Αστέρια αξιολόγησης (Κριτική των άλλων ομάδων)	14

Όνομα Ερευνητή: Μπιλάνα

Όνομα παιχνιδιού	ΧΑΛΑΣΜΕΝΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ
Είδος του παιχνιδιού ( ομαδικό – ατομικό)	Ομαδικό
Η ιστορία του παιχνιδιού	Το παιχνίδι αυτό παιζόταν και παλιά αλλά και τώρα
Περιοχή στην οποία παιζόταν	Παίζεται στη Βουλγαρία , αλλά και στην Ελλάδα και πιθανόν και σε άλλες χώρες
Χώρος για να παιχτεί	Σε εσωτερικό χώρο , αλλά μπορεί να παιχτεί και σε εξωτερικό χώρο
Παίχτες ( ηλικίες, φύλο, αριθμός παιδιών)	Από πολλά άτομα, αγόρια και κορίτσια όλων των ηλικιών
Υλικά, εξαρτήματα (Π.χ. μπάλα, μπαστούνια..)	-------
Κανόνες	Δεν πρέπει να λέμε εξεπίτηδες τη λέξη που μας είπαν λανθασμένα στον επόμενο.
Περιγραφή του τρόπου παιξίματος	Οι παίκτες κάθονται στη σειρά σε μια ευθεία. Ο πρώτος βρίσκει μια λέξη και τη λέει στο αυτί του δεύτερου χωρίς όμως να τον ακούσουν οι άλλοι. Η λέξη αυτή πρέπει κατά προτίμηση να είναι δύσκολη ή με πολλές συλλαβές. Ο δεύτερος επαναλαμβάνει στον τρίτο ότι άκουσε ή κατάλαβε. Ο τρίτος στον τέταρτο και έτσι ώστε να φτάσει η σειρά του τελευταίου. Όταν λοιπόν φτάσει η σειρά του τελευταίου , φωνάζει τη λέξη που άκουσε δυνατά και αν είναι η λέξη που είπε ο πρώτος , τότε το τηλέφωνο λειτουργεί κανονικά. Αν όμως η λέξη είναι παραποιημένη, το τηλέφωνο είναι χαλασμένο.
Κίνδυνοι, επικινδυνότητα
Αστέρια αξιολόγησης (Κριτική των άλλων ομάδων)

Όνομα Ερευνητή:  Σοφία

Όνομα παιχνιδιού	ΑΜΠΑΡΙΖΑ
Είδος του παιχνιδιού ( ομαδικό – ατομικό)	ομαδικό
Η ιστορία του παιχνιδιού	Παίζεται από πολύ παλιά
Περιοχή στην οποία παιζόταν	Στην Νίκαια , αλλά και σε άλλα μέρη της χώρας μας
Χώρος για να παιχτεί	Εξωτερικός
Παίχτες ( ηλικίες, φύλο, αριθμός παιδιών)	Παίζεται και από αγόρια και από κορίτσια
Υλικά, εξαρτήματα (Π.χ. μπάλα, μπαστούνια..)	------
Κανόνες	Δεν πρέπει να σε πιάσουν οι αντίπαλοι μέχρι να πιάσεις «αμπάριζα» Αν σε πιάσουν τότε πηγαίνεις «φυλακή»
Περιγραφή του τρόπου παιξίματος	Χωριζόμαστε σε δυο ομάδες και φυλάει η κάθε ομάδα την κολώνα της η οποία είναι η «αμπάριζα». Ο τελευταίος που κάθε φορά αφήνει την αμπάριζα κυνηγάει όποιον αντίπαλο έχει ήδη βγει από τη δική του αμπάριζα. Το παιχνίδι έχει φυλακισμένους  όσους πιάσουμε που προσπαθούν να πιάσουν την αμπάριζά μας και τελειώνει όταν καταφέρουμε και πιάσουμε την αμπάριζα των αντιπάλων.
Κίνδυνοι, επικινδυνότητα	Μικρή επικινδυνότητα από τυχόν πεσίματα καθώς τρέχουμε.
Αστέρια αξιολόγησης (Κριτική των άλλων ομάδων)

	1. Ατομικά ή Ομαδικά παιχνίδια;
	αγόρια	κορίτσια
ατομικά	33%	43,50%
ομαδικά	67%	56,50%

 

	2.Παιχνίδια έξω ή μέσα στο σπίτι
	αγόρια			κορίτσια
εκτός	25%			23,00%
εντός	75%			77,00%
3. Παιχνίδια πνευματικά ή δεξιοτήτων;
		αγόρια	κορίτσια
πνευματικά		33%	61,50%
δεξιοτήτων		67%	38,50%

4. Παίζω με άγνωστα παιδιά;
	αγόρια		κορίτσια
εύκολα	67%		23%
δύσκολα	33%		77%
5. Παιχνίδι στη γειτονιά ή στην επαρχία;
ΝΙΚΑΙΑ				32,00%
ΕΠΑΡΧΙΑ				41%
ΤΟ ΙΔΙΟ				27%
6. ΠΟΤΕ ΠΑΙΖΩ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ;
ΧΕΙΜΩΝΑ		0%
ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ		70,60%
ΤΟ ΙΔΙΟ		29,40%