Οικογενειακές Ιστορίες

Μια επεισοδιακή Πρωτοχρονιά

 Πέρσι τον Δεκέμβριο αποφασίσαμε να κάνουμε ένα γιορτινό τραπέζι για την Πρωτοχρονιά. Σκεφτήκαμε για τον λόγο αυτό και καλέσαμε όλη την οικογένεια μαζί και μια ξαδέρφη μου που είναι πολύ μικρή. Όταν ήρθαν οι καλεσμένοι μας εγώ και η ξαδέρφη μου πήγαμε στο δωμάτιό μου να παίξουμε. Όπως λοιπόν παίζαμε η ξαδέρφη μου με έπεισε να παίξουμε κρυφτό. Όταν όμως άρχισα να την ψάχνω δεν την έβρισκα στο δωμάτιό μου. Αποφάσισα λοιπόν να την ψάξω μέσα στο σαλόνι όπου ήταν οι μεγάλοι και κουβέντιαζαν.
Όταν πήγα μέσα την είδα κάτω από το τραπέζι, χωρίς εκείνη να με αντιληφθεί. Τότε για κακή μου τύχη σκέφτηκα να την τρομάξω. Το τρόμαγμα πέτυχε , αλλά όπως η μικρή τρόμαξε και έφυγε γρήγορα κάτω από το τραπέζι, πήρε μαζί της όλο το τραπεζομάντιλο και μαζί του όλα τα κρυσταλλικά και τα ανθοδοχεία που βρίσκονταν πάνω του. Φυσικά όταν συμβαίνουν αυτά τα πράγματα ο μεγαλύτερος ακούει τις φωνές και αυτός δυστυχώς ήμουν εγώ.
Μετά από αρκετή ώρα τα πράγματα ησύχασαν στο σπίτι , η ζημιά συγυρίστηκε   και όλοι ηρεμήσαμε και τα βρήκαμε, οπότε ήμασταν εντάξει , γιατί το σημαντικότερο πράγμα σε μια οικογένεια είναι η αγάπη και η αλληλοβοήθεια .

ΓΙΑΝΝΗΣ

Η Μεγάλη Απόφαση

Πριν περίπου πέντε με έξι χρόνια χρειάστηκε να μετακομίσουμε οικογενειακώς στην Καλλιθέα και να φύγουμε από την Νίκαια όπου πήγαινα σχολείο.
Οι γονείς μου λοιπόν τότε άρχισαν να λένε ότι πρέπει να αλλάξω σχολείο γιατί ήμασταν μακριά από το σχολείο στο οποίο μέχρι τότε πήγαινα. Όλο το καλοκαίρι το συζητάγαμε αν θα έπρεπε να αλλάξω.  Ρωτήσαμε τους δασκάλους αν χρειάζεται να γίνει αυτή η αλλαγή. Πήραμε τηλέφωνο σε σχολεία της Καλλιθέας, ενώ εγώ ήμουν αγχωμένος αν θα έφευγα από το παλιό μου σχολείο. Ευτυχώς το σχολείο της Καλλιθέας δεν είχε θέσεις, τότε οι γονείς μου σκέφτηκαν να ρωτήσουν σε άλλο σχολείο, το οποίο είχε θέσεις. Ξεκινήσαμε να το ξανασυζητάμε, εγώ δεν ήθελα να αλλάξω σχολείο γιατί θα έχανα τους φίλους μου. Πέρναγαν οι μέρες και η συζήτηση ήταν ξανά και ξανά αν θα έπρεπε να αλλάξω σχολείο. Τα βάλαμε όλα κάτω και είπαμε ότι αν δεν φύγω από το σχολείο μου θα πρέπει να ξυπνάω νωρίς, να κοιμάμαι νωρίς, ενώ αν πήγαινα σε σχολείο στη νέα μου γειτονιά θα μπορούσα να κοιμάμαι και να ξυπνάω πιο αργά.
Ένιωθα μεγάλη θλίψη και άγχος γιατί δεν ήθελα να αλλάξω σχολείο. Οι γονείς μου το κατάλαβαν και αποφασίσαμε αντί να φύγω από το σχολείο μου να ταλαιπωρούμαι κάθε πρωί.
Όλη αυτή η κατάσταση με τις συζητήσεις, οι οποίες παρότι
ήταν ήρεμες και δίχως τσακωμούς  με είχε νευριάσει διότι εγώ ποτέ δεν σκέφτηκα να φύγω από το πρώτο μου σχολείο. Το πιο σημαντικό όμως σε μια οικογένεια είναι να είναι όλοι καλά μεταξύ τους , να συζητάνε και να βοηθάνε ο ένας τον άλλον

ΑΓΓΕΛΟΣ Κ.